6 สิงหาคม 2547 20:22 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
สายลมพัด...ปลิวใจ...ไล้ลู่ลม
ล่องลอยสม...ตามปอง...ต้องถวิล
กล่อมคนเหงา...รู้เรื่องราว...เร้าชีวิน
ติดปีกบิน...ปล่อยความคิด...ด้วยฤทธิ์ลม
ลมเอ๋ยลม...โปรดนำฉัน...ข้ามวันนี้
ล้อแสงสี...สู้ความจริง...สิ่งสวยสม
ค่อยเคลื่อนคลา...ปลิดพลิ้วใจ...ไร้ระทม
เพาะพันธุ์บ่ม...คนแกร่ง...แข่งแรงลม
5 สิงหาคม 2547 20:01 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
กี่ครั้งแล้ว...ที่เธอทำ...นำเยาะเย้ย
กี่คำเอ่ย...ฉันไม่มี...ดีตรงไหน
กี่รวดร้าว...เธอเฉือนเชือด...เม็ดเลือดใจ
กี่ช้ำใน...เธอทำร้าย...กายร้าวราน
รักเขามาก...ฉันรู้ดี...เธอมีเขา
ทิ้งแผลเน่า...ฝากรอยบาก...ยากสมาน
ไม่เป็นไร...ยอมไร้ค่า...ถ้าต้องการ
แต่อย่าพาล...แกล้งมอบใจ...ให้เจ็บเกิน
ตามสบาย...เธอมีกัน...ในวันนี้
ฉันขอมี...ทางใหม่...ให้ห่างเหิน
ขอเลือกเปิด...เปลือกใจ...ได้ก้าวเดิน
ลบยับเยิน...เลิกเจ็บ...เก็บใจตน
4 สิงหาคม 2547 21:46 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ตะวันลับ...เกินแสงขับ...รับไอแดด
ร้อนเผาแผด...จางหาย...มลายสิ้น
ดวงจันทรา...กลับตื่นมา...ท้าแดนดิน
เหงาเงาจินต์...หมองหม่น...ทนเปลี่ยวกาย
คราวดึกหนาว...คืนนี้...มีใครไหม
เหน็บชาใจ...ชินชังรัก...ร้างหักหาย
ล้าว้าเหว่...หยาดน้ำตา...มาทักทาย
หนาวเจียนตาย...เจ็บลำพัง...จำหวังลวง
4 สิงหาคม 2547 19:27 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
มีหญิงใดงดงามเปี่ยมความรัก
ดังแม่สักครึ่งใจไม่แม้นเหมือน
ทุ่มเทเท่าชีพได้ไม่ลางเลือน
ตอกย้ำเตือนนั้นสอนสั่งฝังค่าคน
สิ่งประสงค์หวังจะให้ลูกใฝ่ธรรม์
ลุปลายฝันสมใจรักชักนำผล
โลกร้ายดีมีหนาวร้อนสอนลูกทน
สร้างสุขล้นลูกล่วงภัยในทุกกาล
มีเมตตาการุญค้ำจุนโลก
เห็นแม่โศกเพราะลูกเศร้าเฝ้าสงสาร
ชี้ค่าคนรู้ถูกผิดพิชิตมาร
แกร่งกล้าหาญนี้จุดสู้คู่ดวงจินต์
ตระหนักตนตามที่เป็นเช่นร่มไทร
อุ่นกลิ่นไออกอิ่มคือสื่อถวิล
มุ่งส่งเสริมมั่นสืบสานธารชีวิน
มิเคยสิ้นแรงกำลังทั้งดวงใจ
ในยามล้มคอยฉุดดึงก้าวถึงฝั่ง
วันนี้พลั้งมอบโอกาสวาดวันใหม่
หวงห่วงลูกตลอดเวลากว่าสิ่งใด
ด้วยความนัยอยากเห็นลูกปลูกความดี
พระคุณนั้นยากบอกได้ไปหมดสิ้น
ฉ่ำชีวินชื่นจิตซึ้งถึงศักดิ์ศรี
นานเท่าใดแม่ฟูมฟักรักเต็มที
นาทีนี้ลูกรู้รักแม่เหลือเกิน
3 สิงหาคม 2547 21:26 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
สักวาภาคใต้ใครว่าร้อน
พระศาสน์สอนศรัทธารู้คู่เหตุผล
จิตสำนึกหวงแหนแผ่นดินตน
สู้อดทนท่ามสงครามความวุ่นวาย
ปักษ์ใต้ฉ่ำน้ำพระทัยองค์ในหลวง
ราษฎร์ทั้งปวงร่วมแรงใจภัยสลาย
สันติธรรมดำรงตนพ้นอันตราย
สู่จุดหมายใต้สงบพบสุขเอย