30 กรกฎาคม 2547 06:12 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ผิดไปแล้วขอโทษอย่าโกรธฉัน
บ่วงสัมพันธ์อย่าตัดรอนก่อนได้ไหม
ภาพมายาบังม่านตาพาผิดไป
โปรดเข้าใจมอบโอกาสอย่าขาดกัน
ผิดไปแล้วขอโทษเธอฉันเผลอผิด
การใกล้ชิดเตือนใจให้เพ้อฝัน
ขอแก้ตัวเป็นเพื่อนใหม่ในสักวัน
ล้างโทษทัณฑ์ลบหวังไกลหยุดใกล้เธอ
30 กรกฎาคม 2547 06:09 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
จะหาได้จากที่ไหนให้ฉันเห็น
หรือจะเป็นบนฟากฟ้าต้องกล้าก้าว
หรือจะขอกลับคืนบ้างบนทางดาว
เพื่อลบร้าวจากคนดีที่แสนดี
จะหาได้จากที่ไหนหัวใจเธอ
จะขอเจอขอได้ไหมใจดวงนี้
แต่ความจริงเธอทิ้งไปคงไม่มี
เหลือรอยที่ฝังรากลงตรงม่านใจ
ไม่มีใช่ไหม ไม่มีเธอให้เจออีก
ทำร้ายปีกนกอย่างฉันหักหวั่นไหว
จากวันนี้ใจคงขาดอาจหมดใคร
สิ้นลมใดต่อชีวิตคิดก้าวเดิน
เป็นอย่างไรจะเก็บภาพคราบน้ำตา
จะมองหาเธอในใจไม่ห่างเหิน
จะเชื่อมต่อความเป็นเราเข้าเผชิญ
ไม่ไกลเกินมีเธอฉันนั้นชั่วกาล
30 กรกฎาคม 2547 06:07 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ลืมไปแล้วลืมงานต้องสานต่อ
เพราะมัวรอรักแท้แพ้รักหวาน
ลืมไปเลยลืมส่งตรงตามกาล
ปล่อยตัวผ่านไปตามแรงแห่งห้องใจ
วันนี้ติดตัว ร. ใหม่มิใช่รัก
ชี้ประจักษ์บทเรียนแพงแฝงหวั่นไหว
ลืมแบบนี้จะปรับเปลี่ยนเพียรอย่างไร
เพื่อเข้าใจทุกวิชาก้าวฝ่า ร.
30 กรกฎาคม 2547 05:56 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ถามก็ว่า...ถามคราใดก็ใช่เรื่อง
สมขุ่นเคืองข้องจิตคิดสงสัย
เบื่อแล้วหรือจึงบอกปัดขัดร่ำไป
สิ้นสายใยแห่งรักหักหมางเมิน
ขอเลือกเงียบเสียดีกว่าเวลานี้
เผื่อคนดีจะคิดได้ไม่ห่างเหิน
เงียบเพื่อหยุดความเป็นเช่นส่วนเกิน
เผื่อยับเยินสมานใจได้ดังเดิม
26 กรกฎาคม 2547 18:19 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เธอไม่มีหัวใจให้ฉันแล้ว
ไร้วี่แววรักแท้จริงกลับทิ้งฉัน
อยากถามเธอมีค่าไหมได้คบกัน
หรือปล่อยมันเป็นอดีตกรีดคนนี้
บอกฉันบ้างเพราะแววตาบอกว่าไม่
หมดหัวใจแห่งสิ้นศักดิ์ศรี
ช่วยขยายความนัยบอกให้ที
เพียงคนดีทิ้งรักลงคงเข้าใจ