31 สิงหาคม 2552 20:31 น.
ลุงเอง
* ภูมิใจใน "ลูกชาย" ช้างสยาม
ประกาศความยิ่งใหญ่ในต่างด้าว
เป็นช้างไทยเลือดไทยไม่ลืมนาม
ออสเตรเลียให้ความสำคัญไทย
* พังทองดีผู้แม่ให้กำเนิด
จากบ้านเกิดมาไกลไม่หลงใหล
ยังจำคราญช้างได้แม้ห่างไกล
ด้วยหัวใจช้างไทยไม่ลืมตีน
* แต่คนไทยใจทรามสันดานชั่ว
แม้ว่าตัวอยู่แผ่นดินยังลืมถิ่น
อกตัญญูบ้านเกิดอายสัตว์สิ้น
กวนแผ่นดินให้ไฟไหม้กระพือ
* ดูถูกแม้สถาบันอันสูงสุด
เลวที่สุดแม้สัตว์ไม่อาจหือ
ทรยศบ้านเกิดไฟลุกฮือ
สมควรหรือยังอยู่แผ่นดินไทย
* ไร้สำนึกไม่นึกบุญคุณบ้าง
วีรบุรุษสร้างแผ่นดินสิ้นตักษัย
ทั้งปู่ย่าตายายก็คนไทย
แม้ตายไปไม่อาจสุขวิญญาณ
* แบ่งเป็นก๊กยกพวกเข้าห่ำหั่น
สัตว์เท่านั้นที่ใช้สันดานหยาบ
ไร้สำนึกด้วยจิตที่กระด้าง
ที่เหียบหยามโคตรเหง่าตระกูลตน
* ยอมเป็นทาสอามิสจิตไฝ่สูง
วงศ์ตระกูลเดรัจฉานสันดานม่น
ขอให้ตายอย่างไร้หัวติดตน
กับทุกคนที่ผิดถิ่นแดนไทย
* ภูมิใจใน "ลูกชาย" ช้างสยาม
พังทองดีช้างไทยที่ยิ่งใหญ่
ให้ลูกชายชื่อยังคงเป็นไทย
น่าอายใจใหมพวกเสนียดแดง (เหลืองด้วย)
***** ลุงแทนไม่ได้หมายถึงทุกคน แต่เป็นพวกส่วนใหญ่ที่ใจทราม-ทั้งสองข้าง****
30 สิงหาคม 2552 20:30 น.
ลุงเอง
* จะกี่งานกี่ครั้งที่ได้พบ
คืองานศพได้พบประสบเห็น
มีดอกไม้รายล้อมของจำเป็น
หรือว่าเน้นโลกาธิปไตย
* เปรียบดุจคนเมื่อตนมีชีวิต
มีประโยชน์ยังมีงานให้ใช้
พอชีพลับดับลงอนาจใจ
จะมีใครคิดถึงเมื่อจากจร
* เปรียบดอกไม้ที่ตั้งหน้าหีบศพ
ครั้นงานจบดอกไม้เขาถ่ายถอน
เอาไปทิ้งไร้ค่าน่าอาวรณ์
เปรียบร่างนอนในเตาเขาเผาไฟ
* ที่มีตามติดตนผลบุญบาป
ยังไม่ขาดสติคิดคิดให้ได้
คือผลบุญกุศลที่ตามไป
ให้ได้พบสุขจริงไม่พึ่งใคร
27 สิงหาคม 2552 18:31 น.
ลุงเอง
* ใครจะรู้ว่าเราตายวันใหน
ใครจะรู้ที่ใดเราดับดิ้น
ใครจะรู้ชีวิตอาจปลิดปลิว
ใครจะรู้ชีพสิ้นด้วยเหตุใด
* คนที่เจ็บมานานเราเคยเยี่ยม
คนที่เจ็บยังเปี่ยมไม่ตักษัย
คนที่เจ็บมานานแม้ล่วงวัย
คนที่เจ็บยิ้มได้ไม่จากลา
* คนแข็งแรงมาดับลับสังขาร
คนแข็งแรงยังพลาดไม่บอกลา
คนแข็งแรงประมาทในชีวา
คนแข็งแรงมากหน้ามาจากจร
* ใครจะรู้วันตายหามีไม่
ใครจะรู้ภพใหม่วันชีพถอน
ใครจะรู้บุญบาปให้สังวรณ์
ใครจะรู้ก่อนนอนไม่อาจคืน
27 สิงหาคม 2552 10:40 น.
ลุงเอง
...พิธีศพของคนไทยความหมายมาก มีหลายหลากปริศนาธรรมพึงจำไว้ แต่เริ่มต้นมัดตราสังยังร่างกาย จวบสุดท้ายเผาเป็นขี้เถ้าเล่าบอกธรรม 1. มัดตราสังเป็นสามเปร...
