10 กันยายน 2551 14:45 น.
ลุงแทน
ไม่ใช่บทกลอน แต่เป็นเรื่องจริง.....
เนื่องจากรุ่นพี่คนหนึ่งเขาเป็นทหารอยู่ที่ 3 จังหวัด ชายแดนภาคใต้ พี่เขาอยู่ที่ปัตตานีครับ และเขาขอความช่วยเหลือเรื่อง ยารักษาโรคต่างๆและอุปกรร์อาหารการกินที่นั่น หมอหรือพยาบาลเขาใช้วิธีการเวียนไปตามรพ.รัฐต่างๆให้มาอยู่ขาดแต่ยาเพราะว่า ที่นั่นใช้คำว่าขาดแคลนจริงๆ ขนาดไปขอรับบริจาคร้านขายยาและโรงงานผลิดยาเขาก็ให้มาแต่ไม่พอเพราะคนที่นั่นถูกยิงกันทุกวัน เด็ก ก็ไม่กล้าออกไปหาหมอเพราะไม่มีตังค์ตอนนี้ต้องเอาหมอทหารเข้าไปรักษาชาวบ้าน และที่สำคัญที่นั่นกองทัพเขามีงบประมาณในเรื่อง ยารักษาโรคน้อยมาก จึง เรียนมาเพื่อขอบริจาคยารักษาโรคทุกชนิด บางครั้งต้องประสานงานตามวัดต่างๆ เพราะเวลาถวายสัฆทานเขาจะมียามาให้ด้วยนะครับเลยเรียนมาเพื่อขอความกรุณา เพื่อนๆทุกท่านช่วยกันรวบรวมยาหรือเวศภัณฑ์ต่างๆ ส่งไปช่วยด้วยนะครับ เพราะที่นี่ขาดมาก ส่งที่อยู่มาให้เพื่อจะได้ส่งของมาช่วยกันครับ
พันตรี สุวพจน์ จุลกทัพพะ
รอง ผบ.ฉก 24 ( พัน.ร. 234) ศูนย์ฝึกอาชีพวัดช้างให้
ตู้ ปณ. 10 ปณ. นาประดู่ อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี 94180
เขียนมุมกล่อง บน ขวามือ ว่า ' ทบ.สนามชายแดน' ครับ
10 กันยายน 2551 09:08 น.
ลุงแทน
อืม.....ไม่แปลก แต่ชวน ให้สงสัย
อืม....เพราะเหตุไร ได้สร้าง บ้านเมืองวุ่น
อืม....ด้วยแค้นเคือง เรื่องไร ให้เคืองขุ่น
อืม....หรือเป็นหุ่น ให้ใคร ได้สำราญ
อืม....กี่ครั้งแล้ว แคล้วคลาด จากประหาร
อืม....สันดาน เป็นพาล ตามนิสัย
อืม....ไม่สำนึก ว่านี่ แผ่นดินไทย
อืม....ที่ได้ให้ เอ็งอาศัย มาช้านาน
อืม....ที่ข้ารู้ ดูประวัติ ชัดแน่แท้
อืม....โคตรพ่อแม่ ที่แท้ หาไทยไม่
อืม....เข้ามาอยู่ ขอสัญชาติ เป็นคนไทย
อืม....พอสมใจ ไม่สำนึก จึงอยากครอง
อืม....เพราะอกหัก อยากเป็น องครักษ์
อืม....เมื่อสืบชัด ขัดต่อ ข้อกฎหมาย
อืม....สุดชอกช้ำ ระกำ เทียบวางวาย
อืม....ประชดนาย ลาออก ขอเก็บแค้น
4 กันยายน 2551 08:47 น.
ลุงแทน
ยังไม่สาย หากได้คิด จิตเป็นธรรม
แล้วย้อนหัน ตริตรอง มองเหตุผล
ที่เดือดร้อน ค่อนเมือง เรื่องระทม
จากกี่คน ที่ทำ ระยำเมือง
ยังไม่สาย หากมี หิริคิด
ความถูกผิด จิตสั่ง ดังคำสอน
ทำอะไร ให้มี สติครอง
ไม่มัวหมอง ตรอมตรม ให้ขมใจ
ยังไม่สาย หากมี โอตตัปปะ
ไม่เลยละ ขันติ จิตกล้าหาญ
รู้ถูกผิด ตริตรอง ของสันดาน
ไม่ร้าวราน แตกแยก สามัคคี
ยังไม่สาย หากมี โสรัจจะ
ให้ธรรมะ รักษา คลายมัวหมอง
ได้หันหน้า หาเหตุผล คนยกย่อง
ชาติไม่ต้อง บรรลัย ไทยอยู่คง
2 กันยายน 2551 08:48 น.
ลุงแทน
ในที่สุด ถึงจุด สุดอนาถ
ไทยพิฆาต ฆ่ากัน เข้าห่ำหัน
ที่บาดเจ็บ เก็บรวม ครวญเสียงลั่น
นายกนั้น ยังยิ้ม อย่างอิ่มใจ
พรก. ออกมา หาสงบ
ยังตั้งก๊ก ยกพวก กวนเมืองต่อ
น่าสมเพช เหตุการณ์ ให้ลามต่อ
เมื่อไรหนอ จะพอ ขอใคร่ครวญ
ประเทศชาติ ขาดความ สามัคคี
แล้วอย่านี้ มีหรือ สอนลูกหลาน
ด้วยเขาเห็น เต็มตา พาลรุกราน
ด้วยสันดาน อันธพลา เข้าผลาญเมือง
แม้ธรรมะ จะเลิศ เชิญมาสอน
เหมือนน้ำบน ใบบอน กลิ้งย้อนทั่ว
เทวทัต ก่อนตาย ได้รู้ตัว
น้อมเอาหัว ตัวถวาย หมายขมา
น่าสงสาร ตายาย อีกปู่ย่า
นอนตายมา แสนนาน หาสุขไม่
ด้วยลูกหลาน มาผลาญ ชาติบรรลัย
ตระกูลใหน ได้ตรอง มองตัวเอง
อีกไม่นาน ชาติไทย ได้สูญสิ้น
ด้วยกบิล บ้านเมือง เรื่องขี้ผง
เอากฏหมู่ หลบหลู่ ขู่ไตรรงค์
ให้ล่มจม คงสม ใจพวกมัน
วิสัญญี มีแล้ว ไม่แคล้วได้
เลือดเป็นสาย ใหลนอง ให้มองเห็น
ไทยด้วยกัน ห่ำหั่น อย่างเลือดเย็น
ดุจเฉกเช่น ดิรัญฉาน เข้าผลาญกัน
ในที่สุด ถึงจุด สุดอนาถ
ด้ามขวานขาด คมขวาน ยังลามปิ่น
อีกไม่นาน ตัวขวาน อาจสูญสิ้น
ไร้แผ่นดิน ให้ลูกหลาน ผลาญต่อมัน
หน้าส่วนตัว
860
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
