5 ตุลาคม 2551 06:25 น.
ลูกกลิ้ง
ดั่ง สวรรค์ลิขิตชีวิตรัก
นรก กระหน่ำนำชักหักเสียหาย
ชัง อดีตขีดเข่นเล่นปางตาย
หรือ ทำลายถ่ายล้างทางผูกพัน
สวรรค์ เบี่ยงเรื่องใดให้ผิดฤา
แกล้ง กระพือชีวิตมาพลิกผัน
ทรมาน ทางรักหักจาบัลย์
ให้ สลดหมดฝันทุกวันไป
ฉัน กับเธอมั่นคงตรงต่อกัน
ได้ ผูกพันหมั่นสร้างทางสดใส
เจอ มรสุมชีวิตคิดก้าวไกล
เกลียด อันใดให้รักมักตรอมตรม
ชิง เธอไปไกลห่างมิร้างรอ
ชัง เกินขอต่อคืนคลื่นขื่นขม
สุด ที่รักหักหายในสายลม
ท้าย ที่สุดสะดุดล่มเกินข่มใจ
รัก ซาบซึ้งตรึงจิตสนิทนัก
เธอ สลักรอยรักชักสดใส
พอ สุดท้ายหายไปไกลแสนไกล
เผลอ พรากใจให้ช้ำระกำนาน
พราก คนรักหักหายคล้ายตายจาก
เธอ ลำบากหรือไรใครจองผลาญ
ดับ วิญญาพาใจให้ร้าวราน
สูญ สิ้นเธอตลอดกาลนานเท่าใด
เป็น เคราะห์กรรมซ้ำซัดจัดหรือไร
เวร อันใดให้ต่อก่อหวั่นไหว
หรือ ด้วยพรหมลิขิตชีวิตไป
ไร หัวใจไร้รับกับปราณี
แต่ เพรงก่อนย้อนย้ำกรรมฉันใด
ปาง ชาตินี้มีให้ไม่สดศรี
ไหน ความทุกข์รุกเร้าเข้ามากที
นั่น ชีวีมีเหงาและศร้าตรม
สุข เคยร่วมรวมจิตสนิทนัก
เพียง นรกชิงผลักรักถูกถม
ชั่ว ข้ามคืนฝืนใจได้ระทม
วัน ถล่มล่มภักดิ์หักทลาย
แต่ กาลก่อนตอนรักมักมีสุข
ช้ำ กับทุกข์ทุกวันมิพลันหาย
ทวี โศกโรครับจับวุ่นวาย
คูณ ความหมายหายนะก็มีมา
ห่าง ร้างให้ใจเศร้าเหงาสุดรับ
ไกล แสนไกลเกินกลับจับโหยหา
สุด อาดูรสูญสิ้นกลิ่นแก้วตา
ฟ้า ใยมากลั่นแกล้งแทงอุรา
สูญ เสียเธอเหม่อหาไม่มาแล้ว
สิ้น ดวงแก้วที่ฤทัยใกล้ปรารถนา
ตลอด ไปหรือไรในกานดา
กาล เวลาพาดับจับใจรอ
อธิฐานจิตใจ หากเกิดชาติไหน
ฐานันดรใดใด ทุกสถาน
ดลให้เราได้พบเจอเป็นคู่กัน
วอนสวรรค์ได้ไหม
วิญญาณฉันรอเธอที่ทางช้างเผือก
เมื่อเผลอรักเธอไม่ร้างลาไกล
ดั่งหิ่งห้อยเฝ้าคอยจนชีพวาย
ใต้ลำพูรอคู่กรรม
3 ตุลาคม 2551 12:16 น.
