16 มีนาคม 2552 14:47 น.
ลุงแทน
ตะวันบ่ายพระพายนิ่งสงบ
นภากลบด้วยเมฆาพามัวหมอง
มองทางใดให้หวั่นฟ้าคะนอง
พายุพร้อมรวมตัวทั่วมณฑล
เวลาแล้งดินแยกแตระแหง
พฤกษาแห้งเหี่ยวเฉาเฝ้ารอฝน
ฝุ่นดินแดงตลบแดงระคน
ยามเมื่อลมกรรโชกเคล้าฝุ่นปลิว
อากาศร้อนมาพร้อมกับเดือนสี
เมษานี้เดือนห้าพาใจหวิว
เทศกาลสงกรานต์โฉมยุพิน
กลับมาถิ่นบ้านเดิมหรือเมินชัง
หรือมีหนุ่มบางกอกไม่ยอมห่าง
คนบ้านนอกอย่างฉันนั้นน่าขัน
แต่งตัวเชยผ้าขาวม้าผูดเอวนั้น
เธอชิงชังไม่หันหลังกลับมามอง
15 มีนาคม 2552 15:57 น.
ลุงแทน
อมตะ ไม่ตาย ไปจากโลก
ใครทุกข์โศก ร่วมด้วย ช่วยเกื้อหนุน
เป็นคู่แฝด แอบอยู่ คนละมุม
ทั้งรูปหุ่น ต่างกัน ขาวกับดำ
แม้โลกนี้ สลาย ไม่หายจาก
ไม่ยอมพราก จากกัน ใช่น่าขำ
เป็นสัจจะ ความจริง ยิ่งรำพัน
ต้องคู่กัน ตลอด นิรันดร์กาล
คือความดี กับชั่ว ล้วนคงอยู่
ทุกคนรู้ ความจริง ดั่งกล่าวขาน
ไม่เคยตาย จากโลก ชั่วกัลป์กาล
เพียงใครสร้าง อย่างใด ให้ติดตัว
แต่ไม่มี ใครที่ ดีทุกอย่าง
และไม่มี ใครที่ ทุกอย่างชั่ว
ทั้งสองอย่ง มากน้อย มีในตัว
ดีและชั่ว อมตะ ไม่มีตาย
15 มีนาคม 2552 10:29 น.
ลุงแทน
เฮ้ หวัดดี วันอาทิตย์ มิตรวันเสาร์
เฮ้ หวัดดี เพื่อนเรา เจ้านกแก้ว
เฮ้ หวัดดี เจ้าเอี้ยง เสียงเจือแจ้ว
เฮ้ หวัดดี เจอแล้ว เจ้าขุนทอง
ไฮ้ ว่าไง เจ้าโต้ง โก่งคอขัน
ไฮ้ เจ้าตูบ ดูเห่า อวดเจ้าของ
ไฮ้ เจ้าเหมี่ยว เคลียคลอ เจ้านายจ้อง
ไฮ้ เหลือบมอง เจ้าแจ้ ไม่แพ้อู
........สมองตัน พอดีมีเพื่อนมาช่วย บายก่อนเนาะ
15 มีนาคม 2552 10:19 น.
ลุงแทน
ทำวันนี้ ให้มี ค่าที่สุด
เปรียบประดุจ หยุดเรา แค่วันนี้
สิ่งใดที่ ต้องทำ ทำให้ดี
ทุกอย่างที่ รับผิดชอบ ประกอบกรรม
ด้วยว่าอาจ ไม่มี วันพรุ่งนี้
ให้เรามี โอกาส พลาดถล่ำ
ด้วยหน้าที่ ดีที่สุด ไม่จาบัลย์
เพราะสิ่งนั้น ทำแล้ว ตอนยังเป็น
ตอนเราอยู่ ไม่รู้ ใครชังรัก
ต่อเมื่อพลัด จากพราก ไม่รู้เห็น
รักกันไว้ ในเมื่อ เรายังเป็น
คนจะเห็น คุณค่า เราจากตาย
หรือจะด่า ว่ากล่าว ไม่ช้ำจิต
ด้วยชีวิต ดับลง หมดสงสาร
เพียงวันนี้ ทำดี สุดสามารถ
ด้วยตายจาก หมดทุกข์ ห่วงผูกพันธ์
14 มีนาคม 2552 20:11 น.
ลุงแทน
หลานสาวว่งมาให้อ่าน เห็นว่าดีมีประโยชน์ เลยเอามาให้เพื่อนๆ หลานๆ ได้อ่านกัน
โลกกลมๆ ใบนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรี ๆ
ของฟรีไม่เคยมี ของดีไม่เคยถูก
อยู่ให้ไว้ใจ ไปให้คิดถึง
คนเราต้องเดินหน้า เวลายังเดินหน้าเลย
ไม่ต้องสนใจว่าแมวจะสีขาวหรือดำ ขอให้จับหนูได้ก็พอ
ยิ่งมีใจศรัทธา ยิ่งต้องมีสายตาที่เยือกเย็น
ในโลกกลม ๆ ใบนี้ ไม่มีคำว่า }แน่นอน~
คนเราเมื่อ ตัวตายก็ต้องลงดิน
ท้อแท้ได้ แต่อย่าท้อถอย อิจฉาได้ แต่อย่าริษยา พักได้ แต่อย่าหยุด
เหตุผลของคน ๆ หนึ่ง อาจไม่ใช่ของคน อีกคนหนึ่ง
ถ้าไม่ลองก้าว จะไม่มีวันรู้ได้เลยว่า ข้างหน้าเป็นอย่างไร
หนทางอันยาวไกลนับหมื่นลี้ ต้องเริ่มต้นด้วยก้าวแรกก่อนเสมอ
ปัญหาทุกอย่าง อยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น
จะเห็นค่าของความอบอุ่น เมื่อผ่านความเหน็บหนาวมาแล้ว
อันตรายที่สุดคือ การคาดหวัง
เริ่มต้นดีแล้ว ลงท้ายก็ต้องดีด้วย
อย่ายอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่
จงใช้สติ อย่าใช้อารมณ์
เบื้องหลังความเข้มแข็ง สมควรมีความอ่อนโยน
ไม่มีคำว่า บังเอิญ ในเรื่องของความรัก มีแต่คำว่า ตั้งใจ
ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป
หลังพายุผ่านไป ฟ้าย่อมสดใสเสมอ
หลังผ่านปัญหา จะรู้ว่าปัญหานั้นเล็กนิดเดียว
ไม่เป็นขุนนางนะ ได้ แต่ไม่เป็นคนไม่ได้
มีแต่วันนี้ที่มีค่า ไม่มีวันหน้า วันหลัง
เมื่อวานก็สายเกินแล้วพรุ่งนี้ ก็สายเกินไป
อย่าหวังว่าจะได้รับความรัก จากคนที่คุณรัก
เพราะคนที่คุณรัก ไม่ได้รักคุณ หมดทุกคน
เพื่อนทั่วไป ไม่เห็นคุณร้องไห้
เพื่อนแท้ มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาให้
เพื่อนทั่วไป ถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ
เพื่อนแท้ จะมาแต่หัววันเพื่อช่วยเตรียมงาน
เพื่อนทั่วไป คาดหวังให้คุณเคียงข้างเขาเสมอ
เพื่อนแท้ คาดหวังที่จะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป
เพื่อนทั่วไป เข้าหาผลประโยชน์ ที่ได้รับจากเรา
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
หน้าส่วนตัว
1136
