21 กรกฎาคม 2547 19:23 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ร้อนเหมือนทรายใกล้ตะวันสรรค์ยามเช้า
แสงรุมเร้าคิดกังวลล้นปัญหา
อาทิตย์ลับซ้ำคลื่นโหมโจมตีมา
ไร้แรงฝ่าฟันไปให้สมปอง
ปล่อยได้ไหมปล่อยใจให้เหมือนทราย
เจอะดีร้ายสู้ทนพ้นมัวหมอง
พัดไปตามสายน้ำไหลใช้มุมมอง
พบครรลองชีวิตพังหวังยังมี
ทนอดทนทุกครั้งเมื่อพลั้งพลาด
ร้าวรานวาดทางใหม่ได้ศักดิ์ศรี
ทรายเต็มเติมทะเลสวยรวยความดี
ค่าทวีเพียงหยิบเกร็ดจากเม็ดทราย
20 กรกฎาคม 2547 21:35 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ฉันอยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆ
เผื่อเวลาที่ใจเหงาๆ ใจดวงนี้จะสดชื่นขึ้นบ้าง
ฉันอยากระบายอะไรก็ได้ที่มีใครสักคนพร้อมจะรับฟัง
เผื่อบางทีหัวใจดวงนี้จะเข้าใจความเป็นไป...ของชีวิต
...ฉันอยากมีใคร...
20 กรกฎาคม 2547 20:56 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
หวังชาติประกาศกล้า เกียรติครอง ไทยเฮย
หวังคิดสมจิตปอง สุขได้
หวังชนเทิดครรลอง ธรรมะ
หวังหมดพิษภัยไซร้ ห่างสิ้นถิ่นสยาม
หวังความรักฉ่ำชื้น พรมใจ
หวังย่อมชี้ทางไท ไม่พลั้ง
หวังพลาดจึ่งหวังใหม่ มิละ หวังเฮย
หวังวาดอย่ารอรั้ง เร่งสร้างทางฝัน
20 กรกฎาคม 2547 19:54 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
หากฉันอยู่คนเดียวจะดีไหม
เผื่อหัวใจลบล้างรักเธอหักหาญ
รู้ใส่ใจตัวเองบ้างตราบเท่านาน
คิดมองผ่านไม่หวนกลับรับรักคน
อาจจะดีที่ไม่เห็นเธอเป็นอื่น
เธอยิ้มชื่นหรือมีใครใช่ต้องสน
อยู่คนเดียวรู้คิดได้รู้ไกกล
คงนำตนพบวันใหม่ให้กล้าเดิน
20 กรกฎาคม 2547 17:58 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เมื่อวันนี้ยังคิดถึงคำนึงหา
เพราะเวลาพรากใจให้เหินห่าง
อยากวิ่งไปถึงสุดจุดปลายทาง
ฉีกเส้นขวางเปิดฉากกั้นผูกพันเรา
เมื่อคิดถึงจนอดรนทนไม่ได้
รู้รั้งใจยับยั้งพลังเหงา
แต่วันใดด้ายรักหักขาดเอา
แบกโศกเศร้าเต็มหัวใจไปหาเธอ