31 กรกฎาคม 2549 20:03 น.
ลุงรอง
กูอยากเป็น .เทวดา
กูอยากเป็น ..เทวดา
ไม่ต้องอยู่ฟ้า อยู่สวรรค์
มีจมูกหูตา กว่าร้อย กว่าพัน
รู้เห็นคน ทุกชนชั้น ทุกย่านบาง
กูอยากเป็น..เทวดา
ใช่ว่า กูอยากรู้ ไปทุกอย่าง
อยากรู้เพียง ใครจัญไร ใครอำพราง
ใครสรรค์สร้าง ใครทำลาย ใครน่ากลัว
กูอยากเป็นเทวดา
มีวาจา หากด่าใคร ต้องหายหัว
คนกินปูน กินดิน กินบ้านตัว
คนชั่ว คอรัปชั่น อันตราย
กูอยากเป็นเทวดา
คนที่ปล่อยกลิ่น/ควันขึ้นฟ้า พาฉิบหาย
โครงการใหญ่ จ้องเขมือบ ดั่งเหลือบควาย
จะชี้หน้า ด่าให้ตาย จากโลกันต์
.กูอยากเป็น .เทวดา
จะสร้างดิน สร้างฟ้า สร้างสวรรค์
ให้ธรรมชาติ คืนกลับ นับย้อนวัน
มีป่าปรก นกหมื่นพันธุ์ มีคันนา
กูอยากเป็น..เทวดา (จริงโว้ย)
คนกอบโกย โกงเมืองไทย จะไปฆ่า
สอนคนให้รู้ อัตตา อนัตตา
เนกขัมมะ ปรมา ปฏิปทาน
โอมเพี้ยง??? จงบังเกิด.
ให้ฟ้าเปิด แสงธรรม นำไพศาล
ให้ผู้คน รู้รัก จักรวาล
เพื่อสืบสาน ศิวิไลซ์ ในใจคน
ฐปกรณ์ โสธนะ (ลุงรอง) / ๓๐ กันย์ ๔๙
21 กรกฎาคม 2549 12:09 น.
ลุงรอง
อาศิรวาทราชสดุดี
เฉลิมรัฐ เฉลิมราษฎร์ ชาติสยาม
เกริกพระนาม องค์ภูมิพล ชนสุขสันต์
ครองแผ่นดิน โดยธรรม เจิดจำนรรจ์
ทั่วเขตขัณฑ์ ร่มเย็น เป็นสุขใจ
ทรงเป็นร่ม โพธิ์ไทร ไทยทั้งชาติ
ผดุงศาสน์ วิกฤติชาติ ปราศภัยได้
พระทรงเป็น ขวัญหล้า ประชาไทย
เสด็จไป ปลดทุกข์ ประเทศ ทุกเขตคาม
ตามรอยบาท พระราชกิจ สถิตเสถียร
พระผู้เพียร พระกรุณา ประชาสยาม
เกริกพระเกียรติ ปรากฏก้อง ซ้องพระนาม
ทุกย่ำยาม ไทยวัฒนา มาเนิ่นนาน
พอทราบข่าว พระประชวร พาหวนไห้
น้อมดวงใจ สงบจิต อธิษฐาน
ขอวิงวอน เทพไท้ ในจักรวาล
โปรดประทาน โดยพร้อมใจ ถวายพระพร
หกสิบปี ครองสมบัติ ขัตติยราช
กราบพระบาท ขอทรงสุข สโมสร
นบไตรรัตน์ เทพไท้ จตุรพร
ประนมกร ถวายพระองค์ ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า ในนามสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทยอาจารย์ฐปกรณ์ โสธนะ (ลุงรอง) ศิลปินดีเด่นจังหวัดระยอง
สาขาวรรณศิลป์ ร้อยกรอง
16 กรกฎาคม 2549 13:59 น.
ลุงรอง
กระถินริมทาง
เก็บกระถิน ริมทาง ที่ข้างรั้ว
นำมากลั้ว แกล้มนางรม ข่มคอหวาน
สืบวิถี มีตำรับ นับเนิ่นนาน
ถ่ายทอดการ รู้หากิน ถิ่นไทยเรา
ปวงกระถิน ในถิ่นไทย ใบระบัด
พลิ้วสะพัด ยืนยง คู่พงศ์เผ่า
เขียวขจี สีสล้าง ใบบางเบา
ดั่งยั่วเย้า หนอนน้อย จ้องคอยชม
ยอดกระถิน กลิ่นระทวย ยังสวยสด
ภมรมด หมายมอง จ้องสู่สม
ชิมจนช้ำ รองรับ ดับอารมณ์
คนถุยถ่ม เหยียดกระถิน กลั้วกลิ่นกาม
ยอดกระถิน ใส่กระถาง กลางตะกร้า
ล้างคราบคาว กามา ลาคำหยาม
หวังกระถิน กลับระทวย ช่อสวยงาม
พยายาม เพียงใด ไม่กลับคืน
เปรียบกระถิน เช่นสาว คราวกำหนัด
ใบระบัด ไหวตามลม อาจขมขื่น
ยามลืมต้น จักชอกช้ำ ทนกล้ำกลืน
ด้วยไม่ฝืน มือชาย หมายเด็ดดม
ช่อกระถิน ริมทาง ยังชูช่อ
ไหวยอดล้อ ลมลู่ อยู่สวยสม
ยอดตระหง่าน ทรงค่า น่าชื่นชม
ด้วยไม่หลง คารม คำคมชาย
ฐปกรณ์ โสธนะ (ลุงรอง)
หน้าส่วนตัว
1356
