28 พฤษภาคม 2551 16:34 น.
ลูกกลิ้ง
ความเมตตาปราณีมีไว้มาก
ไม่ลำบากยากไร้ให้ขัดสน
หมั่นเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่ทุกคน
สุขจะล้นพ้นห้วงบ่วงทุกข์ไป
เสริมสร้างใจให้สุขได้ทุกเมื่อ
คนเคยเอื้ออารีมีสดใส
ไม่วู่วามความร้อนผ่อนหายไว
สัตว์โลกใดได้รับขยับที
ความกรุณาพาใจให้ยึดติด
ฝังในจิตคิดไว้ได้สุขศรี
รู้เผื่อแผ่แน่แท้แก่ชีวี
จะสุขีสโมสรตลอดกาล
มุทิตาพาดีที่ผู้อื่น
จะสดชื่นรื่นใจได้ประสาน
ร่วมยินดีปรีดาประชาชาญ
จิตเบิกบานขานรับจับสุขเอา
อุเบกขาวางใจให้เป็นกลาง
รู้สึกห่างว่างไว้ในเรื่องเขา
ตั้งสติมิยุ่งฟุ้งเรื่องเล่า
ฝึกให้เข้าเฝ้าจิตคิดปรับตน
ปฎิบัติจัดไว้ให้กายมี
เรื่องดีดีที่ได้จะเกิดผล
จิตปรับรับเรื่องไม่เปลืองตน
ในกมลคนนั้นจะสำราญ
28 พฤษภาคม 2551 15:15 น.
ลูกกลิ้ง
ทางโลกโศกศัลย์นั้นเศร้า
ใยเจ้าเปล่าเปลี่ยวเหลียวหา
ละทิ้งถิ่นฐานบ้านนา
มุ่งป่าคอนกรีตขีดเอง
ทุกอย่างนั้นไซร้ใช้จริง
บางสิ่งอิงฝันข่มเหง
ล้วนจริงล้วนเท็จเข็ดเกรง
จึงเคว้งเพลงใดให้รอ
ลำบากลำบนทนสู้
หดหู่อยู่ใดในหอ
คล้ายนกผกผินบินต่อ
แต่ก็หมดแรงแสงเลือน
คร่ำครวญเรียกหาสิ่งใด
ทุกอย่างนั้นไซร้เสมือน
เปรียบเปรยเผยไว้ฝากเพื่อน
คอยเตือนจิตใจให้ดี
24 พฤษภาคม 2551 16:29 น.
ลูกกลิ้ง
ขอบคุณครับที่รับผมเป็นแฟน
ได้ควงแขนเนื้ออุ่นคุณเสมอ
อยากถนอมอ้อมกอดครั้งพบเจอ
พี่ไม่เผลอรักใครให้เจ็บทรวง
ขอขอบคุณจริงจริงสิ่งมอบให้
แสนภูมิใจได้คุณกรุ่นห่วงหวง
จะมอบรักภักดีปีนับล่วง
ประทับทรวงห้วงจิตคิดรักเธอ
ขอบคุณจริงสิ่งฝันวันได้พบ
จะสยบซบตักรักเสมอ
แม้วันคืนล่วงเลยเคยหลงเพ้อ
จนละเมอเหม่อรักด้วยภักดี
ขอบคุณครับที่รักทุกวจี
มอบชีวีมีให้ได้สุขศรี
ตราบชั่วฟ้าดินกลบลบหน้าพี่
รักคนดีนี้ไปตลอดกาล
หน้าส่วนตัว
960
