30 ธันวาคม 2551 14:35 น.
ลูกกลิ้ง
คลื่นหัวใจในฉันนั้นอ่อนล้า
เจ็บเกินกว่ากายามายืนหยัด
การลาจากพรากไกลไม่เคยนัด
จึงเหมือนงัดจัดเหงาให้เข้ามา
คืนวังเวงเพลงใดก็ฟังเศร้า
นั่งจับเจ่าเฝ้าตรมขมหนักหนา
คลื่นความรักหักหลบสบมายา
กลั่นน้ำตามารดปลดทุกข์ใจ
คลื่นความเหงาเข้าโหมโถมพัดใส่
หนาวเหน็บใจได้รับกับหวั่นไหว
อยู่โดดเดี่ยวเดียวดายดูแสนไกล
ช่างยากไร้ให้ห่างร้างผู้คน
วันคืนผ่านผันเปลี่ยนเวียนมาใหม่
แต่หัวใจในฉันมันสับสน
ยากเพียงแค่แก้ไขให้กมล
นั้นหลุดพ้นหนทางการจากจร
หน้าส่วนตัว
1265
