21 กุมภาพันธ์ 2550 01:54 น.
ลุ่มน้ำ ณ เทือกเขาดงรัก
ใบไม้ต้องลมปลิวว่อน...
ฤดูร้อนเร่งเร้าเข้ามาใกล้
ลมหนาวถูกพรากจำจากไกล
บอกมวลหมู่ดอกไม้ให้ผลิบาน
จักจั่นเรไรร่ำร้อง...
กึกก้องสะเทือนป่าดังซ่าซ่าน
ใบไม้ร่วงห่มคลุมลุ่มลำธาร
ฉีกทึ้งเมื่อวันวานให้ผ่านเลย
ผ่านเลยคล้ายสายน้ำ...
ล่วงล้ำเวลารุดมิหยุดเฉย
ฟ้าเปลี่ยนสี ปีเปลี่ยนผัน ฉันดั่งเคย
ยังคงอยู่อย่างเยาะเย้ย ชะตากรรม...
ยังคงฝันและยังใฝ่...
หลงเข้าไปในห้วงนึกลึกถลำ
ฝันว่ากลีบไม้ดอกที่ชอกช้ำ
ที่เก็บกำในมือเรามิเปล่าดาย
ย่อมจะผ่านจนดอกผลิ...
ก้านจะปริตูมดอกเต่งจะเร่งส่าย
ล้อลมแรงอันเร่งร้อนผ่อนระบาย
ส่งกลิ่นหอมขจรจาย ในสายลม
ใบไม้ต้องลมปลิวว่อน...
ฤดูร้อนเร่งเร้าแฝงเข้าห่ม
ฝันยังคว้างลู่ลอยคล้อยตามลม
ใบไม้ยังร่วงพรมลงห่มดิน
Lovers
0 คน เลิฟลุ่มน้ำ ณ เทือกเขาดงรัก
Calendar
หน้าส่วนตัว
1220
