9 กรกฎาคม 2547 20:49 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
คือรอยยิ้มเสแสร้งแกล้งทำดี
คือไมตรีเธอยื่นให้ชวนใฝ่ฝัน
คือคำหวานหว่านล้อมใจไปผูกพัน
คือจุดผันจุดจบพบทุกข์ทน
สิ่งที่เห็นกับที่ได้ไม่เคยเหมือน
ตอกย้ำเตือนตำจิตคิดสับสน
เนื้อใจเสือยังดีกว่าหน้าเนื้อคน
เจ็บใจจนเจียนตายกายแทบพัง
ยอมแล้วยอมพ่ายแพ้แก่เธอแล้ว
ไม่เหลือแววความจริงใจให้วาดหวัง
จากนี้ไปเชื่อใครคิดจิตระวัง
เร่งรู้รั้งวัดใครใช้กรรมดี
9 กรกฎาคม 2547 20:43 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
จากเมื่อก่อนความเป็นเพื่อนไม่เลือนลาง
กลับอ้างว้างอ่อนแอแพ้ลมหนาว
รักเกินเพื่อนทุ่มใจเพื่อได้ดาว
รวดรานร้าวคิดเกินไกลไปฝ่ายเดียว
8 กรกฎาคม 2547 21:52 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
โลกเปลี่ยนแปรแต่ใจรักคงหนักเหนี่ยว
สายใยเกี่ยวผูกสัมพันธ์มิห่างหาย
ระยะทางกั้นเราไกลได้เพียงกาย
สื่อความหมายยังรักกันดังวันวาน
จะเปลี่ยนโลกให้หยุดหมุนเพิ่มอุ่นรัก
จะทอถักบทกลอนอาวรณ์หวาน
จะรักเธอจนชีพลับดับวิญญาณ
จะผสานทางไกลเราใกล้กัน
8 กรกฎาคม 2547 21:33 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
คิดถึงใครแล้วทำไมมาบอกฉัน
เมื่อวันนั้นเธอยังจำกันได้ไหม
วันที่เกือบร้างลาจากกันไกล
รู้ว่าใจอยู่ไม่ได้ถ้าหากเธอ
ไม่ต้องถามฉันหรอกเรื่องคิดถึง
เพราะยังซึ้งทุกเวลาอยู่เสมอ
ตัวจากไกลแต่ไม่เคยไกลเธอ
ฉันก็ยังคอยเพ้ออยู่เหมือนกัน...
8 กรกฎาคม 2547 20:43 น.
ลูกกวาดสีฟ้า
หนีความจริงทิ้งบ้านเราเข้าเมืองหลวง
ทิ้งคนห่วงเศร้าจิตคิดหวนหา
สุขหรือทุกข์ใช่รู้ได้เพราะไกลตา
เหนื่อยอ่อนล้าจะมีใครอยู่ใกล้เธอ
ไม่เป็นไร...ถ้าวันนี้เธอสุขสม
วันใดตรมหมองหม่นไหม้ปล่อยใจเผลอ
หลงคำลวงคนชั่วมัวละเมอ
กลับมาเจอฉันที่นี่...มีรักจริง
หน้าส่วนตัว
825
