30 พฤศจิกายน 2551 17:33 น.
ลุงแทน
ก่อนเคยอยู่ ผู้คน ล้วนเป็นสุข
แม้จะทุกข์ มีบ้าง ตามประสา
ยังหากิน ให้อิ่ม ทั่วพารา
นักเรียนมา โรงเรียน เพียรทุกวัน
แต่บัดนี้ มีมาร ที่ชาดชั่ว
มาสุ่มหัว ผลาญชาติ ให้หวาดหวั่น
เศรษฐกิจ ย่อยยับ อับทุกวัน
ยังกระสัน บั่นทอน ให้คลอนแคลง
ไม่ใช่ไทย ในนาม ที่กล่าวอ้าง
เป็นสัตว์ผลาญ น่ากลัว ชั่วแขยง
มีวาจา สุดชั่ว มั่วสำแดง
เสียดทิ่งแทง บ้านเมือง เรื่องวุ่นวาย
เป็นกากเดน เฉกเช่น เศษตัวสัตว์
ที่ขบกัด ฟัดกัน ดังหมู่หมา
ขอฟ้าดิน สาบสิ้น พสุธา
พวกหมู่หมา ยังดี มีค่าเกิน
22 พฤศจิกายน 2551 08:23 น.
ลุงแทน
มองเห็นเตา ที่เผา ใครต่อใคร
ให้มอดไหม้ เหลือเพียง เสี้ยวกระดูก
แม้บางคน ส่วนนั้น เคยพันผูก
เพลิงเผาวูบ สูญหาย ได้ทำใจ
มาวันนี้ ยี่สิบสาม ต้องหามเจ้า
เตาใบเก่า วางร่าง เป็นรายใหม่
รอพระเพลิง เผาร่าง สลายไป
สู่ภพใหม่ ในแดน สุขาวดี
ชาตินี้เจ้า อายุ สุดน้อยนัก
แต่คนรัก มากมาย ไม่หน่ายหนี
มาร่วมกัน อาลัย ถึงความดี
ที่เจ้ามี ต่อเขา อย่างผูกพัน
ดอกไม้จันทร์ อันหอม ลอยอ้อยอิ่ง
สรรพสิ่ง หยุดนิ่ง จิตสร้างสรร
อธิษฐาน ร้อยใจ ส่งเจ้านั้น
สู่สวรรค์ แดนดิน ถิ่นเทวันท์
21 พฤศจิกายน 2551 17:13 น.
ลุงแทน
สุดอาลัย ในเพื่อน ที่เหมือนลูก
ความพันผูก ดุจญาติ แม้ต่างสาย
จากวันนั้น มาพลัน จากด้วยตาย
ต้องใจหาย คล้ายกับ หลับฝันไป
บ่าย๑๕ ยังอยู่ พูดคุยเล่น
พอตกเย็น เป็นข่าว ให้หวั่นไหว
ต้องมาพราก จากกัน นั้นเร็วไป
สุดอาลัย ในชีวิต จิตอาดูร
เราเที่ยวกัน พลันหยอก ล้อพูดเล่น
ดุจเฉกเช่น เพื่อนกัน ไม่สิ้นสูญ
แม้อายุ ต่างกัน นั้นเกื้อกูล
เฉกเช่นลูก กับพ่อ ล้อหยอกกัน
ยามมีสุข มียิ้ม ที่สดใส
ยามเศร้าใจ เราปลอบ พร้อมรับขวัญ
มีไมตรี ที่ให้ กันและกัน
วันเช่นนั้น ไม่มี อีกต่อไป
จะเหลือเพียง ความรัก ความคิดถึง
ความคนึง ถึงกัน ให้กันได้
แม่จะอยู่ ต่างภพ เราส่งใจ
ส่งไปให้ ทวีศักดิ์ รักจากใจ
ชื่อเล่นเขาคือ "เผือก" หรือชื่อใหม่ "ตี่น้อย" ที่เขาได้รับจากเจ๊ที่เขานับถือแม้จะพบกันเพียงไม่นาน
29 ตุลาคม 2551 21:21 น.
ลุงแทน
ห็นพวงหรีด กรีดใจ ให้รัดทด
โศกสลด หมดแรง อ่อนแข้งขา
สองตาพร่า อาบแก้ม แห่งน้ำตา
เจ้ามาลา ล่วงลับ ดีบชีพวาย
ณ เนินดิน ถิ่นนี้ มีร่างเจ้า
แสงเทียนเคล้า ควันธูป ดูใจหาย
ก่อนเคยเคียง เรียงคู่ อยู่แนบกาย
ช่างใจร้าย มัจจุราช มาพรากนาง
แสงเดือนเลื่อน เคลื่อนคล้อย ลอยลงต่ำ
แสงเทียนนั้น ดับแสง แห่งแสงฉาย
ควันธูปจาง ร้างกลิ่น สิ้นเนินนาน
เวลาผ่าน กาลนี้ มีเพียงเรา
อธิฐาน วิญญาณ เจ้ารับรู้
ติดตามสู่ ทุกภพ เพื่อพบเจ้า
ชาตินี้จาก พรากกัน นั้นเพียงเงา
ใจสองเรา ไม่พราก แม้ร่างจร
29 ตุลาคม 2551 06:34 น.
ลุงแทน
รุ่งแจ้งแห่ง แสงอรูณ อุ่นอาทิตย์
ทุกขีวิต มาลิขิต ปลิกวันใหม่
ใครมีกรรม ทำตาม ลิขิตไป
อนาคต สดใส ให้กับเรา
สุริยา ยามเช้า ช่างอบอุ่น
ใครว้าวุ่น ขุ่นใจ ให้โง่เชลา
ธรรมชาติ คือตัว ตนของเรา
ชีวิตเล่า เรานี้ ลิขิตเอง
ราษีแห่ง แรกรับ กับอรุณ
อย่าหมกมุ่น ล้างหน้า อย่าไขว้เขว
ราษีแห่ง ใบหน้า มีเสน่ห์
จิตใจเท่ ร่าเริง สมกับวัย
เป็นราษี แรกเริ่ม รับอรุณ
ความหอมกรุ่น แห่งชีวิต จิตสดใส
ทานอาหาร จานแรก เริ่มงานใหม่
จงตั้งใจ ในสติ มิผันแปร
ออกจากบ้าน กรายกราน พระอรหันต์
ให้ชีวัน ทั้งสอง ต้องพ่แม่
คำอวยพร น้อยนิด ประเสริฐแท้
เมตตาแผ่ อำนวย พร้อมอวยชัย
เป็นทิศแรก แห่งชีวิต คิดถ้วนที่
ทำควาดี ที่ท่าน สอนสั่งไว้
อกุศล มิทำ เจริญชัย
พ่อแม่ไซร้ ได้สุข ไม่ทุกข์ตรอม
หน้าส่วนตัว
1140
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
