6 สิงหาคม 2547 20:22 น.

...ลม...

ลูกกวาดสีฟ้า

สายลมพัด...ปลิวใจ...ไล้ลู่ลม
ล่องลอยสม...ตามปอง...ต้องถวิล
กล่อมคนเหงา...รู้เรื่องราว...เร้าชีวิน
ติดปีกบิน...ปล่อยความคิด...ด้วยฤทธิ์ลม

               ลมเอ๋ยลม...โปรดนำฉัน...ข้ามวันนี้
               ล้อแสงสี...สู้ความจริง...สิ่งสวยสม
               ค่อยเคลื่อนคลา...ปลิดพลิ้วใจ...ไร้ระทม
               เพาะพันธุ์บ่ม...คนแกร่ง...แข่งแรงลม
				
5 สิงหาคม 2547 20:01 น.

รักเขาตามสบาย...แต่อย่าทำร้ายหัวใจกัน

ลูกกวาดสีฟ้า

กี่ครั้งแล้ว...ที่เธอทำ...นำเยาะเย้ย
กี่คำเอ่ย...ฉันไม่มี...ดีตรงไหน
กี่รวดร้าว...เธอเฉือนเชือด...เม็ดเลือดใจ
กี่ช้ำใน...เธอทำร้าย...กายร้าวราน


            รักเขามาก...ฉันรู้ดี...เธอมีเขา
            ทิ้งแผลเน่า...ฝากรอยบาก...ยากสมาน
            ไม่เป็นไร...ยอมไร้ค่า...ถ้าต้องการ 
            แต่อย่าพาล...แกล้งมอบใจ...ให้เจ็บเกิน


                         ตามสบาย...เธอมีกัน...ในวันนี้
                         ฉันขอมี...ทางใหม่...ให้ห่างเหิน
                         ขอเลือกเปิด...เปลือกใจ...ได้ก้าวเดิน
                         ลบยับเยิน...เลิกเจ็บ...เก็บใจตน				
4 สิงหาคม 2547 21:46 น.

ดึกหนาว

ลูกกวาดสีฟ้า

ตะวันลับ...เกินแสงขับ...รับไอแดด

ร้อนเผาแผด...จางหาย...มลายสิ้น

ดวงจันทรา...กลับตื่นมา...ท้าแดนดิน

เหงาเงาจินต์...หมองหม่น...ทนเปลี่ยวกาย

                     คราวดึกหนาว...คืนนี้...มีใครไหม

                     เหน็บชาใจ...ชินชังรัก...ร้างหักหาย

                     ล้าว้าเหว่...หยาดน้ำตา...มาทักทาย
                     
                     หนาวเจียนตาย...เจ็บลำพัง...จำหวังลวง				
4 สิงหาคม 2547 19:27 น.

แม่

ลูกกวาดสีฟ้า



มีหญิงใดงดงามเปี่ยมความรัก
ดังแม่สักครึ่งใจไม่แม้นเหมือน
ทุ่มเทเท่าชีพได้ไม่ลางเลือน
ตอกย้ำเตือนนั้นสอนสั่งฝังค่าคน
สิ่งประสงค์หวังจะให้ลูกใฝ่ธรรม์
ลุปลายฝันสมใจรักชักนำผล
โลกร้ายดีมีหนาวร้อนสอนลูกทน
สร้างสุขล้นลูกล่วงภัยในทุกกาล

                มีเมตตาการุญค้ำจุนโลก
                เห็นแม่โศกเพราะลูกเศร้าเฝ้าสงสาร
                ชี้ค่าคนรู้ถูกผิดพิชิตมาร
                แกร่งกล้าหาญนี้จุดสู้คู่ดวงจินต์
                ตระหนักตนตามที่เป็นเช่นร่มไทร
                อุ่นกลิ่นไออกอิ่มคือสื่อถวิล
                มุ่งส่งเสริมมั่นสืบสานธารชีวิน
                มิเคยสิ้นแรงกำลังทั้งดวงใจ

                                     ในยามล้มคอยฉุดดึงก้าวถึงฝั่ง	
                                     วันนี้พลั้งมอบโอกาสวาดวันใหม่	
                                    หวงห่วงลูกตลอดเวลากว่าสิ่งใด
                                     ด้วยความนัยอยากเห็นลูกปลูกความดี
                                     พระคุณนั้นยากบอกได้ไปหมดสิ้น
                                     ฉ่ำชีวินชื่นจิตซึ้งถึงศักดิ์ศรี
                                     นานเท่าใดแม่ฟูมฟักรักเต็มที
                                     นาทีนี้ลูกรู้รักแม่เหลือเกิน				
3 สิงหาคม 2547 21:26 น.

สักวาภาคใต้ใครว่าร้อน

ลูกกวาดสีฟ้า


            สักวาภาคใต้ใครว่าร้อน	
พระศาสน์สอนศรัทธารู้คู่เหตุผล
จิตสำนึกหวงแหนแผ่นดินตน	
สู้อดทนท่ามสงครามความวุ่นวาย
ปักษ์ใต้ฉ่ำน้ำพระทัยองค์ในหลวง	
ราษฎร์ทั้งปวงร่วมแรงใจภัยสลาย
สันติธรรมดำรงตนพ้นอันตราย	
สู่จุดหมายใต้สงบพบสุขเอย
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกกวาดสีฟ้า
Lovings  ลูกกวาดสีฟ้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกกวาดสีฟ้า
Lovings  ลูกกวาดสีฟ้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกกวาดสีฟ้า
Lovings  ลูกกวาดสีฟ้า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงลูกกวาดสีฟ้า