19 เมษายน 2552 19:25 น.

คิด คิด และก็คิด

มานั่งคิด เดินคิด จิตสับสน
นอนไม่พ้น วนคิด จิตวุ่นหนอ
แม้ยามยืน ไม่ลืม คิดเร้าร้อน
ทุกขั้นตอน ทั้งสี่ ที่วุ่นวาย

ด้วยคิดว่า เมื่อไร ไทยสงบ
เหตุจะจบ แบบใหน ให้ใจหาย
คดีวัว ไม่หาย คดีควาย
ไม่เลือยหาย มาเสียบ ให้เสียดแทง

จิตสำนึก คนไทย ให้ตระหนีก
รักสมัตร สมาน ใช่แน่ายแหนง
หรือรอวัน สิ้นชาติ เลือดนองแดง
จึงแสดง ว่าข้า ไร้ชาติไทย

ตะวันออก ตกเหนือ ติดเพื่อนบ้าน
เหลืออีกทาง ทะเล เหทิศใต้
ไม่มีแแดน แผ่นดิน ให้ดิ้นไป
คิดกลับใจ ใฝ่รัก ตระหนักัน

เสียดินแดน มาแล้ว สิบสี่ครั้ง
ไทยเรานั้น ใจสั่น ให้ไหวหวั่น
เหลือเพียงขวาน ที่บิ่น สิ้นคมนั้น
เรายังมา ห่ำหั่น คิดบั่นทอน

ให้สงสาร ชาวบ้าน บางระจัน
เข้าป้องกัน ศัตรู สู้ไม่ถอย
แม้ต้องตาย นอนก่าย ร่างทับกอง
เผื่อให้ผอง อนุชน คงอยู่กัน

อีกวีรสตรี ศรีสยาม
ประวัติศาสตร์ จารึก ชื่อของท่าน
ให้ระลึก ถึงท่าน เชิดชูกัน
สยามนั้น คือไทย ในวันนี้

19 เมษายน 2552 18:24 น.

เพื่อความสบายใจ(ไม่ใช่บทกลอน)

ลุงแทน

บทสวดพระประจำวันอาทิตย์
อุเทตะยัญจักขุมา เอกะราชา หะริสะวัณโณ ปะฐะวิปปะภาโส ตัง ตัง นะมัสสามิหะริสสะวัณณัง ปะฐะวิปปะภาสัง ตะยัชชะคุตตา วิหะเรมุ ทิวะสัง เยพราหมะณา เวทะคุ สัพพะธัมเม, เต เม นะโม เต จะ มัง ปาละยันตุ นะมัตถุ พุทธานัง นะมัตถุโพธิยา, นะโม วิมุตตานัง นะโม วิมุตติยา อิมัง โส ปะริตตัง กัตวา โมโร จะระติ เอสะนา
๖ จบ
สีมงคล คือสีแดงเป็นสิริมงคงดียิ่งนัก สีรองลงมาได้แก่ สีม่วง สีเขียว สีเทา สีเมฆหมอก สีดอกรัก สีที่พึงเว้นคือ สีน้ำเงิน

บทสวดพระประจำวันจันทร์
ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะสัทโธ ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมตุ ( ธัมมานุภาเวนะ, สังฆานุภาเวนะ )
๑๕ จบ
สีมงคลคือ สีขาว เหลืองอ่อน ดีที่สุด สีรองลงมาได้แก่ สีเขียว สีดำ สีกรมท่า สีน้ำเงิน
สีที่พึงเว้น คือ สีแดง

บทสวดพระประจำวันอังคาร
ยัสสานุสสะระเณนาปิ อันตะลิกเขปิ ปาณิโน ปะติฏฐะมะธิ คัจฉันติ ภูมิยัง วิยะ
สัพพะทา สัพพะปัททะวะชาลัมหา ยักขะโจราหิ สัมภะวา คะณะนา นะ จะ มุตตานัง ปะริตตันตัมภะณามะ เห ฯ
๘ จบ
สีมงคลคือ สีชมพู หรือสีแดงหลัว สีรองลงมาได้แก่ สีดำ สีกรมท่า สีน้ำเงินแก่ สีเหลือง
สีแดง สีที่พึงเว้นคือ สีขาวนวล

