6 สิงหาคม 2552 19:33 น.
ลุงเอง
สมัยต้นพุทธกาล ณ วิหารเวฬุวัน
พระพุทธองค์ผู้ทรงธรรม์ เสด็จประทับ ณ วิหาร
0 มีชายหนุ่มสองนาย เป็นบุตรชายของนายบ้าน
ชื่อ "อุปติสสะ" กุมาร "โกลิตะ" ป็นสหาย
0 เข้ามาทูลขอบวช อันยิ่งยวดทั้งสองนาย
มิคิดสุขสบาย ได้ฟังธรรมเทศนา
0 ปฏิบัตพุทธบัญญัติ โดยเคร่งครัดทุกเวลา
เล่าดรียนเพียรศึกษา มิหวั่นไหวในโลกีย์
0 สำเร็จพระอรหันต์ เป็นสุขสันต์พระธรรมศรี
ปรากฎนามท่านนี้ ตามชื่อโคตรทั้งสองรา
0 ชื่อว่าสารีบุตร ประเสริฐสุดในโลกา
อีกพระโมคคัลลาน์ เป้นอัครสาวกสำคัญ
0 สารีบุตรอัครสาวก ฝ่ายขวายกปัญญาครัน
เฉลียวฉลาดมั่น ทุกสิ่งสรรพ์รู้แจ้งใจ
0 โมคคัลลาอัครสาวก ฝ่ายซ้ายยกฤทธิไกร
เหาะเหิรนภาลัย ท่านยิ่งใหญ่ในฤทธี
0 อัครสาวกทั้งซ้ายขวา ต่างกราบไหว้อัญชลี
สมเด็จพระชินสีห์ แล้วกราบทูลมูลเบื้องหลัง
6 สิงหาคม 2552 01:38 น.
ลุงเอง
* นอนพลิกซ้าย ป่ายขวา มานานเนื่อง
มองชำเลือง นาฬิ - กาข้างฝา
บอกเวลา ตีหนึ่ง ยังลืมตา
ทั้งอุสาห์ ข่มจิต นิทรารมณ์
* ด้วยเรื่องเลส สาเหตุ ไอไม่หยุด
ต้องผลุดลุก ผลุดนั่ง ไม่สุขสม
ทั้งยาอม ยาจิบ ไอเสียงขร่ม
ร้าวระบม อกเจ็บ ให้เหน็บทรวง
5 สิงหาคม 2552 21:30 น.
ลุงเอง
ยกกรทศนัขประนม เหนือเกล้าบังคม
องค์พระบรมศาสดา
0 ผู้ทรงคุณพระกรุณา เต็มตื้นเมตตา
ปวงพุทธศาสนิกชน
0 ชี้ทางห่างความมืดมน เพื่อให้ทุกคน
จรดลพ้นวัฏสงสาร
0 พระธรรมคำสอนศุภการ ยงยั้งยืนนาน
สมานดวงจิตอิทธิพล
0 กราบไหว้พระสงฆ์อริยชน ผู้ปราศจากมล
ทินนำพระธรรมคำสอน
0 เผยแผ่พระศาสนบวร แก่ชนนิกร
ตามรอยพระบาทศาสดา
0ไหว้พระคเณศเทวา เทพแห่งวิทยา
ศิลปศาตร์เฟื่องเรืองนาม
0 บังคมกษัตริย์เจ้าจอมสยาม ทรงคุณอภิราม
บารมีปกเกล้าชาวไทย
0 ทรงเดชานุภาพเกรีนยงไกร คุ้มครองเวียงชัย
ให้ชนประสบสุขหรรษา
0 ไหว้คุณบิดามารดา กำเนิดลูกมา
เลี้ยงดูอบรมสั่งสอน
0 ไหว้พระธรรมโมลีธรรมกร อันทรงคุณาธร
สั่งสอนสงฆ์ประชาทั่วไป
0 ขออานิสงส์นี้ไซร้ จงดลข้าฯ ได้
คิดผันประพันธ์สดุดี
0 ตามรอยพระธรรมโมลี ผู้ทรงเดชศรี
ผู้สั่งสอนธรรมา
0 ข้าฯ ขอกราบกรานวันทา ให้สมปรารถนา
สัมฤทธิ์อิทธิธรรมล้ำเลิศ เทอญ
.............กราบบูชาครูอาจารย์ ผู้สั่งสอนศิษย์ ผิดพลาดพลั้งไปกราบขออภัยด้วยเทอญฯ................
5 สิงหาคม 2552 15:40 น.
ลุงเอง
บทที่ ๓
0 เมื่อครบวันที่แม่ รอคอย
ภาวนานับร้อย พันหน
ใจแม่เฝ้ารอคอย ชื่นชม เจ้านา
แม้เจ็บเจียนสุดทน แม่ข่มใจรอ
0 เสียงแรกแห่งความสุข ลูกร้อง
โสตแม่ตั้งใจพร้อม ยินเสียง
เจ็บนี้แม่ซิยอม คอยเจ้า เสมอนา
แม้รู้ภัยไม่เกี่ยง เพื่อขวัญยอมพลี
0 สุขแรกเสียงอุแว้ ชื่นจิต
ความเจ็บหายดั่งปลิด ทิ้งขั้ว
สองตาแม่พร่าวปิด ใจซิ ยินเอย
ชายหญิงแม่รักทั่ว ตราบเท่าสิ้นลม
0 แรกรับขวัญน้ำนม กลั่นพร้อม
โลหิตจากอุทร พร้อมพรั้ง
สุขนี้ยินมอบพร้อม แก้วตา แม่เอย
ปากรับน้ำจากถัน ภาพนี้ตรึงใจ
5 สิงหาคม 2552 08:50 น.
ลุงเอง
บทที่ ๒
0 เข้าสัปดาห์ ห้า หก เริ่มเด่น
ครรภ์แม่ให้เริ่มเป็น รูปชัด
ใหญ่เพิ่มเติมเต็มเห็น แปรเปลี่ยน แท้นา
เดินเหิรให้ข้องขัด แม่รับยิ้มนวล
0 สัปดาห์เดินหน้า บ่หยุด
รักนี้บริสุทธิ์ ใคร่เท่า
ถนอมรักให้ใสสุด พระพรหม แท้เฮย
หทัยถนอมเฝ้า วันเจ้าลืมตา
0 เดินหน้ามาครึ่งทาง สิบแปด
กายแม่เปลี่ยนแปรแทบ เค้าหลัง
แขนขาทารกแยก เด่นชัด ร่างเอย
สายรกเชื่อมในรัก ส่งจากใจนาง
0 ถึงสัปดาห์สามสิบ ปิดร่าง
มารดาส่งเสียงคราง เด็กดิ้น
ยิ้มรับแม้ปวดร้าว อาทร บุตรเอย
รออีกหกสัปดาห์สิ้น ครบแล้วดวงใจ