5 มิถุนายน 2549 10:18 น.
ลุงรอง
อหงการ์
อหังการ์
โทษฟ้า โทษดิน หมิ่นสวรรค์
เหยียดนรก ยกตน ก่นโลกันต์
ประจญประจัญ หล้าโลก ให้โยกคลอน
เทพไท้ เทวะ มัจจุราช
ก้องประกาศ ท้าทุกสิ่ง แม้สิงขร
เขาพระสุเมรุ หิมพานต์ สีทันดร
เจ้าสาคร เจ้าโลกา เจ้าบาดาล
กู คือผู้ วาดฟ้า เขียนสวรรค์
กู คือผู้ ฝ่าฟัน ประหัตประหาร
กู คือผู้ ทอถัก จักรวาล
กู คือผู้ สืบสาน กาฬโลกันต์
กู...จะก้าว ถึงพรหม ยมโลก
กู....จะโยก แดนอินทร์ ถิ่นสวรรค์
กู....จะเปลี่ยน กูจะป่น ปรับชนชั้น
กู....จะปั้น กูจะแปลง แต่ง ไตรภูมิ
จะถักถ้อย ร้อยภาษา เป็นอาวุธ
จะจ่อจุด ไฟปะทุ ขุขุมขูม
จะยื้อยุด ฉุดลาก กระชากภูมิ
ให้ตามตูม ต่อแต้ม แย้มโลกา
จะเขียนฝัน สรรค์สร้าง วางสามโลก
แยกสุข โศก จากฝัน ผ่านภาษา
ปรับเปลี่ยนโลก ให้วิวัฒน์ พัฒนา
นี่คือ....ความอหังการ์ ในบทกลอน
ฐปกรณ์ โสธนะ
ระยอง
๕ มิถุน. ๔๙
.
หน้าส่วนตัว
1066
