5 มีนาคม 2548 20:28 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
วอนดวงดาวบนฟากฟ้าเข้ามาใกล้
ขอฝากใจถึงคนหนึ่งซึ่งห่วงหา
วอนจันทร์ส่องแสงสว่างกลางนภา
เจิดแจ่มจ้าแทนหัวใจมีให้เธอ
ดาวกระยิบอยากกระซิบหยิบเพลงหวาน
รักส่งผ่านบทกวีมีเสมอ
พระจันทร์ยิ้มแอบซ่อนคำคราพร่ำเพ้อ
ว่าอยากเจอความฉ่ำชื่นใต้คืนจันทร์
2 มีนาคม 2548 20:09 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
....ในลึกลึกห้วงใจใครคนนี้....
ต้องการมีใครสักคนเพื่อค้นหา
ได้สัมผัสความนัยในแววตา
ซึ้งคุณค่าความเป็นฉันหมั่นเอาใจ
....แล้วแบบนี้มีหรือเปล่าเขาคนนั้น....
คอยแบ่งปันความรักมิผลักไส
เติมรอยยิ้มชื่นบานสานสายใย
หรือเป็นไปเพียงแค่ฝันของฉันเอง
จะมีหรือเปล่า
มีเขาคนนั้น
มีรักแบ่งปัน
ผูกพันหัวใจ
หรือว่าโลกนี้
ไม่มีรักให้
จำทิ้งฉันไว้
ช้ำในลำพัง
23 กุมภาพันธ์ 2548 17:36 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ขอมอบใจแทนดอกไม้ให้เธอนะ
เตือนว่าจะยังมีกันมั่นเสมอ
จากเพียงกายแต่ใจไม่จากเธอ
ขอพร่ำเพ้อถึงวันวานกาลของเรา
ย้ำขอบคุณว่าดีใจได้รู้จัก
คำว่ารักงดงามไร้ความเหงา
เก็บหัวใจมิไหวหวั่นเพื่อบรรเทา
ความโศกเศร้าถ้าพรุ่งนี้ไม่มีเธอ.
19 กุมภาพันธ์ 2548 19:09 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
ไม่เข้าใจทำไมหัวใจเหงา
หรือใจเราหล่นหายกลางสายฝน
หรือใจนี้ลอยไปให้บางคน
หรือตัวตนแอบรักใครไปข้างเดียว
เสียงหัวใจสั่นระรัวกลัวเธอเห็น
ร้อนซ่อนเย็นทำแข็งใจไม่ข้องเกี่ยว
ยิ่งนิ่งเฉยยิ่งสิ้นหวังดังคมเคียว
ที่คอยเหนี่ยวความรู้สึกนึกถึงเธอ
31 มกราคม 2548 20:31 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
เธอ...เธอคิดอะไรในตัวฉัน
คิดเหมือนกันรักคงอยู่คู่บ้างไหม
หรือคิดว่าจะเฉือนเชือดเลือดเลี้ยงใจ
ปลดค่าไว้เหลือแต่เพียงแค่เงา
เธอ...เธอคิดหนีไม่มีฉัน
คิดลืมวันปล่อยใครคอยจนหงอยเหงา
หรือคิดว่าวันนี้ไม่มีเรา
จึงได้เอาเรื่องร้ายทำลายกัน
เธอ...เธอช่วยตอบกรอบความคิด
ชี้ถูกผิดอย่าให้ต้องไหวหวั่น
คิดไปเองฝ่ายเดียวเกินเหนี่ยวทัน
ลบภาพฝันแบบนั้นไปไขความที