25 สิงหาคม 2551 20:45 น.
ลุงแทน
.....ความหวังดี ตีกลับ ให้สับสน
แต่ละคน ความคิด ผิดกันโข
การเข้าค่าย ความหมาย ใช่นะโม
สวดมนต์โชว์ เดิจงกรม ข่มหลับตา
.....การเข้าค่าย หลากหลาย ความรู้สึก
เป้นการฝึก ความอดทน พ้นวิกฤติ
ให้รู้จัก แก้ปัญหา การขบคิด
รู้ถูกผิด ตริตรอง มองเหตุการณ์
.....ให้รู้รัก สามัคคี มีเหตุผล
ให้รู้ตน รู้กาล สถานที่
ให้รูการ เสียสละ จาคะมี
รู้หน้าที่ ที่มี ในชุมชน
.....กตัญญู รู้คุณ ผู้หนุนนำ
กตเวที ตามทำ ไม่หน่ายหนี
ผลที่ได้ เสียสละ เศร้าสิ้นดี
เขามองเรา ไม่มีดี ที่ลงแรง
......อย่าถือสาลุงแทนนะ ตอนนี้สับสนจริงๆ...เฮ้อ
17 สิงหาคม 2551 20:38 น.
ลุงแทน
โบราณกล่าว ว่าผู้ใหญ่ ให้นอนคว่ำ
อย่าหน้าง่ำ ใจดำ ไม่แลเหลี่ยว
ผู้ที่อยู่ กับเรา เขาอาจเปลี่ยว
ดูเขาเยี่ยง ญาติเรา เขาก็คน
อย่าคิดว่า มีอำนาจ เข้าอาจหาญ
อันธพาล สันดาน อย่างบ้าบิ่น
คนที่อยู่ กับเรา เขาอาจชิน
แต่อย่าหมิ่น กันมาก อาจถึงตาย
แม้เป็นเด็ก กล่าวไว้ ให้นอนหงาย
เน้นความหมาย ให้ดู ที่ผุ้ใหญ่
มองความดี ที่เขา ได้ทำไว้
ปลูกนิสัย อ่อนม้อน และถ่อมตน
แม้การงาน ไม่คร้าน พาลหลบหลีก
การเรียนอีก ขยัน หมั่นศึกษา
อนาคต สดใส สุขอุรา
อีกไม่ช้า สมมาตร ไม่เนิ่นนาน
3 สิงหาคม 2551 19:52 น.
ลุงแทน
......แสนสงสาร มารดา เป็นยิ่งนัก
เมื่อตอนจัก คลอดลูก ยอดสงสาร
น้ำตาเอ่อ ใหลหลั่ง ทรมาน
เสียวสะท้าน เจ็บท้อง ร้องครำครวญ
......แสนให้เจ็บ หน่วงถ่วง ในท้องน้อย
หน้าก็ม่อย ดิ้วขมวด ปวดปั่นปวน
อกของแม่ แทบแตก แยกเรรวน
นางโหยหวน ละเหี่ย เพลียกำลัง
.....เจ็บหน่วง ถ่วงเหนี่ยว เสียงโอ๊ยโอ๊ย
เรี่ยวแรงโรว เหงื่อก็โทรม ทั้งหน้าหลัง
อกของแม่ แทบแยก แตกลงพัง
เหลือกำลัง แม่แล้ว นะแก้วตา
......ยามเจ็บท้อง ญาติพี่น้อง ก็งงงวย
แต่ก็ช่วย เพียงนวดเฟ้น เท่านั้นหนา
จะช่วย สงเคราะห์เหน็บ เป็นเจ็บชา
เหลือปัญญา พวกญาติ อย่ามาตรเลย
.....แม้เจ็บอื่น หมื่นแสน ไม่แม้เหมือน
เจ็บสะเทือน ท้องนี่หนา นิจจาเอ๋ย
ปวดใดไม่ มีเทียบ เปรียบได้เลย
สุดจะเอ่ย รำพัน กลั่นเป็นกลอน
.......เหมือนเรือล่ม ลงระหว่าง กลางกระแส
ชีวิตแม่ ลอยเลาะ เกาะไม้ขอน
อยู่ระหว่าง กลางทะเล พเนจร
ทั้งสาคร คลื่นลม ระดมตี
......ที่คลอดง่าย ก็ง่าย ไม่ลำบาก
ที่คลอดยาก แม่แทบตาย กลายเป็นผี
แทบขาดใจ ดาวดิ้น สิ้นชีวี
ปวดเจ็บจี๋ เสียดแทง หมดแรงโรย.....ฯ
27 กรกฎาคม 2551 15:26 น.
ลุงแทน
.....ส่งสำเนียง เปล่งออก บอกภาษา
ให้รู้ว่า ชาติใหน ในน้ำเสียง
เป็นจีนแขก ไม่แปลก ในสำเนียง
ไม่ส่งเสียง เพียงยิ้ม ก็พิมพ์ใจ
.....เป็นฝรั่ง ฟังไม่ออก บอกภาษา
ใช้กันมา ภาษามือ คือเหตุผล
เป็นภาษา ที่ใช้ ในสากล
มิส่งผล บาดหมาง อย่างเข้าใจ
.....แต่คนไทย ไฉน ใยแปลเปลี่ยน
ส่งสำเนียง เถียงกัน สนั่นหู
แบ่งเป็นก๊ก พวกมึง ถึงพวกกู
ฟังไม่รุ้ หดหู่ ดูเศร้าทรวง
.....ภาษาเดียว ที่ใช้กัน ทุกวันนี้
มึงพูดที กูพูดที ที่ให้เห็น
แม้ผู้นำ ยังใช้ ไร้ลำเค็ญ
ดุจฉกเช่น ไม่รู้ค่า ภาาษาคน
21 กรกฎาคม 2551 19:13 น.
ลุงแทน
...ในอดีต มีไว้ ให้หวนคิด
ถูกหรือผิด ตริตรอง มองเหตุผล
สิ่งที่ผ่าน มาแล้ว แม้นานพ้น
ฝังกมล ด้วยยล ผลเป็นครู
...ปัจจุบัน นั้นหรือ คือวิถี
ให้เรามี ความจริง สิ่งที่เห็น
สร้างความดี ขณะที่ เรายังเป็น
ดุจเฉกเช่น สร้างทาง ไม่หมางเมิน
...อนาคต หวังได้ ให้ความฝัน
จะจริงดัง มั่นหมาย หายสิ้นสูญ
อยู่ที่เรา มาตรแม้ ไม่อาดูร
ต้องเพิ่มพูน วิริยะ ไม่ละเลย
....ปัจจุบัน นั้นแหละ ตัวกำหนด
หากไม่คด ตัวเอง เป็นสมหวัง
อนาคต สดใส หรือว่าพัง
เรานั้นยัง พึ่งอดีต ที่ผ่านมา
Lovers
0 คน เลิฟลุงแทน
หน้าส่วนตัว
950
