30 ตุลาคม 2551 22:01 น.
ลูกกลิ้ง
เหม่อมองฟ้าราตรีที่สวยเด่น
แต่ใจร่ำลำเค็ญเป็นหม่นหมาง
สุดเดี่ยวดายกายใจไร้คนข้าง
ช่างจืดจางอ้างว้างระทมใจ
ค่ำคืนเหงาเศร้าโปรยลมโชยมา
ต้องกายาพาสั่นจนหวั่นไหว
หนาวระคนทนอยู่รู้หรือไม่
เจ็บปวดใจให้ขื่นสะอื้นกาย
ค่ำคืนนั้นฉันกอดสอดแขนคุณ
รับไออุ่นกรุ่นใจไม่จางหาย
ยังคิดถึงตรึงติดจิตมิคลาย
แสนสบายให้ชื่นทั้งคืนวัน
แต่คืนนี้ที่จันทร์นั้นสวยเด่น
ช่างลำเค็ญเป็นไปให้หมดฝัน
เคยกอดชิดปิดใจได้ทางตัน
เหมือนสวรรค์บันดาลการเปลี่ยนแปลง
มองดวงดาวพราวแพรวแววริบหรี่
ดั่งฤดีวันนี้ที่อับแสง
ความสุขนั้นมันหายคล้ายหมดแรง
อย่าแสดงแกล้งกันเลยจันทร์ใจ
หากวันนี้เธอนั้นมั่นคงอยู่
จงรับรู้คู่ฤทัยได้หวั่นไหว
โปรดแก้วตามาชุบชีวิตใหม่
เพื่อคงไว้ให้พราวดาวหัวใจ
30 ตุลาคม 2551 10:06 น.
ลูกกลิ้ง
หากว่าเธอเผลอไปใจเปลี่ยนแปลง
โปรดแสดงแจ้งมาอย่าไขสือ
อาจเจ็บช้ำซ้ำบางอย่างเขาลือ
แต่นั้นคือความจริงสิ่งแน่นอน
หากรักใหม่ไปดีมีความสุข
ปล่อยเราทุกข์คลุกเศร้าเหงาหลอกหลอน
จงมั่นคงตรงใจไม่สั่นคลอน
อย่าอาวรณ์ตอนฉันตรมน้ำตา
หากวันใดได้รับความเจ็บช้ำ
ที่เขาทำกับเธอเจอหนักหนา
ถ้าวันนั้นฉันที่มีชีวา
จะกลับมาดูแลและปลอบใจ
หากคนนั้นหมั่นทำซ้ำกับเธอ
ได้พบเจอเพ้อพจน์หมดสดใส
ความผิดหวังยังช้ำย้ำต่อไป
โปรดวางใจให้ฉันนั้นกลับมา
จดจำคำคำนี้ที่อยากบอก
ได้กลั่นออกจากใจนัยห่วงหา
อยากดูแลแต่เธอทุกเวลา
ไม่นำพาสิ่งนั้นอันเป็นไป
ด้วยยังหวงห่วงใยในตัวเธอ
เฝ้าละเมอเพ้ออยู่รู้บ้างไหม
ความอาทรอาวรณ์และร้อนใจ
นับวันให้ได้รับเธอกลับมา
29 ตุลาคม 2551 11:33 น.
ลูกกลิ้ง
เพียงเราสองปองใจให้คงมั่น
มิหวาดหวั่นสิ่งใดไปสู่ฝัน
มอบ-อบอุ่น-กรุ่นไอในสัมพันธ์
ร่วมแบ่งปันผันสุขทุกครั้งคราว
เพียงวงแขนแสนอุ่นกรุ่นไอรัก
แจ้งประจักษ์สลักไว้ในยามหนาว
ก้าวข้ามผ่านกาลไปใต้แสงดาว
สุกสกาวพราวแพรวแนวหัวใจ
เพียงใจเรารักกันและมั่นคง
ความซื่อตรงจงไว้ซึ่งสดใส
อยู่ใต้ฟ้านภาที่แสนไกล
ไม่หวั่นไหวให้ใครได้ลืมกัน
เพียงได้เดินเคียงข้างอย่างอบอุ่น
คงละมุนกรุ่นไอได้สุขสันต์
แม้ไม่มีพิธีที่สำคัญ
ถ้าเราหมั่นมั่นคงตรงหัวใจ
เพียงแค่เราได้รักหนักแน่นไว้
คงสุขใจไปนานกาลพิสมัย
ท่ามแสงจันทร์วันนี้ที่ก้าวไกล
เป็นพยานขานให้สดใสจริง
เพียงได้เป็นเช่นคนของหัวใจ
คงสดใสให้หนักรักสู่สิง
ใกล้ร่วมฝันวันนั้นอันแอบอิง
เมื่อทุกสิ่งลงเอยเกยคู่ครอง
28 ตุลาคม 2551 11:15 น.
