6 กุมภาพันธ์ 2551 20:40 น.
ลุงแทน
ผู้ให้ทุกข์ ได้ทุกข ์คือผู้ให้
เพราะผู้ให้ ใจทุกข์ ไม่สุขสันต์
มีแต่ทุกข์ เข้าคลุก อยู่ทุกวัน
แม้จะปัน ให้ผู้อื่น ก็คืนมา
ผู้ที่ให้ ความสุข ก็ได้สุข
ไม่มีทุกข์ ให้ใคร ใจหรรษา
ให้แต่สุข สุขสะท้อน ย้อนกลับมา
คืนมาหา ผู้ให้ ได้สุขเอย
6 กุมภาพันธ์ 2551 10:21 น.
ลุงแทน
เด็กร้องไห้ ใจเสาะ หัวเราะได้
เด็กร้องไห้ ไม่เป็นเรื่อง ขัดเคืองหู
เด็กร้องไห้ น่ารัก น่าเอ็นดู
เด็กร้องไห้ ย่าปู รู้ปลอบโยน
ถ้าผู้ใหญ่ ร้องไห้ ต้องได้เรื่อง
ขัดใจเคือง มากล้น หม่นหมองศรี
หรือได้พบ สบโชค โฉลกดี
จึงได้พลี น้ำตา นองหน้าเอย
31 มกราคม 2551 19:05 น.
ลุงแทน
ศีลธรรมโลก-ย่น-ถ่อย-ยับ!!!
ศีลธรรม! ศีลธรรม! ศีลธรรม! ต้องตกต่ำลงทุกวันถ้าสรรหา
คงไม่พอขอมาทำน้ำหยอดตา เพราะบูชากันแต่เงินเกินพอแรง
ศีลธรรม! ศีลธรรม! ศีลธรรม! ต้องตกต่ำไปเสียทั่วทุกหัวระแหง
เขารังเกียจเกลียดชังดังผีกระแซง อยากให้มันแห้งแล้งจากโลกนี้
ศีลธรรม! ศีลธรรม! ศีลธรรม! ถูกเหยียบย่ำโดยฝูงคนจนป่นปี้
โลกของคน ย่ย-ถ่อย-ยับ เกินอัปรีย์ ที่คงที่คือโลกสัตว์ดูอัศจรรย์
หลงความบ้า ว่าศีลธรรม
โลกทุกวันอยู่ในขั้นกลียุค ที่เบิกบุกเร็วรุดสู่จุดสลาย
จนสิ้นสุดมนุษยธรรมต่ำอบาย เพราะเห็นกงจักรร้ายเป็นดอกบัว
กิเลสไสหัวส่งลงปลักดกิเลส มีความแกว่นแสนพิเศษมาสุมหัว
สามารถดูดดึงกันไปใจมืดมัว เห็นตนตัวที่จมกามว่าความเจริญ
มองไม่เห็นศีลธรรมว่าจำเป็น สำหรับอยู่สุขเย็นควรสรรเสริญ
เกียรติ-กาม-กิน บิ่นบ้ายิ่งกว่าเกิน แล้วหลงเพลินความบ้าว่าศีลธรรม
ศีลธรรมกับคน
ศีลธรรมเลวคนก็ได้กลายเป็นผี หาความดีไม่ประจักษ์สักเส้นขน
ศีลธรรมดีผีก็ได้กลายเป็นคน ที่เลิศล้นภูมิใจไหว้ตัวเอง
ศีลธรรมต่ำเปลี่ยนคนจนคล้ายสัตว์ จะกินกัดโกงกันขมันเขม็ง
ศีลธรรมสูงคนสดใสไม่อลเวง ล้วนยำเกรงกันและกันฉันเพื่อนตาย
ศีลธรรมนี้ทุกวันมันตายซาก คนมีปากก็ไม่พล่ามศีลธรรมหาย
ศีลธรรมกลับมาเมื่อไรทั้งใจกาย คนจะหายจากทุกข์เป็นสุขเอง
30 มกราคม 2551 21:21 น.
