19 กรกฎาคม 2547 17:48 น.

เพลงรัก

ลูกกวาดสีฟ้า


เพลงรักหวานหวานซาบซ่านกลางลานรัก
ผูกสมัครหัวใจไม่ไกลห่าง
ฟังกี่ครั้งส่งแรงสู้รู้เส้นทาง
มิจืดจางเรายังอยู่เคียงคู่กัน
             เพลงรักหวานสมานแผลแก้ห่วงหา
             ย้ำเวลาไม่อาจพรากจากเธอฉัน
             ฟังเท่าไรคิดถึงซึ้งทุกวัน
             ห่วงสัมพันธ์ตราตรึงใจถึงใจ
                            เพลงรักหวาน...สานความคิดสนิทแน่น
                            สิ่งหมื่นแสนหรือเท่าเพลงบรรเลงได้
                            ฟังเพลงรักสื่อถักทอก่อสายใย
                            รักบินไปตามเนื้อร้องเชื่อมสองเรา				
19 กรกฎาคม 2547 17:01 น.

เท่าไรเท่ากัน

ลูกกวาดสีฟ้า

จะเจ็บ...จะเหน็บหนาว...จะร้าวรัก
ยังคงภักดิ์ด้วยใจไม่หนีห่าง
จะยึดมั่นสัญญาไว้ให้มิจาง
เชื่อมช่องว่างแห่งใจใกล้กว่าเดิม

           เท่าไร...เท่ากันไม่หวั่นไหว
           สู้ทนไปเส้นชัยรักผลักแรงเสริม
           เก็บเจ็บจำอดทนล้นเต็มเติม
           มอบรักเพิ่มเพื่อรั้งให้เธอไม่ไป				
19 กรกฎาคม 2547 16:55 น.

ซึ้งแล้วน้ำใจคน

ลูกกวาดสีฟ้า

คนเรา
เวลาต้องการอะไร
ก็มักพยายาม    ไขว่คว้า    แสวงหา
เพื่อให้ได้กับสิ่งที่หวัง
ไม่ว่าจะใช้วิธีการใด
ดี 
หรือ
ร้าย 
	แต่เมื่อสมประสงค์กับสิ่งที่ต้องการแล้ว
	ก็มักจะผลักไสสิ่งที่เขาใช้เป็นเครื่องมือออกไป
	เช่นกัน

มันถูกแล้วหรือกับการกระทำแบบนี้
ที่ใช้ให้ใคร  สิ่งใด  ทำอะไร
แล้วเมื่อสิ่งนั้นขออะไรกลับคืนบ้าง
กลับ  ปฏิเสธ
	  น้ำใจของคนจืดจาง   ไม่ชุ่มฉ่ำก็เพราะเป็นแบบนี้ 
	  สังคมเป็นแบบนี้เสมอ 
	  ไม่ยุติธรรมสำหรับผู้ถูกใช้  
                       และไม่รู้เมื่อไร 

พวกเขาเหล่านั้นจึงจะคิดได้บ้างว่า
การให้เพื่อตอบแทนคุณ  หรือ  น้ำใจ  เป็นสิ่งสำคัญในชีวิต
อย่าให้ผู้ใดต้องเอ่ย  ซ้ำๆ  ซ้ำๆ  ว่า
	ซึ้งแล้วน้ำใจคน				
18 กรกฎาคม 2547 23:02 น.

เก็บรอยร้าว

ลูกกวาดสีฟ้า

อยู่ห่างเพียงหนึ่งเอื้อมมือ
ใช่จะถือใจเธอได้
เจ็บใจใกล้ก็เหมือนไกล
รักเกินใฝ่ใจครอบครอง

	วันนี้เป็นเช่นเมื่อวาน
	ไร้แรงสานรักเราสอง
	บางทีเธอมีใครจอง
	ทิ้งความหมองทั่วหัวใจ

		จากนี้จะเก็บรอยร้าว
		หยุดหวังดาวเลิกฝันใฝ่
		แล้วกล้าเดินสู้ต่อไป
		เพื่อวันใหม่จะดีกว่า ...  เวลานี้				
18 กรกฎาคม 2547 20:20 น.

หญ้าคา

ลูกกวาดสีฟ้า

ขอบคุณเธอ...ขอบคุณอุ่นไออิ่ม
แม้รอยยิ้มจากใจเธอให้เขา
แม้แววตาเธอไม่ซึ้งถึงอกเรา
แม้ความเศร้าจะก่อก็พอใจ
	รู้บ้างไหม...ฉันกลับยืนไม่ขื่นขม
	รักสะสมกลับซ่อนค่าพาสดใส
	มันชุ่มฉ่ำเกินคำตอกย้ำใด
	มันยิ่งใหญ่แม้เจ็บแปลบแค่แอบมอง
		เพราะฉันคือหญ้าคาไร้ค่างาม
		รู้จักดามใจอ่อนแอแพ้ภัยผอง
		ยื่นอกรับเสี้ยวหยดน้ำล้ำเกินปอง
		ไม่เรียกร้องขอเติบใหญ่ใกล้ใจเธอ





เหมือนเธอปลูกต้นไม้สวยงาม   ปลูกความรัก  
และเหมือนฉันที่เป็นหญ้าคา   หญ้าที่รับเศษความรักของเธอเท่านั้น				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกกวาดสีฟ้า
Lovings  ลูกกวาดสีฟ้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกกวาดสีฟ้า
Lovings  ลูกกวาดสีฟ้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลูกกวาดสีฟ้า
Lovings  ลูกกวาดสีฟ้า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงลูกกวาดสีฟ้า