7 มกราคม 2551 09:48 น.
ลุงรอง
ผู้แทน...ร้อนๆ....อีกแล้วจ้า....
สู้อดทน พ้นเวลา คืนหมาหอน
ตะวันจร ส่องสว่าง พร่างแสงสี
เหล่าวิหค ผกโผลง จากพงพี
เกิดหน้าที่ คนผู้แทน เขตแดนดิน
อุดมคติ แก่กล้า มหาศาล
อุดมการณ์ สานสนอง งานท้องถิ่น
บริสุทธิ์ สดใส ไร้ราคิน
ในดวงจินต์ สดสวย ด้วยคุณธรรม
ต่างชาติพันธุ์ ต่างชั้นยศ จากทศทิศ
หลากความคิด หลายจิตใจ ใฝ่สูงต่ำ
ทั้งชาติกา ชาติหงส์ เป็นกงกรรม
เป็นผู้นำ ร่างกฎหมาย ให้ปวงชน
คนที่ดี มีคุณธรรม คนนำหนุน
คนทุ่มทุน ตั้งตา มาหาบขน
สืบเสาะซื้อ แทรกแซง แย่งผู้คน
โกลาหล อลเวง ไม่เกรงใจ
ฝ่ายข้างมาก จัดฉากตั้ง หวังสร้างสาน
เป็นรัฐบาล ร่วมดูแล ช่วยแก้ไข
เพื่อปากท้อง ประชาชน คนใกล้ไกล
มีกินใช้ บริการ งานพอเพียง
ฝ่ายข้างน้อย ตรวจสอบ ตามกรอบกฎ
ในบาทบท ฝ่ายค้าน ไว้คานเสียง
ทุจริต ผิดกฎหมาย ตามไล่เลียง
ถาม ถก เถียง บอกประธาน ผ่านทบทวน
คือบทบาท หน้าที่ ที่มอบให้
คิดแทนคน บ้านไกล ไร่นาสวน
มุ่งพัฒนา ออกกฎหมาย หลายกระบวน
ทุกสิ่งล้วน เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ไทย
ใครที่คิด มีจิตใฝ่ จ่าย/ซื้อเสียง
โอมเพี้ยง....ช่วยสาปส่ง อย่าหลงใหล
ใครที่ดี มีคุณธรรม ประจำใจ
ช่วยกันเลือก เข้าไป ให้มากพอ
กว่าจะถึง วันหน้า วันหมาหอน
มานึกย้อน รับรู้ ดู สอสอ
ใครที่เป็น อีกาดำ เงินค้ำคอ
วาน กกต. เตะกระเด็น เพราะเหม็นสภา
ลุงรอง
30 พฤศจิกายน 2550 11:02 น.
ลุงรอง
ลมเหนือล่อง ฟ่องฟ้า มาหวีดหวิว
ใบไม้พลิ้ว โปรยปราย แทนสายฝน
หมอกละเลียด โลมหล้า ทั่วสากล
เมฆมัวหม่น ปิดฟ้า ปิดตาวัน
เช้านี้ จะมีใคร ที่ไหนหนอ
มาเคลียคลอ ยืนอยู่ เป็นคู่ฝัน
หนาวเหน็บใน สุดพร่ำ เอ่ยจำนรร
คิดถึงวัน ครั้งสนิท เคยชิดชม
แต่หนาวนี้ ไม่มีเธอ ให้เพ้อหา
เหม่อมองฟ้า กล้ำกลืน ความขื่นขม
เหมือนตะกอง กอดฟ้า ยืนท้าลม
แม้ผ้าห่ม มิบรรเทา พาหนาวคลาย
มีไหมหนอ
ที่ยังพอ เอื้ออารี มีความหมาย
ช่วยเมตตา เถอะสาว ผ่อนหนาวกาย
อย่าให้ตาย เพราะลมหนาว คราวนี้เลย
ลุงรอง
4 กันยายน 2550 08:59 น.
ลุงรอง
ถึงเพื่อนฝัน ญาติฝัน ท่านทั้งหลาย
ด้วยห่างหาย ไปนาน พาลคิดถึง
ไมตรีเคย มีมา ยังตราตรึง
ว่าครั้งหนึ่ง เคยละเลง บรรเลงกวี
คิดถึงใคร หลายคน บนเว็บไซท์
ถึงห่างไกล ยังคิดถึง ซึ่งน้องพี่
กลอนหวานหวาน ฝากวาทะ ฝากวจี
มาครั้งนี้ ขอเปิดใจ ให้สัมพันธ์
โลกหมุนวน บนเส้นทาง ที่ย่างก้าว
มีร้อนหนาว สนุก หรือสุขสันต์
ส่งข่าวฝาก คำรำพึง คิดถึงกัน
เพื่อสร้างสรรค์ กวีไทย ให้โลกลือ
ลุงรอง
27 กุมภาพันธ์ 2550 11:24 น.
ลุงรอง
เศรษฐกิจพอเพียง
รู้จักพอ รู้ขยัน รู้ประหยัด
มัธยัสถ์ เปี่ยมไมตรี มีเหตุผล
รู้แบ่งปัน น้ำใจ ให้ผู้คน
รู้ฝึกฝน พัฒนา วิชาการ
คุณธรรม นำตน มุ่งค้นคว้า
มัชฌิมา คือสายกลาง สร้างแก่นสาร
รู้ทันโลก ที่หมุนเวียน เปลี่ยนตามกาล
คือพื้นฐาน แห่งชีวิต เศรษฐกิจพอเพียง
ลุงรอง
6 กุมภาพันธ์ 2550 11:13 น.
ลุงรอง
ช่วยกันต่อ กลอนกานท์ ประสานถ้อย
จำเรียงร้อย ทอถัก ด้วยรักสาน
จากดวงใจ น้องพี่ ที่เบ่งบาน
เป็นคำหวาน ว่า "คิดถึง" ซึ้งต่อกัน
ลุงรอง
คิดถึง..................
เป็นคำซึ้ง ห่วงหา อาวรณ์ฝัน
ดั่งเดียวแด เฝ้าแต่พร่ำ เพ้อรำพัน
แม่จอมขวัญ ยอดพธู อยู่แสนไกล ลุงรอง
หน้าส่วนตัว
1532
