9 มีนาคม 2552 22:40 น.
ลุงแทน
ณ คืนเพ็ญ งามเด่น เห็นกระจ่าง
ฟ้านั้นงาม ยามนี้ ที่ได้เห็น
ไร้เมฆา มาบัง เดือนงามเด่น
ดาราเป็น พยาน งามเคียงเดือน
ในคืนเพ็ญ ๑๔ค่ำ กลางเดือนสี่
ฟ้ายามนี้ จันทร์งาม หาใดเหมือน
นภามี จันทรา ดาวเป็นเพื่อน
ไม่ร้างเลือน เหมือนเช่น เป็นอย่างลุง
คว้าเสื้อผืน หมอนใบ ใปลานกว้าง
นอนเคียงข้าง พงไพร ไม้ใหญ่สูง
เห็นวิหก นกเค้า ไม้ยางยูง
บินอยู่สูง ยอดไทร ในราตรี
แสงจันทร์สอ่ง มองเห็น ท้องฟ้ากว้าง
ศศิธร กระจ่าง งามสดศรี
ขอพักผ่อน นอนลง ณ ตรงนี้
ห่มราตรี ที่แสน ภิรมณ์ใจ
9 มีนาคม 2552 15:20 น.
ลุงแทน
สวัสดี พี่น้อง พร้อมพองเพื่อน
กลับมาเยือน อีกครั้ง หลังจากหาย
เอาน้ำเย็น มาฝาก ชื่นใจกาย
อากาศร้อน ตอนบ่าย ให้คลายลง
สวัสดี พี่น้อง พร้อมพองเพื่อน
ไม่ได้เยือน เหมือนเหงา ไม่สุขสม
บรรยายไป ไม่เอ็นจอย ในอารมณ์
กลับมาคง ชื่นบาน สำราญใจ
5 มีนาคม 2552 19:01 น.
ลุงแทน
สุริยา กำลัง จะลาลับ
ก่อนจะดับ แสงฉาย ปลายฟ้าสวย
สีแดงส้ม ผสม ลมระรวย
เมฆาสวย แสงเรื่อ เรืองส้มแดง
ฉันแหงนมอง ตอนตะวัน จะลับเหลี่ยม
แว่วยินเสียง สกุณา ร้องลาแสง
สายลมแผ่ว หญ้าพริ้ว ปลิวตามแรง
ก่อนที่แสง สุริยะ จะลับจร
รัติกาล คลานคืบ เข้ากลืนกลบ
ลุงแทนพบ ตนเอง เอนพิงขอน
ปล่อยความคิด ให้จิต คิดล่องลอย
ไร้คนคอย ห่วงหา เอกากาย
เสียงเพื่อนยาม ราตรี มีมาแล้ว
ดังกรีดแก้ว แว่วหวาน ซ่านผสาน
ทั้งจั๊กจั่น สั่นปีก กังสดาร
เรไรขาน กรีดเสียง สำเสียงดัง
จิ๊กหรีดสั่น ปีกทอง พร้อมพองตัว
เสียงระรัว ชวนฟัง ลั่นสนั่น
เจ้ามุสิก วิ่งมา ตามลำพัง
ชะงักงัน พลันเจอ อหิชู
สะระพู กู่ก้อง ร้องตั๊บแก้
จิ้งจกไม่ ยอมแพ้ ร้องจอ๊กสู้
เสียงอ๊บอ๊บ หลบอยู่ ข้างริมคู
เสียงอู้อู้ แหงนดู ค้างคางบิน
เมื่อผินกาย สายตา มาประสพ
เจ้าคางคก กระโดด ฉกปลายลิ้น
เจ้าแมงเม้า โอชา มาเชยกิน
แมงป่องวิ่ง ชูกร้าม หางยกชัน
ลุงแทนนั่ง มองดู ไม่รู้เบื่อ
ธรรมชาติ เอื้อเฟื้อ เพื่อสร้างสรร
สรรพสัตว์ ธรรมชาติ อัศจรรย์
ส่วนคนนั้น ช่างแก่ง แย่งชิงดี
5 มีนาคม 2552 10:24 น.
ลุงแทน
ว่างอีกวัน วันนี้ ที่พักผ่อน
ก่อนตะลอน ออกไป ในหน้าที่
หลังจากเตรียม พร้อมเพียง สิ่งที่มี
ในหน้าที่ การงาน ที่ต้องใช้
ทั้งโน๊ตบลุ๊ค ฮาร์ดดิส อีกแฟ็สไดร์
ต้องเตรียมให้ พร้อมสรรพ ขาดไม่ได้
ด้วยข้อมูล ดูดเขา มามากมาย
หากหายไป ให้โดน โขลกกะบาล
มีหลายครา มาคิด ให้ตรองตรึก
เมื่อมานึก ถึงงาน รับมอบหมาย
อยากจะโยน โถมทิ้ง ไม่บรรยาย
แต่สุดท้าย หน้าที่ มาจากใจ
ด้วยว่าได้ ตระหนัก ในหน้าที่
ไม่อาจหนี จากไป ให้หมองไหม้
แม้เหนื่อยกาย ขออย่า ให้เหนื่อยใจ
ลุงทนได้ แม้หาก ยังหายใจ
jung_1956@windowslive.com
4 มีนาคม 2552 09:56 น.
ลุงแทน
นับแต่เริ่ม เดินได้ ในก้าวแรก
พ่อแม่แสน ดีใจ ในลูกฉัน
พร้อมจูงมือ ถือแขน ประคองกัน
หวังมุ่งมั่น ลูกนั้น เดินมั่นคง
บ้างหกล้ม มีบ้าง ในก้าวแรก
ก็ไม่แปลก แรกก้าว ที่มีล้ม
ก้าวที่สอง ตั้งหลัก ประคองตน
พ่อแม่คง ต้องพร้อม บอกนำทาง
ก้าวสามสี่ มีหลัก ตามสัญชาตฯ
เป็นแนวทาง การเดิน ไม่เมินหมาง
พัฒนา เป็นวิ่ง ยิ่งชำนาญ
ล่วงเลยผ่าน กาลเปลี่ยน ไม่เวียนคืน
อย่าลืมหลง ก้าวแรก นั้นใครสอน
ก่อนจะนอน นึกถึง ไม่ขมขืน
ทุกย่างก้าว เรานั้น ท่านเคยปลื้ม
ให้ท่านชื่น ในก้าว สร้างความดี
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
หน้าส่วนตัว
1092