ลูกกลิ้ง
จิต เราสองปรองร่วมรวมความรัก
ใจ จึงภักดิ์หนักแน่นแสนห่วงหา
ตรง ถึงกันมั่นคงตรงวาจา
กัน ของกันสัญญาว่าอาทร
ผูก สมัครรักใคร่ให้ใกล้ชิด
พัน วจีที่ผลิตคิดอักษร
รัก ที่เลือกเหยือกเย็นนิรันดร
ใหม่ ออดอ่อนอ้อนย้ำสำหรับเธอ
สุข จนเพ้อยามเธอส่งยิ้มมา
ใจ จึงพาให้ปริ่มพริ้มเสมอ
เหลือ แต่เฝ้าเท่านั้นวันใฝ่เจอ
เกิน จะเพ้อรำพันฝันสองคน
รัก สถิตจิตใจให้สุขล้น
เพลิน เสียจนท้นท่วมทุกแห่งหน
สด เรืองศรีที่ไร้ไกลทุกข์ทน
ใส กมลคนรักภักดีกัน
มอบ ไออุ่นจุนเจือเพื่อสองเรา
รัก ที่เฝ้าห่วงหาพาสู่ฝัน
ให้ สิ่งดีมีไว้ในนิรันดร์
เธอ สำคัญเสมอเมื่อฉันเจอ
ใจ จะขาดปรารถนามาเคียงคลอ
ฉัน เฝ้ารอคอยวันมั่นเสมอ
เหม่อ มองหาคราหายไม่พบเธอ
ลอย ล่องไกลให้เพ้อละเมอนาน
หาก คิดถึงส่งใจให้กันบ้าง
เธอ อย่าห่างร้างไกลให้ประสาน
ยัง คะนึงซึ้งเสมอทุกวันวาร
คอย ดวงมาลย์มาคล้องครอบครองใจ
ฉัน จะรักภักดีตลอดกาล
พลอย สุขศานต์นานไปให้สดใส
อุ่น ไอรักหนักแน่นแสนยาวไกล
ใจ สองใจหล่อหลอมย่อมมั่นคง
1 ตุลาคม 2551 12:08 น.
ลูกกลิ้ง
โปรด จงรู้สู่ใจในความรัก
อย่า ได้หักห้ามให้ฉันคิดถึง
ถาม เธอมาค่าภักดีที่ตราตรึง
ว่า คำนึงซึ้งไหมไว้ชื่นชม
ฉัน จะรักภักดีที่ตัวเธอ
เป็น เสมอเพ้อหามาสุขสม
ใคร ได้เห็นเช่นนั้นพลันภิรมย์
เมื่อ เหมาะสมร่มรักจักชักพา
ใน เมื่อฉันรักเธอเสมอมั่น
อดีต นั้นพลันล้างห่างค้นหา
และ ใจชอบตอบไว้ในวิญญา
โปรด รู้ว่ารักนั้นนิรันดร
อย่า คะนึงถึงใครในเมื่อรัก
ถาม ใจฉันนั้นภักดิ์ไม่หลอกหลอน
ว่า สิ่งจริงอิงแอบแนบอาทร
อดีต สอนให้หนักภักดีเธอ
ฉัน แสนห่วงหวงเธอเสมอมา
เคย หนาวเหน็บเจ็บอุราคราไผลเผลอ
รัก ครั้งนี้มีสุขไม่ทุกข์เก้อ
ใคร เสนอเหม่อมาหาแลมอง
รู้ แต่ตอนอาวรณ์อาทรนัก
ไว้ ตระหนักภักดีที่เราสอง
อย่าง มั่นคงตรงไว้ขอใฝ่จอง
เดียว ใจของที่รักจากวิญญา
เดี๋ยว จะร่วมรวมใจให้เป็นหนึ่ง
นี้ ภักดีที่ถึงพึงปรารถนา
รัก ของฉันมั่นคงตรงอุรา
เธอ คือฟ้ามาโปรดอย่าโกรธเลย
และ สาบานผ่านฟ้ามาคราวนี้
รัก ที่มีดีไกลใจเปิดเผย
ตลอด กาลนานอยู่คู่ชิดเชย
ไป เขนยเกยข้างอย่างนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
852
