15 ธันวาคม 2551 18:42 น.
ลุงแทน
เปรียบอีกที ฉันนี้ คือถนน
ที่ต้องทน แบกน้ำหนัก ขับสู้
ทั้งรถยนต์ และคน เข้าพันตู
ถนนสู้ แดดฝน ทนกล้ำกลืน
เปรียบอีกที ฉันนี้ คือถนน
เป็นทางด้น ที่หมาย สุขสมชื่น
มีกี่คน ใช้แล้ว ยังไม่ลืม
ยังมาคืน ซ่อมสร้าง ทางให่ทน
เปรียบอีกที ฉันนี้ คือถนน
ต้องทั้งอด ทั้งทน ไม่เคยบ่น
ยังเต็มใจ รับใช้ ในผู้คน
ในเหตุผล เป็นถนน คนสัญจร
เปรียบอีกที ฉันนี้ คือถนน
ทั้งรถยนต์ ผู้คน ใด้ใช้สอย
เหนือจรดใต้ ออกตก ทนหน่อย
สิ่งที่คอย คนใช้ ได้รู้คุณ
14 ธันวาคม 2551 09:17 น.
ลุงแทน
ฉันคงเป็น สะพาน ให้เขาข้าม
ทุกโมงยาม เช้าค่ำ มิหวั่นไหว
จากฝากหนึ่ง ถึงฝากหนึ่งร่ำไป
จะมีใหม ที่ใคร ได้ขอบคุณ
ฉันคงเป็น สะพาน ให้เขาข้าม
สนองความ ต้องการ จนหัวหมุน
มีใครบ้าง ที่มา คอยค้ำจุน
จะรู้คุณ ต่อเมื่อ สะพานพัง
13 ธันวาคม 2551 15:45 น.
ลุงแทน
ว่าโลกนี้ ไม่มี ที่เที่ยงแท้
ความผันแปร แลเห็น เป็นประจักษ์
อนิจจัง หลักธรรม ตรงบ่งชัด
ปรมัต ทันสมัย ไม่แคลนคลอน
โลกธรรมแปด เป็นแบบ ไม่ยึดติด
ทุกชีวิต มิผิด ดังคำสอน
ของคู่กัน สี่อย่าง ต้องสังวร
ควรจะน้อม มาตรอง มองให้เป็น
ใกล้สิ้นปี ที่เรา เฝ้ารออยู่
มีกี่ผู้ รู้เห็น ความทุกข์เข็ญ
มัวแต่เพลิน เหลิงอยู่ ทุกเช้าเย็น
ดุจเฉกเช่น ตาบอด หลอกตัวเอง
ความมเปลี่ยนแปลง แฝงอยู่ คู่กับร่าง
แต่สังขาร ไม่ตรอง มองไม่เห็น
อนิจจัง ทุกขัง ของเราเอง
ใครมองเห็น เป็นประโยชน์ โทษอบาย
11 ธันวาคม 2551 18:21 น.
ลุงแทน
มีใครบ้าง กล่าวถึง ให้ซึ้งจิต
มีใครบ้าง ที่คิด ถึงเราใหม
มีใครบ้าง กล่าวถึง ให้ชื่นใจ
มีใคร บ้างใหม คิดถึงเรา
11 ธันวาคม 2551 18:15 น.
ลุงแทน
ฉันเป็นเพียง สายเชือก ให้เพื่อนใช้
ผูกสิ่งของ โยงได้ ให้สมหวัง
ต่อเมื่อสม ปรารถนา พาเมินชัง
เชือกเส้นนั้น พลันหมด ปลดระวาง
แต่คงไม่ เสียใจ ในหน้าที่
ที่เรานี้ อาสา ไม่หมองหมาง
หมดหน้าที่ มีเรา ถูกปล่อยวาง
เจ็บมีบ้าง ช่างเถอะ เชอะช่างมัน
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
หน้าส่วนตัว
693