บทสวดพระประจำวันพุธ (กลางวัน )
สัพพะสีวิสะชาตีนัง ทิพพะมันตาคะตัง วิยะ ยันนาเสติ วิสังโฆรัง เสสัญจาปิ ปะริสสะยัง อาณักเขตตัมหิ สัพพะถะ สัพพะทา สัพพะปาณินัง สัพพะโสปิ นิวาเรติ ปะริตตันตัมภะณามะเห ฯ
๑๗ จบ
สีมงคลคือ สีเขียว หรือเขียวใบไม้ สีรองลงมาได้แก่ สีเหลือง สีเทา สีดอกรัก สีเมฆหมอก สีขาวนวล สีที่พึงเว้นคือ สีม่วง

บทสวดพระประจำวันพุธ (กลางคืน )
กินนุ สันตะระมาโน วะ ราหุ จันทัง ปะมุญจะสิ
สังวิคคะรูโป อาคัมมะ กินนุ ภีโต วะ ติฏฐะสีติ
สัตตะธา เม ผะเล มุทธา ชีวันโต นะ สุขัง ละเภ
พุทธะคาถาภิคีโตมหิ โน เจ มุญเจยยะ จันทิมันติ
หรือ
ยัสสานุภาวะโต ยักขา เนวะ ทันเสติ ภิงสะนัง
ยัมหิ เจวานุยุญชันโต รัตตินทิวะมะตันทิโต
สุขัง สุปะติ สุตโต จะ ปาปัง กิญจิ นะปัสสะติ
เอวะเมทิคุณูเปตัง ปะริตตันตัมภะณามะเห ฯ
๑๒ จบ
สีมงคลคือ สีเมฆหมอก สีเทา หรือสีดำหลัว สีรองลงมาคือ สีแดง สีขาวนวล สีกรมท่า สีน้ำเงินแก่ สีที่พึงเว้นคือ สีเหลือง

บทสวดพระประจำวันพฤหัสบดี
ปูเรนตัมโพธิสัมภาเร นิพพัตตัง โมระโยนิยัง
เยนะ สังวิหตารักขัง มะหัสสัตตัง วะเนจะรา
จิรัสสัง วายะมันตาปิ เนวะ สักขิงสุ คัณหิตุง
พรัหมะมันตันติ อักขาตัง ปะริตตันตัมภะณามะ เห ฯ
หรือ
ปูเรนตัมโพธิสัมภาเร นิตพัตตัง วัฏฏะชาติยัง
ยัสสะ เตเชนะ ทาวัคคิ มะหาสัตตัง วิวัชชะยิ
เถรัสสะ สารีปุตตัสสะ โลกะนาเถนะ ภาสิตัง
กัปฏฐายิ มะหาเตชัง ปะริตตัยตัมภะณามะ เหฯ ๑๙ จบ
สีมงคลคือ สีเหลือง สีไพล สีส้ม สีรองลงมาคือ สีน้ำเงิน สีแดง สีเขียว สีที่พึงเว้นคือ สีดำ สีกรมท่า สีน้ำเงินแก่

บทสวดพระประจำวันศุกร์
อัปปะวันเนหิ นาถัสสะ สาสะเน สาธุสัมมะเต อะมะนุสเสหิ จัณเฑหิ สะทา กิพพิสะการิภิ ปะริสานัญจะตัสสันนะ มะหิ สายะ จะคุตติยา ยันเทเสสิ มะหาวีโร ปะริสตันตัมภะณามะ เหฯ
๒๑ จบ
สีมงตลคือ สีฟ้า หรือสีน้ำเงินแก่ สีรองลงมาคือ สีขาวนวล สีม่วง สีเหลือง สีที่พึงเว้น
คือ สีเทา สีเมฆหมอก สีดอกรัก

บทสวดพระประวันจำวันเสาร์
ยะโตหัง ภะคินิ อะริยายะ ชาติยา ชาโต, นาภชานามิ สัญจิจิจะ ปาปัง ชีวิตา โวโรเปตา เตนะ สัจเจนะ โสตถิ เต โหตุ โสตถิ คัพภัสสะ ฯ ๓ จบ
๑๐ จบ
สีมงคลคือ สีดำหลัว หรือสีสีม่วง สีรองลงมาคือ สีเทา สีเมฆหมอก สีดอกรัก สีน้ำเงิน สีที่พึงเว้นคือ สีเขียว

