31 สิงหาคม 2547 19:59 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ค่ายวรรณกรรมกับการเขียนเชิงสร้างสรรค์
ครั้งที่ ๔
ต้นกล้าที่กล้าแกร่ง
ณ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
ต้น ได้แตกแยกหน่อก่อค่าศิลป์
กล้า โผบินสู่จุดหมายปลายทางฝัน
ที่ ส่งสมบ่มใจให้ฝ่าฟัน
กล้าแกร่ง นั้นคือพลังรังสรรค์งาน
ได้ ซาบซึ้งน้ำใจไมตรีจิต
ได้ แนวคิดได้แนวทางสืบสร้างสาน
ได้ ยลยินบทกวีที่ตระการ
ได้ เติมต่อตำนานกานท์กลอนไทย
30 สิงหาคม 2547 19:34 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เพียงแค่หนึ่ง...หวังวาดไว้...เธอให้ฉัน
เท่าไรนั้น...ไม่เป็นไร...เข้าใจเสมอ
เพียงแค่หนึ่ง...คำปรึกษา...มาจากเธอ
ทำให้ฉัน...นั้นเจอ...กำลังใจ
ดีที่หนึ่ง...ซาบซึ้ง...ถึงไออุ่น
รักเกื้อหนุน...บอกฉัน...อย่าหวั่นไหว
ลบหนาวกาย...ล้างร้าวราน...สานสายใย
เธอสอนให้...กล้าต่อสู้...เรียนรู้คน
อุ่นอบอุ่น...อุ่นใจ...ได้ใกล้ชิด
แนบสนิท...จับมือไว้...ไม่สับสน
นำความรัก...ใส่หัวใจ...ไม่ร้อนรน
ตอกเตือนตน...เรามีกัน...แม้วันใด
รักห่มกาย...ห่มจิต...คิดคงมั่น
ก่อสัมพันธ์...รอยยิ้มเพิ่ม...เติมฝันใฝ่
ฉันจึงพร้อม...เผชิญหน้า...สู่ฟ้าไกล
แค่มีเธอ...ก็อุ่นใจ...ยามใกล้กัน
29 สิงหาคม 2547 19:00 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ไม่สบาย...
ใครทำร้ายหัวใจให้โศกเศร้า
ไม่ว่ามีขวากหนามใดไปรุมเร้า
จะขอเฝ้าเคียงคู่อยู่เพื่อเธอ
ทิ้งใจกายบอบช้ำย้ำเรื่องเก่า
เพราะเพียงเงาแห่งอดีตกรีดรักเผลอ
ยิ้มสินะ ... ค่อยผ่อนเจ็บเก็บละเมอ
หยุดพร่ำเพ้อดูแลตนพ้นแผลใจ
23 สิงหาคม 2547 20:40 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
... เหนื่อยและล้าร้อนรนทนไม่ไหว
เพราะหัวใจทุกข์ล้นสับสนหนัก
เหนื่อยแสนเหนื่อยไร้ใครให้พิงพัก
เพราะหัวใจถูกสักด้วยรักเธอ
เหนื่อยเหลือเกินมีผู้รู้บ้างไหม
แล้ววันใดจะเลิกหวงห่วงพร่ำเผลอ
เหนื่อยอ่อนแอแพ้ลมหนาวคราวละเมอ
น้ำตาเอ่อจึงซึมซาบอาบแก้มเรา ....
เหนื่อยวันนี้เลิกได้ไหมไม่ชอกช้ำ
กล้าตอกย้ำตนเตือนตนพ้นความเหงา
เหนื่อยจะสู้ท้อจะผ่อนร้อนบรรเทา
ลบรอยเศร้าเลิกเหนื่อยใจให้เหนื่อยกาย
22 สิงหาคม 2547 20:35 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
กำหนดคำ
ปริศนา ปลาลอยแพ แพ้ไม่เป็น เห็นดวงดาว ข้าวเหลืองทอง ปกป้องชาติ เงินฟาดหัว บัวใต้ตม
สอสอสร้างปริศนาหาพรรคใหม่
หลงฝักใฝ่เงินฟาดหัวชาติมัวหมอง
ผู้นำไทยแพ้ไม่เป็นเห็นมารครอง
ข้าวเหลืองทองกลับแห้งเหี่ยวเกินเกี่ยวกิน
ล้างปมชั่วบัวใต้ตมบ่มสำนึก
ชนตรองตรึกปกป้องชาติกวาดมารสิ้น
ปลาลอยแพชีพฟื้นใหม่ไกลทมิฬ
ผู้นำยินพ้นภัยล่วงเห็นดวงดาว
หน้าส่วนตัว
1147
