14 กรกฎาคม 2547 21:28 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ห่วงเขา
เธอยังเหม่อ คิดถึงสิ่งที่ย้อนกลับไปไม่ได้
เธอไม่กล่าวอะไรสักนิด ไม่ก็ ถามคำตอบคำ
เธอบอกตอนนี้มีฉัน รักฉัน
ฉันไม่แน่ใจ
เธอบอกรักฉันจากปาก
แต่เธอยังมีเขาคนนั้นเสมอ
เธอบอกรักเขาจากใจ
เมื่อข่าวจากแดนไกลปรากฎ
เขาคนนั้นของเธอไม่สบาย พักอยู่ที่
ไม่ทันสิ้นประโยค
เธอรีบผลุนผลันออกไปอย่างไม่ยั้งคิด
เธอไม่รักแม้แต่ชีวิต เพราะชีวิตที่มี เธอให้เขา
มันยากจะทนรับกับเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นได้
เธอยังคงห่วงเขา
แม้วันที่เธอกลับมา
ฉันจะบอกให้เธอกลับไป
กลับไปตามหาหัวใจ เมื่อใจของเธอยังห่วงเขาอยู่
Worry about that one
Youre still inattentive, think about things that can not return,
You dont say anything, ask then answer by word to word,
You tell that this time you have me, love me,
Im not sure,
You say love me from mouth,
But you still have that one always,
You say love that one from heart.
When the news from far area appears,
The one of you is not O.K., stay to rest at
Not finish of sentence,
You hurry out by not think over,
You dont love even your life because the life you have, you give to that one.
Its difficult to receive every situation that has happened,
You are still worry about that one.
Although the day you return,
I will tell you to go back,
Go back to find your heart when your heart is still worry about that one
13 กรกฎาคม 2547 21:04 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ระหว่างเราคงเป็นไปไม่ได้
เพราะหัวใจถูกคั่นกลางด้วยขวากหนาม
เธอสูงเกินแต่ฉันอยู่ใต้ฟ้าคราม
ยากติดตามให้อยู่ชิดใกล้จิตกัน
แล้วรักนี้มีจุดจบพบแบบไหน
แล้วเมื่อไรจะได้อยู่คู่เธอฉัน
เป็นไปไม่ได้อาจสมหวังเข้าสักวัน
ถ้ารักยังผูกพันไม่ผันแปร
13 กรกฎาคม 2547 20:21 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
กระจกเงา ...
กระจกเงา กระจกเงา ทำไม เธอถึงไม่พูดไม่จา
ทำไมเธอไม่ยอมบอกฉัน เธอเป็นอะไร
เธอและฉันเป็นเพื่อนกันมิใช่หรือ
เธอคงลืมมิตรภาพระหว่างเราแล้วใช่ไหม
รอยยิ้มเธอดูจางไป ทวีด้วยสีแดงก่ำในนัยน์ตา ประกายจากหยดน้ำใสๆ อาบดวงหน้า และค่อยๆหลั่งลงมาจนสู่พื้น
มารร้ายตนใดสิงร่างเธอ
ปิศาจตนใดซ้ำเติมเธอ
หรือ การกระทำของใครทำร้ายเธอ
เธอไม่จำเป็นต้องบอกฉันยามนี้หรอก
แต่ฉันจะช่วยเธอ
ขอให้ครั้งนี้ เธอเจ็บช้ำครั้งสุดท้าย
นับหนึ่ง เพื่อให้เธอกลับเป็นเธอ
กระจกเงาบานสวยบานเก่า
และฉันจะได้กลับเป็นตัวฉัน เพื่อนรักของเธอคนเดิมคนนั้นเสียที
( จากการต้องคุยกับเพื่อนที่เป็นตัวเอง บนกระจกเงาบานเก่าๆ )
Mirror
Mirror Mirror why you dont discuss anything?
Why you dont tell me? Whats the matter?
You and me are the friends right?
You may forget our friendship already right?
Your smiling looks so weak increase with bloodshot in the eyes, glittering from transparent drops throughout the face and gently flow through the ground.
Whats devil that haunt you?
Whats monster that hit you down?
Or the doing of whom hurt you?
Its unnecessary to tell me this time,
But Ill help you
Wish that this time you hurt last time,
Count one for you to return yourself,
Beautiful mirror likes before,
And I will return myself, your old love friend again.
( From talking with friend that is oneself on the old mirror )
12 กรกฎาคม 2547 21:13 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ทุกย่างก้าวย่อมประสบพบผิดหวัง
เดินพลาดพลั้งใช่เป็นไปดังใจหมาย
เสียงเยาะเย้ยตอกย้ำนำท้าทาย
ดีหรือร้ายเตือนจิตกล้าคิดไกล
เขาคนนั้นว่าเราโง่เง่าแย่
จมอยู่แต่ฝันลมลมมิเอาไหน
ดีที่สุดหาว่าทำเพื่อใคร
ชั่วสุดใจยังหาว่าเลวทราม
ฉันคนนี้มิดูดีมิดังเด่น
โดนบีบเค้นตัวสำรองปองเหยียดหยาม
ตัวจริงมากลับสู่ผู้ไร้นาม
คนต้องห้ามดีเท่าไรคงไม่พอ
ทำกับฉันทำได้ทำไปเถิด
แต่ลองเปิดใจสักครั้งดังอยากขอ
เป็นอย่างไรยอมอดทนแม้ทนรอ
ด้วยแท้ท้อต้องพ่ายแพ้คนแท้จริง
ฉันจะลุกยามล้มบ่มจุดฝัน
สู้กัดฟันฝ่าเหตุการณ์งานทุกสิ่ง
คิดสานต่อหากเวลามาประวิง
หยุดอยู่นิ่งไร้ความหมายในสายตา
ทำกับฉันฉันจะเก็บเจ็บจำไว้
นำมาใช้สอนตนรู้ค้นหา
คำเธอเน้นเปลี่ยนเป็นเช่นตำรา
บอกฉันว่าวันพระจะกลับคืน
ไม่ต้องเข้าใจกันในวันนี้
เรื่องเคยมีคืออดีตเธอหยิบยื่น
ต่างหน้าที่ต่างคนทำอย่างกล้ำกลืน
เชิญระรื่นอยากทำเรา ก็ทำไป
11 กรกฎาคม 2547 22:49 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
สวัสดีคำไทยแท้มาแต่ก่อน
พ่อแม่สอนทักทายไว้ให้ราศี
สร้างนิสัยผูกมิตรเสริมจิตดี
สามัคคีทั่วผืนแผ่นดินแดนไทย
..............................................
( สวัสดีค่ะ *** ชาวกวีทุกคน ขอเป็นเพื่อนด้วยคนนะคะ )
หน้าส่วนตัว
711