บทสวดคุมประจำวันเกิดทั้งสิ้น
บทมหาการุณิโก ( บทชะยันโต ) ๙ จบ
ชะยันโต โพธิยา มูเล สักยานัง นันทิวัฑฒโน
เอวัง ตะวัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเล
อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติ ฯ
สุนัขขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พรัหมะจาริสุ
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะทักขิฯง มะโนกัมมัง ปะณิธิ เต ปะทักขิณัง
ปะทักขิณานิ กัตวา ละภันตตัเถ ปะทักขิเณ ฯ

ขออภัยเนาะ ลุงแทนขี้เกียจพิมพ์ใหม่เลยกอ๊ปมาวางเนาะ

17 เมษายน 2552 18:23 น.

ก็เฉกเช่นสงกรานต์

ลุงแทน

เทศกาลสงกรานต์สาดน้ำฉ่ำ
กันและกันฉันมิตรจิตสดใส
คำอวยพรต่อกันนั้นจากใจ
ที่เราให้กันและกันฉันไมตรี

เธอรดฉันฉันรดเธอเจอน้ำเปียก
แต่ว่าเรียกไมตรีที่สดศรี
สาดน้ำกันต่างเปียกด้วยอารีย์
เราต่างมีให้กันฉันคนไทย

แต่สาดน้ำอีกอย่างช่างอนาถ
คือพวกกากเดนคนหาคนไม่
ต่างสาดโคลนโถมใส่ด้วยต่างใจ
อวยพรให้ตรงข้ามพินาศลง

มันคือพวกทรพีแผ่นดินเกิด
ประเทศชาติเกิดแผลมันประสงค์
พระสยามเทวาธิราชไม่อาจปลง
จึงส่งผลอริชาตพินาศลง

ทุกคนมีดีชั่วอยู่ผสม
ที่อยู่คงสันดานเพียงลืมหลง
สาดความชั่วมั่วกันอายผู้คน
ดุจประสงค์สงกรานต์ประจานเลว

15 เมษายน 2552 21:03 น.

สาฐู (สาธุ)

ลุงแทน

พระสยามเทวาธิราชเจ้า
ยังปกราษฎร์คุ้มครองไม่หมองศรี
ประเทศชาติกลับสู่ความสุขขี
ด้วยไพรีแผ่นดินสิ้นกำลัง

ใครคิดร้ายประเทศชาติพินาศสิ้น
ไร้แผ่นดินถิ่นแม่ให้อาศัย
พวกที่เหลือย่อยยับอัปราชัย
ประเทศไทยภายใต้องค์จักรี

ต่อไปนี้สามัคคีมีมาบ้าง
เพรียต้องสร้างสำนึกกู้ศักดิ์ศรี
รู้บุญคุณแผ่นดินไม่สิ้นดี
ไทยเรามีน้ำใจให้อภัย

ผีปู่ย่าตายายตายเป็นสุข
ไม่ถูกปลุกก่นด่าให้อาสันต์
อวยพรให้ลูกหลานไม่จาบัลย์
ไทยจะอยู่นิรันดร์ไม่อายใคร

13 เมษายน 2552 15:15 น.

วีนเสียงปืนแตก

ลุงแทน

วันสงกรานต์ผสานเสียงปืนแตก
ความแตกแยกเด่นชัดถนัดแจ้ง
ทั้งคนเจ็บคนตายเลือดสาดแดง
ผีปู่ตาสาปแชงแบ่งแยกไทย

หัวใจไทยถูกแทงไปกี่ขั่ว
ตามเนื้อตัวกระสุนพรุ่นเลือดใหล
ทั้งคนเจ็บคนตายหาใช่ใคร
ล้วนแต่เป็นคนไทยใช่ศรัตรู

อมนุษย์คนเดียวเที่ยวปั่นปว่น
คนชั่วล้วนทาสเงินรับต่อสู้
อกตัญญูตาน่าอดสู
ที่ไม่รู้บุญคุณแห่งแผ่นดิน

วันสงกรานต์สาดกระสุนแทนสายน้ำ
เลือดนองฉ่ำหน่ำใจใหมไทยทั้งสิ้น
ให้ชาวโลกนั่งมองพร้อมหยามหมิ่น
คงรอสิ้นวันสิ้นชาติอนาถใจ