ลูกกลิ้ง
ไกล สุดตาพาใจให้เรียกร้อง
ห่าง จนต้องมองดาวคราวคิดถึง
กัน และกันสัญญาพาคะนึง
ครั้ง นี้จึงรำพึงซึ่งผูกพัน
ใด ใดฤาจะห้ามความหนักแน่น
หัว อกแสนแหนหวงห่วงยอดขวัญ
ใจ หนึ่งเดียวเกี่ยวไว้ให้คงมั่น
ไม่ หวาดหวั่นสัญญาว่ารักเธอ
เคย สัญญาว่าไว้ได้ดูดาว
ว่าง ทุกคราวน้าวใจให้เสมอ
งาน จะหยุดเมื่อใดใคร่พบเจอ
เพราะ เฝ้าเพ้อถึงเธอจึงมองเดือน
ว่า สักวันฝันฉันนั้นเป็นจริง
คิด ทุกสิ่งพิงฤทัยให้เสมือน
ถึง คนดีที่รักจักมาเยือน
เธอ คือเดือนดวงดาวพราวกลางใจ
ทุก ยามว่างวางจิตคิดคะนึง
วัน ลึกซึ้งซึ่งเราเคล้าสดใส
เป็น สัญญาพาให้ได้ก้าวไกล
คน ของใจไว้ห่วงดวงฤทัย
สำคัญ ยิ่งสิ่งนั้นฉันรักมาก
ที่ มิพรากจากกันไปหนไหน
ฝัน จะร่วมรวมจิตสถิตไว้
อยาก ห่วงใยในเธอเสมอนาน
ไกล สุดตาครั้งใดใจเฝ้าร้อง
ห่าง นวลน้องหมองเศร้าเท่าไฟผลาญ
กัน ยังมองดวงดาวพราวแสงผ่าน
ลับ ขอบฟ้ามานานขานรำพึง
ตา เหม่อดูดวงดาวพราวแสงส่ง
มอง สัญญาณผ่านตรงดงคิดถึง
ฟ้า ได้โปรดโอดโอยโปรยคะนึง
เฝ้า รำพึงถึงเธอแต่ผู้เดียว
คอย นับวันนับคืนชื่นใจนัก
รำ พันรักหนักแน่นแสนสุดเหนียว
พึง สดับรับห้วงควงกลมเกลียว
อยาก จะเป็นหนึ่งเดียวเสี้ยวใจเธอ
ฝาก ความรักทักทายคนปลายฟ้า
คำ สัญญาหนักแน่นแฟ้นเสมอ
ของ สำคัญนั้นคือฉันอยากเจอ
ใจ ละเมอร่ำไปในภักดี
คำ สัญญาว่ารักจักแนบแน่น
หนึ่ง หมื่นแสนล้านคำย้ำสักขี
ส่ง คิดถึงไปให้ทุกราตรี
ความ ปรารถนาที่มีนี้มากมาย
คิด ห่วงใยในเธอเสมอมา
ถึง อุราพาตรมขมมากหลาย
จาก ไปไกลนั้นห่างแต่ร่างกาย
ใจ คิดถึงมิคลายหายจากเธอ
เพลง : แทนความคิดถึง
ศิลปิน : ก๊อต จักรพรรณ อาบครบุรี
ไกลห่างกันครั้งใด หัวใจไม่เคยว่างงาน
เพราะว่าคิดถึงเธอทุกวัน
เป็นคนสำคัญที่ฝันอยากเจอ
** คิดถึงเสมอ เพียงเจอหน้าคนคล้าย ๆ
ฟังคนพูดเรื่องใด หัวใจก็แปลเป็นเธอ
นับแม้เศษนาที คอยวันที่กลับมาเจอ
ไม่เห็นก็ห่วงเสมอ ถามถึงเธอในใจยามเหงา
เปิดดูหรือยังข้อความมือถือส่งไป
เสื้อยืดของขวัญปีใหม่ลองใส่ดูบ้างหรือเปล่า
ห่วงตัวเองบ้างนะ งานหนักก็พักสักคราว
วันใดที่ใจสุดเหงา ฝากดาวบอกว่าคิดถึง
วันใดที่ใจสุดเหงา สบตาดาวแทนความคิดถึง **
ไกลห่างกันลับตา มองฟ้าเฝ้าคอยรำพึง
อยากฝากคำของใจคำหนึ่ง ส่งความคิดถึงจากใจไป
7 ตุลาคม 2551 19:20 น.
