3 มีนาคม 2552 12:52 น.
ลุงแทน
ด้วยคิดถึง จึงนั่ง กลั่นอักษร
เป็นสุนทร ร้อยเรียง เขียนกานต์สาสน์
มาถึงเพื่อน เหมือนญาติ ร่วมวงศ์วาร
สุขสราญ บ้านกลอน อักษรา
ทุกเวลา นาที่ ที่ผ่านพ้น
เราทุกคน ร่วมเคียง เขียนภาษา
ต่างดวงใจ ใส่ใน สุนทรา
ร้อยเรียงมา หากัน ไม่พรั้นพรึง
ส่งสาส์นถึง ถามสุข ทุกข์ไฉน
หรือมีใคร ให้ช่วย ด้วยนึกถึง
มีสิ่งใด ให้ช่วย ร่วมใจตรึง
จิตคนึง ห่วงหา พาหว่งใย
ใครมีใจ สำราญ กานต์ขียนบอก
เพื่อนก็ชอบ ร่วมวง มิสงสัย
สนุกสนาน ภาษา ว่ากันไป
สิ่งที่ได้ ให้สุข ทุกนาที
2 มีนาคม 2552 19:36 น.
ลุงแทน
สวัสดี พี่น้อง สุนทรสาส์น
จากไปนาน กว่ากลับ ไม่ลับหาย
เสร็จจากงาน มานั่ง ขานบรรยาย
สุขสมหมาย ได้มา หาพ้องเพื่อน
ไม่ได้เยื่อน เหมือนเหงา เศร้าดวงจิต
จะแอบพิศ ติดโทร งานมากเหลือ
เข้าเชื่อมต่อ โทรศัพท์ ช่างน่าเบื่อ
เพราะหลงเชื่อ GPRS เสร็จมัน
สู้อดทน ไม่บ่น จนวันนี้
มานั้งที่ มีเน็ต สำเร็จฝัน
เข้าออนไลท์ ให้โมโห โธ่เน๊ตฉัน
เหมือนแกล้งกัน มันช้า น่าแช่เย็น
ถึงอย่างไร ได้ส่ง ใจตรงก่อน
ต่อเมื่อตอน ออนเร็ว เป็นได้เห็น
จะรีบเขียน บทกลอน ตอนเน๊ตเร็ว
เพื่อให้เห็น ความคิดถึง ของลุงแทน