16 ตุลาคม 2547 00:11 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เมื่อคืนนี้มีอะไรให้นึกถึง
อยากจะลองนับหนึ่งอีกสักตั้ง
อยากจะคิดเรื่องราวคราวชีพพัง
อยากจะฝังเรื่องร้ายเหยียบตายไป
พิงระเบียงนั่งฟังเพลงบรรเลงกล่อม
ดูดาวล้อมฟ้ากว้างอย่างสดใส
จันทร์งามคงถามหาค่าของใคร
เป็นอย่างไรจะมองตริตรองดู
คืนเหน็บหนาวมิกล้าข่มตาได้
ถ้าพลาดไปโอกาสหมดอาจอดสู
อยากนอนดึกจดจำนำเป็นครู
เปิดประตูเตือนตนพ้นห้วงกรรม
.....................อยากลองไหมนอนดึกเพื่อนึกฝัน......................
เหมือนอย่างฉันหวังไขแก้ยามแย่ย่ำ
อยากนอนดึกสอนชีวิตให้คิดทำ
แล้วจดจำยามผิดติดบทเรียน
14 ตุลาคม 2547 22:30 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ผิดด้วยหรือที่จักรักเธอฉัน
ผิดที่มันไม่งามตามศักดิ์ศรี
ผิดตรงดูต่างกันชนชั้นมี
ผิดหรือที่รวมใจไว้ด้วยกัน
ทำไมโลกสร้างขวากหนามขวางความรัก
ทำไมจักมีเรื่องร้ายจบปลายฝัน
ทำไมฉีกเนื้อเยื่อเกื้อผูกพัน
ให้ถูกกั้นด้วยกำแพงมาแบ่งเรา
อยากถามหายุติธรรมนำคำตอบ
ไยขีดกรอบพรากใจให้โศกเศร้า
ไยไม่เคยสมานจิตคิดบรรเทา
ไยทิ้งเงาหนาวเหน็บทำเจ็บทรวง
ฟ้าต้องการน้ำตาครานี้ไหม
หยดรดใจที่อยากฝากเซ่นสรวง
เพื่อบ่วงผิดหลุดไปไร้โลกลวง
เมื่อมิห่วงรักแท้คนจนตรอมใจ
หน้าส่วนตัว
1114