ลุงแทน
รูปก็งาม ผสานเสียง สำเนียงเพราะ
กลิ่นเหมาะเจาะ เลาะลิ้น กินอร่อย
โผฏฐัพพะ ละออ ไม่ยอมปล่อย
อารมณ์ลอย เพราะกามฉันท์ นั้นนั่นเอง
เมื่อหวนคิด จิตระลึก ถึงคนเกลียด
โทสะเฉียบ ความคิด จิตอยากฆ่า
ด้วยโกธะ ไม่ละ จักตามมา
พยาบาท นั้นหนา มาพาไป
การงานเลอะ เชอะเบื่อ เมื่อนึกถึง
เหตุใดจึง ต้องรีบ งีบสักตื่น
ด้วยถีนมิทธะ ละอาดูร
ไม่เกื้อกูล สูญสิ้น คนนินทา
อุทธัจจกุกกุธะ ไม่ละจิต
มานั่งคิด ฟุ้งซ่าน พาลโมโห
เรื่องนิดหน่อย ไม่ปล่อย กลายใหญ่โต
ลามเป็นโซ่ เพระาหงุดหงิด จิตรำคราญ
ขี้สงสัย ทุกเรื่อง เปลืองสมอง
จิตต้องตรอม ลังเล เป๋ไถล
มีกี่เรื่อง ไม่ปลง ตกลงใจ
เป็นเหตุให้ จิตล่อง หมองฤดี
ทั้งมวลนี้ เป็นธรรม อันกั้นจิต
ที่ปกปิด ความดี ไม่มีผล
นิวรณ์ห้า ละได้ เป็นยอดคน
ความหมองม่น หลุดพ้น คนเยินยอ
ใช้สัทธา มาเสริม เพิ่มความเชื่อ
ที่เอื้อเฟื้อ ความดี มีกุศล
ให้จิตเรา ยึดมั่น ธรรมมงคล
ไม่หลงกล กามกิเลส เหตุพ้นภัย
วิริยะ บากบั้น ตั้งสติ
ละจากจิต พยาบาท อาฆาตเขา
ใช้เมตตา กรุณา มาบรรเทา
อภัยเขา เราสุข ไม่ทุกข์ใจ
มีสติ ระลึกได้ ในหน้าที่
การงานดี มีผล ยกตนเด่น
ไม่ละทิ้ง หลีกลี้ หนีประเด็น
ให้เขาเห็น เป็นประโยชน์ โทษไม่มี
สมาธิ ตั้งมั่น ไม่หันเห
อุปเท่ ดำรง คงภูผา
แม้พายุ ดุจวสันต์ ประจันมา
อุปมา ศิลาใหญ่ ไม่ไหวติง
มีปัญญา ตรึกตรอง มองเหตุผล
ไม่หลงกล หมู่มาร มาถามหา
วินิจฉัย นัยเหตุ พิจารณา
ความลังเล ไม่มา พาอกตรม
นี่คือธรรม มีพลัง ไม่พลั้งผิด
ด้วยมีจิต เป็นกุศล ผลสนอง
เป็นกรรมดี ที่ทุกคน สมหมายปอง
เป็นยอดของ บัญฑิต คิดสร้างบุญ
30 มกราคม 2551 13:16 น.
ลุงแทน
พระพุทธรูปทองโปราณท่านล้ำเลิศ
แลประเสริฐสวยงามอร่ามศรี
พระพักตร์อิ่มยิ้มเย็นเป็นไมตรี
พระเนตรมีน้ำนวลให้ชวนชม
เมื่อยิ่งมองยิ่งพิศจิตสดชื่น
ภิรมณ์รื่นจิตใจไม่ขื่นขม
ถ้าเกิดทุกข์ภายในใจระทม
มานั่งชมกราบไหว้ใจสบาย
น่าดีใจที่ได้พบพระองค์ท่าน
แต่ก่อนกาลมีมาหลายสมัย
นับตั้งแต่ครั้งกรุงสุโขทัย
ถึงสมัยปัจจุบันนับพันปี
ท่านพอกพูนห่อหุ้มคลุมปิดไว้
แต่ภายในเป็นทองสุดผ่องศรี
สถิตอยู่วัดหงส์ฯ หลายร้อยปี
ก็ไม่มีใครเห็นเป็นสำคัญ
มาสมัย พ.ศ. สองสี่เก้า เก้า
บุญของเราที่ได้เห็นเป็นมิ่งขวัญ
เรื่องที่เกี่ยวกับเหล่าหมู่เถาวัลย์
ขึ้นเกี่ยวพันองค์พระไม่น่าดู
พระสุขุมธรรมาจารย์เจ้าอาวาส
นึกประหลาดในใจให้อดสู
เห็นเถาวัลย์พันพระไม่น่าดู
จึงสั่งหมู่โยธามาจัดการ
พระคู่บารมีศรีประเทศ
สำแดงเดชลือชาปาฏิหาริย์
เผยพระพักตร์ปูนออกบอกเหตุการณ์
พระโบราณนี้ไซร้ข้างในทอง
จึงเผยองค์ทรงทองชมพูนุช
บริสุทธิ์ราคีไม่มีหมอง
ให้ชาวโลกได้เห็นเป็นพระทอง
เพื่อคุ้มครองชาติศาสน์ประกาศพร
ทราบถึงองค์ราชามหากษัตริย์
น้อมมนัสพระหัตถ์ลงทรงอักษร
ให้เป็นศรีแก่หมู่ประชากร
อนุสรณ์พระนามตามบูชา
แผ่นศิลาจารึกบันทึกไว้
เป็นหลักชัยมงคลทรงหรรษา
เทิดพระเกียรติองค์พระปฏิมา
พระราชาทรงธรรมล้ำฤดี
บุญของเรานักหนาราชาโชค
กี่มุมโลกจะพบองค์พระศรี
หากครั้งใดมีภัยมาราวี
ไม่เป็นที่สุกใสใจสบาย
จงปิดทองแด่องค์พระทรงศักดิ์
ปิดพระพักตร์พระกัณฐ์โดยมั่นหมาย
ปิดพระถันพระอุระทั่วกายา
พระหัตถ์ซ้ายพระหัตถ์ขวาหน้าพระชงฆ์
ปิดองค์ท่านแห่งใดใครไม่ว่า
ตามศรัทธารักใคร่ใจประสงค์
จงตั้งจิตมั่นไว้ในพระองค์
แล้วกราบลงอธิษฐานถึงงานตน
จะสมมาตรสมหวังดังความคิด
บุญฤทธิ์ยิ่งล้ำทำกุศล
ดุจดังเงาเป็นมิตรติดตามตน
ย่อมยังผลส่งให้สบายดี
ขอเชิญชนทุกหมู่ผู้ฉลาด
อภิวาทต่อองค์พระทรงศรี
แม้พบเห็นเป็นบุญบารมี
ทั้งเป็นศรีแก่ตนจนวันตาย
หน้าส่วนตัว
1069
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
