20 กรกฎาคม 2551 15:01 น.
ลุงแทน
๐ พระสารบุตร อุตตะมะปัญญา
พระโมคคัลลาน์ ท่านมีอิทธิฤทธิ์
รัตตัญญูสถิต ท่านโกณฑัญญะ
พระมหากัสสปะ ธุดงค์คุณ
ทิพพจักษุบุญ ของอนุรุทธ์
ตระกูลสูงสุด พระภัททิยะ
พระสาคตะ ฉลาดเตโช
พระปิณโฑโล บันลือก้องกึก
พระธรรมถึก ท่านมันตานี
อธิบายความดี กัจจายนะ
พระโสภิตะ ระลึกพุปเพ
พระวินะเย ท่านอุบาลี
โอวาทภิกษุณี นั้นนันทกะ
นันทะศากยะ เกื้อกูลปฏิภาณ
โฆษราชสำราญ จีจรเศร้าหมอง
ปฏิภาณชำชอง คือพระราโธ
พระนาลโฏ โมไนยปฏิบัติ
โสณะสันทัด ปรารภความเพียร
วาจาแนบเนียน กุฏิกัณณะ
สิวลีเถระ ลาภมากยืนยง
ศรัทธาน้อมลง คือวักกลิ
ราหุลนั้นสิ ผู้ใคร่ศึกษา
บวชด้วยศรัทธา พระรัฐบาล
พระกุณฑธาน ปฐมฉลาก
น่าเลื่อมใสมาก พระอุปเสน
ทัพพมัล เจน แต่งตั้งปูลาด
วังคีส์ สามารถ ปฏิภาณปัญญา
ที่รักเทวดา ปิลินทวัจฉ์
ตรัสรู้เร็วจัด พระพาหิยะ
จุลลปันถกะ หมายการพลิกมโน
มหาปันถโก สิ พลิกปัญญา
สุภูตินั้นหนา ทักขิไณยปุคคล
เรวตะพิกล ท่านชอบอยู่ป่า
กังขาเรวตะ ท่านเพ่งด้วยญาณ
กัสสปะกุมาร คาถาวิจิตร
ปฏิสัมภิทาสถิต ในโกฏฐิตะ
พระอานนทะ เลิศห้าอย่างครบ
อุรุเวลกัสสป บริวารยิ่งใหญ่
ให้ตระกูลเลื่อมใส กาฬุทายี
พยาธิไม่มี พระพากุละ
ลกุณฏกะ เสียงเพราะอาจิณ
พระมหากัปปิน โอวาทภิกษุ
องคุลีมาล สามีบริโภค
๐
20 กรกฎาคม 2551 10:53 น.
ลุงแทน
...มองแสงเทียน เวียนคิด จิตสงบ
เมื่อได้พบ สัจจะธรรม นำวิถี
เปรียบประดุจ สุดรั้ง ให้คงที่
เปลวไฟที่ เผาเทียน เปรียบชิวิน
...ชีวิตเรา สั้นเข้า ทุกขณะ
ไม่เว้นละ ปวงสัตว์ อันลุ่มหลง
ใครมองเห็น เป็นโชค โลภวางปลง
โกรธและหลง คงว่าง จากดวงมาลย์
...ก่อนจะสิ้น คิดสร้าง ร้างความชั่ว
ดีมีถ้วน ล้วนสร้าง ทางกุศล
ทางสายแปด มรรคส่ง ผลทางตรง
หลบหลีกพ้น หนทาง ห่างอบาย
...แม้มีบุญ กุศล ผลสั่งสม
เกิดอีกหน คงร้าง ทางสับสน
ได้พบองค์ รัตนะ ผ่องกมล
ทางสายตรง แปดสร้าง นิพพานเทอญ.
9 กรกฎาคม 2551 19:14 น.
ลุงแทน
๙ กรกฎาคม มาบรรจบ
กลับมาครบ อีกครา นวลสมร
ขออวยพร ให้สุขสันต์ คล้ายวันเกิด
จิตบรรเจิด ใจเป็นสุข สนุกสนาน
มีลาภยศ สรรเสริญ เจริญงาน
พ้นภัยพาล อีกภยันต์ อันตราย
28 มิถุนายน 2551 17:17 น.
ลุงแทน
จากดวงใจ ดวงหนึ่งซึ่งอ่อนล้า
พบดวงตา ดวงหนึ่ง ซึ่งอ่อนใส
ในความเรียบ เงียบงำ ไร้คำใด
เห็นน้ำใจ ชุ่มฉ่ำ ในน้ำตา
หยาดน้ำตา อาวรณ์ นั้นอ่อนหวาน
แทนคำขาน ร้อยคำ ที่ล้ำค่า
บอกความดี เมื่อวาน ที่ผ่านมา
และบอกว่า เมื่อวาน ไม่ผ่านไป
ในวันคืน อันนาน ด้วยงานหนัก
สร้างความรัก ความอาทร ที่อ่อนไหว
ถึงวันจาก โจมจู่ จึงรู้ใจ
ความอาลัย โจมจู่ จึงรู้ตัว
ชีวิตผ่าน ร้อนเย็น ยากเข็ญสรรพ
รู้รุกรับ ท่าที ทั้งดีชั่ว
หัวใจเอ๋ย เคยฉกาจ ไม่หวาดกลัว
มาอ่อนรัว แพ้ใจ ในวันลา
ฝากดอกไม้ ไว้วาง ข้างข้างหมอน
ฝากอาทร วางไว้ วันข้างหน้า
วันที่ไร้ ใครรับ ซับน้ำตา
จงกลับมา ที่นี่ "ยังมีครู"
28 มิถุนายน 2551 17:05 น.
ลุงแทน
ครูคือ"ดิน" ที่ให้ ไม้หยั่งราก
ให้ฝังฝาก ต้นอ่อน อ้อนไฉน
คอยระแวด ระวังยิ่ง ทุกกิ่งใบ
แม้เติบใหญ่ ลืมดิน ก็ยินดี
ครูคือ"น้ำ" ฉ่ำชื่น ระรื่นจิต
คือน้ำใจ ที่อุทิศ เพื่อศิษย์ศรี
ช่วยชะล้าง อวิชชา บรรดามี
ศิษย์ราคี ครูก็ร่ำ แต่น้ำตา
ครูคือ"ลม" พรมไล้ ให้หายร้อน
ทุกคำสอน คือลมปาก ฝากคุณค่า
คำของครู พัดผ่าน กาลเวลา
แม้ลมล้า ก็จะริน จนสิ้นลม
ครูคือ"ไฟ" ให้แสง แรงชีวิต
ช่วยส่องทิศ ส่องทาง สว่างสม
จุดประกาย ให้พลัง แก่สังคม
ครูชื่นชม ศิษย์ตลอด จนมอดไฟ
คือ ดิน น้ำ ลม ฟ ในวันนี้
ธาตุทั้งสี่ สร้างชีวิต ที่สดใส
จง"เก่ง ดี มีสุข" ทุกสิ่งไป
แม้ทุกข์ใจ จงหันหน้า มาหาครู
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
หน้าส่วนตัว
3846