พิธีศพของคนไทยความหมายมาก มีหลายหลากปริศนาธรรมพึงจำไว้
แต่เริ่มต้นมัดตราสังยังร่างกาย จวบสุดท้ายเผาเป็นขี้เถ้าเล่าบอกธรรม
1. มัดตราสังเป็นสามเปราะเคาะความหมาย
เมื่อวางวายมัดคอไว้ความหมายล้ำ
การผูกมัดหมายถึงบ่วงห่วงให้จำ
ที่คอนั้นบ่วงรักลูกผูกมัดใจ
มัดที่มือคือบ่วงรักภักดิ์ผัว-เมีย
เมื่อตายเสียยังห่วงหาอาทรไห้
ส่วนสมบัติและทรัพย์สินนั้นกินใจ
มัดติดไว้ที่ข้อเท้าให้เศร้าตรม
สามบ่วงนี้ผูกติดจิตติดนิสัย
เมื่อบรรรลัยนิพพานไปไม่ได้สม
ต้องเวียนว่ายในวัฏฏะสังคคม
เป็นอารมย์ที่ยึดติดจิตอุปไมย
2. ยามพระสงฆ์นั่งสวดพร้อมน้อมรับศีล
ศพไม่ได้ยินบุตรหลานก็เคาะโลงให้
แท้จริงใบ้แขกรับศีลผินประไพ
เป็นความหมายบอกผู้คนยลพระธรรม
อย่าทำตัวให้ประมาทขาดสติ
ไม่ทิฏฐิละทิ้งไปในคำสอน
หมดโอกาสได้กระทำยามม้วยมรณ์
จะอ้อนวอนเคาะโลงไงไม่ได้ฟัง
3. ยามพระสงฆ์สวดภาษาว่าบาลี
หมู่คนดีฟังไม่รู้อยู่หน้าหลัง
เข้าใจว่าพระสวดให้คนตายฟัง
อโธ่ถัง! พระสวดสอนคนตอนเป็น
หวังให้คนเอาไปใช้ปฏิบัติ
ใช้ยืนหยัดดำรงตนพ้นทุกข์เข็ญ
หากฟังแล้วไม่เข้าใจไม่จำเป็น
ขอให้เน้นสำรวมจิตคิดสิ่งดี
4. บวชหน้าไฟมักเข้าใจกันให้ผิด
ต่างก็คิด"จูงคนตาย"ไปวิถี
พ้นนรกสู่สวรรค์ชั้นที่ดี
จึงบางทีแย่งกันบวชผนวชกัน
แท้ที่จริงเป็นการลงปลงสังเวช
ถึงสาเหตุเกิดเจ็บตายไม่เหหัน
เกิดมาแล้วไม่แคล้ววายตายด้วยกัน
เพียงเท่านั้นมนุษย์นี้มีอะไร
เมื่อปลงได้ก็อยากได้หนีไปบวช
ไปผนวชหนีแสงสีโลกีย์วิสัย
ประพฤติธรรมเพื่อหลุดล้นให้พ้นไป
เพื่อจะได้สู่มรรคผลหนนิพพาน
5. การนิมนต์พระจูงศพพบแห่งเหตุ
เป็นจิตเจตให้คนคิดจิตสันนิษฐาน
ใช้พระธรรมองค์สัมมาฯมีมานาน
ดำรงการดำรงตนเป็นคนดี
ยามมีชีพดำรงตามพระธรรมสอน
ตามขั้นตอนองค์สัมมาหาวิถี
เอาคนตายให้พระนำตามวิธี
สังวรนี้ไว้สอนคนสนใจทำ
6. การเวียนศพซ้าย 3 รอบชอบความหมาย
การเวียนว่ายเกิดตายในภพสาม
มีกามภพ,รูปภพ,อรูปภพ ประสบตาม
ทุกเมื่อยามอยู่วนเวียนกรรมเกวียนกง
เมาตัณหาอุปทานการกิเลส
น่าสังเวชเป็นทุกข์ใจให้ลุ่มหลง
ไม่จบสิ้นมัวเวียนว่ายตายอยู่ยง
ต้องละหลงทวนกระแสแห่ศพเวียน
7. น้ำมะพร้าวล้างหน้าศพลบกิเลส
เป็นจิตเจตน์ความสะอาดไม่พลาดเปลี่ยน
ดั่งน้ำทิพย์อันบริสุทธิ์ดุจกระเษียร
ชำระเปลี่ยนให้จิตใจใส่ดวงธรรม
8. เผาศพแล้วเหลือขี้เถ้าเคล้าเศษอัฐิ
เขาเขี่ยคัดเถ้าไปมาน่าสอบถาม
จัดเป็นรูปร่างคนจนสวยงาม
คือหมายความกลับชาติใหม่ใช้กรรมเวร
ปริศนาธรรมคนเก่าก่อนสอนให้คิด แฝงนิมิตบอกความนัยให้คนเห็น
เป็นข้อคิดก่อเกิดธรรมความจำเป็น และฝากเน้นถึงกรรมดีที่พึงทำ.....
27 สิงหาคม 2552 10:39 น.
ลุงเอง
* ปริศนาดอกไม้หน้าหีบศพ
ที่ได้พบได้เห็นเป็นเครื่องหมาย
แสดงความอาลัยในผู้ตาย
ด้วยดอกไม้มากมายนานาพันธ์
* แสดงความกตัญญูรู้คุณท่าน
ความดีนั้นบริสุทธิ์ที่เฉิดฉันท์
ด้วยอาลัยในรักในผูกพัน
แม้กี่วันคล้อยเคื่อนมิเลือนจาง
* ชีวิตคนดุจดอกไม้หน้าหีบศพ
ที่ได้พบได้เห็นเน้นความหมาย
ชีวิตเราสวยสดพรรณราย
ดุจดอกไม้แรกแย้มตระการตา
* ต่อไม่นานก้านกลีบก็แปรเปลี่ยน
ไม่น่าชมน่าพิศให้หรรษา
เริ่มเหี่ยวเฉาล่วงหล่นตกโรยรา
อนิจจาสังขารไม่คงทน
* อุทาหรณ์สอนใจให้ได้คิด
มีกี่คนที่คิดไม้ร่วงหล่น
ไปงานศพเห็นธรรมกลับผ่านพ้น
ในตัวตนเปรียบได้ดอกไม้ทราม
หน้าส่วนตัว
1517