ลูกกลิ้ง
คน ที่รักภักดีมีเพียงเธอ
เดียว ฤทัยให้เพ้อละเมอหา
ที่ คะนึงหวานซึ้งตรึงอุรา
คิด ถึงมาช้านานผ่านห้วงใจ
ถึง จะไกลแสนไกลใจมิหวั่น
ที่ คะนึงทุกวันมั่นสดใส
รัก เสมือนเพื่อนชิดมิตรฤทัย
เธอ แนบไว้ในใจนั้นแน่นอน
เป็น สวรรค์ลิขิตชีวิตรัก
ดัง ศรปักภักดีมิถ่ายถอน
ดวง ฤดีมีแท้แต่บังอร
ใจ อาทรยอมรับนับห่วงเธอ
เธอ นั้นคือแสงทองส่องกลางใจ
ไม่ มีใครแทนค่าว่าเสมอ
มา ใกล้ชิดสนิทมั่นวันพบเจอ
ด้วย คิดถึงซึ่งเธออย่างรักจริง
เหตุ การณ์ผ่านนานไปใจยิ่งรัก
ใด ใดหนักผลักไสไร้สู่สิง
จะ ถนอมกล่อมภักดิ์จักแอบอิง
ไป สู่สิ่งซึ่งหวังยังสองเรา
ไหน จะรักภักดีเป็นยิ่งนัก
ก็ ฟูกฟักผลักไสไร้หงอยเหงา
ไม่ ทุกข์ท้อต่อสู้ดูใจเจ้า
บอก คิดถึงทุกเช้าเร้ายามเย็น
ทิ้ง อดีตผิดไปให้ลดโทษ
ฉัน คิดถึงจึงโปรดอย่าเคี่ยวเข็ญ
ไว้ คะนึงซึ่งกันอย่าหลบเร้น
คน ลำเค็ญเป็นฉันนั้นเฝ้ารอ
เดียว ใจนี้มีเธอเพียงคนเดี่ยว
คน ที่เกี่ยวร้อยฤทัยไปไหนหนอ
เดียว หายหน้าหายตาพาให้ท้อ
ที่ คิดถึงจึงพ้อต่อสายลม
คิด คะ นึงจึงถามตามใกล้ชิด
ถึง ดวงจิตเราสองจองสุขสม
ป่าน เทวาพาใจไร้ระทม
นี้ เพียรบ่มห่มรักสลักไกล
ใจ หนอใจใยเจ้าเฝ้าระลึก
เธอ จะนึกถึงเราเคร่าบ้างไหม
คิด ถึงรักหนักอกตกภายใน
อะไร ป่วนชวนให้ใจผูกพัน
คิด แต่เธอผู้เดียวเกี่ยวร้อยใจ
ถึง วันใดได้พบสบสิ่งฝัน
ฉัน จะขอรอคอยรอยวันนั้น
หรือ สวรรค์หมั่นเคร่งเร่งวันคืน
เปล่า เปลี่ยวจิตคิดถึงจึงรำพัน
ว่า คืนวันนั้นช้ากว่ากลืนฝืน
นอน นับดาวร้าวใจไห้สะอื้น
หนาว สุดขื่นคืนนี้ไร้เธอมา
หัว เราะร่าเริงฤทัยในวันพบ
ใจ ประสบ ทบรักหนักโหยหา
เหงา ที่สุดจุดจบเธอหลบตา
เกิน เวลาพาให้ได้ระทม
คำ คิดถึงจึงจับรับออดอ้อน
บรรยาย ย้อนยอกใจให้ขื่นขม
เลย ปวดร้าวคราวนี้มีระบม
เวลา จมอดีตกรีดใจชา
เธอ ไปไหนใยหลอกตอกความช้ำ
ไม่ น่าขำทำเราเศร้าหนักหนา
มา ได้โปรดโกรธใดให้บอกนา
หา เวลามาบ้างอย่าร้างไกล
รู้ หรือไม่ใจนั้นมันคิดถึง
บ้าง รำพึงจึงอ้อนตอนหวั่นไหว
ไหม บางผืนยื่นมาทดแทนใจ
ว่า มีใครให้รอคอยกลับมา
คอย เธออยู่ตั้งนานกาลเวียนผ่าน
กำลัง ซ่านฤทัยให้โหยหา
ใจ เฝ้ารอขอฝันวันเวลา
เริ่ม ลับลาหายไปหรือไรกัน
จะ คิดถึงซึ่งเธอเสมอไป
ถด แทนใจให้ห่วงห้วงความฝัน
ถอย กลับมาหาวันผูกพันกัน
น้ำ ตากั้นมิได้ไหลหลั่งริน
น้อย ฤทัยแก้วตาพาสะอื้น
ล้น ทั้งคืนขื่นไห้ใจถวิล
ออก จะรักภักดีที่ยุพิน
ตา พร่าสิ้นกลิ่นซึ้งคิดถึงเธอ
คิดถึงเธอ แทบใจจะขาด
อยากให้เธอ กลับมาซะที
คิดถึงเธอ ทุกวินาที
อยากจะพบเธอ คนเดียว
กำลังใจ เริ่มจะถดถอย
น้ำน้อยน้อย ล้นออกตา
คนเดียวที่คิดถึง
ที่รัก ใจเธอคิดอะไร
คิดถึงฉัน หรือเปล่า ว่านอนหนาวหัวใจ
อย่าทิ้ง ฉันไว้ คนเดียว
หน้าส่วนตัว
1077
