18 ตุลาคม 2549 19:23 น.
ลุงรอง
เด็กน้อย
เด็กน้อย
หนูคอย รับรู้ จากผู้ใหญ่
สมองว่าง ยังไม่มี อะไรอะไร
ใครใครให้ ก็รับรับ ไม่ซับซ้อน
เด็กน้อย
ยังคอย ฟังคำ พร่ำสอน
เปรียบผ้า ขาวสะอาด อรชร
เพื่อจิตรกร บรรจงวาด สาดสีทา
เด็กน้อย
จะเด่นด้อย ตกต่ำ หรือล้ำค่า
อยู่ที่คน วางฐาน การพัฒนา
ต้องศึกษา ตาดู หูฟัง
เด็กมีสมอง เสมือนห้อง ที่ว่างเปล่า
รอคนเอา ตู้เตียง มาเรียงตั้ง
จัดระเบียบ เว้นจังหวะ หมั่นระวัง
มีแผนผัง มีสิ่งใหม่ ได้วางเติม
ผู้ใหญ่ มีสมอง เหมือนห้องรก
ต้องหยิบยก เปลี่ยนสิ่งใหม่ มาใส่เสริม
หากปล่อยรก ทิ้งขว้าง อยู่อย่างเดิม
ไม่พูนเพิ่ม ความรู้ ดูโง่นัก
เด็กเอ๋ย
อย่าละเลย เรียนรู้ไว้ ให้จงหนัก
ฉลาดคิด ฉลาดเขียน เปลี่ยนย้ายยัก
และรู้จัก หาความรู้ สู่ตนเอง
ฐปกรณ์ โสธนะ
๑๘ ตุลา ๔๙
27 กันยายน 2549 10:50 น.
ลุงรอง
อนิจจา
ไปต่างถิ่น กินสุรา หาสาบสาว
ราตรียาว ย่องย่ำ คืนข้ามรุ่ง
ออดอ้อนวอน อิงแอบ แนบนังนุง
จวบฟ้าฟุ้ง หมอกควัน ค่อยสัญจร
จากคราบไคล ไล้โลม จนโทรมเศร้า
กามาร่าน ผลาญเผา เข้ากัดกร่อน
หลงรูปรส บทอัศจรรย์ หลงขั้นตอน
หลงไฟฟอน กามรส หมดความอาย
ไฟตัณหา ราคะ ทะยานอยาก
หลงลมกาก เดนชีวิต คิดเมื่อสาย
ถลำตัว ถลำตน ปรนอบาย
และสุดท้าย ต้องทนทุกข์ ซุกสังคม
ระลึกย้อน นอนคุดคู้ อยู่ในซอก
หลบตัวออก จากโลกกว้าง อย่างขื่นขม
จิตสะท้อน ร้อนหนาว ร้าวอารมณ์
ตรมซบซม สิ้นหวัง คนชังชิง
ชีวิตคน ล้นค่า มหาศาล
ดิบสันดาน ผลาญเผา วิ่งเข้าสิง
ไร้สติ สัมปชัญญะ เกินประวิง
จงใจทิ้ง ชีวิต อนิจจา
ความดีหาย น้ำใจเหือด คนเชือดเฉือน
ชื่อลบเลือน เพื่อนพ้อง ไม่มองหน้า
เอช.ไอ.วี. มีตราบาป คราบน้ำตา
ช่วยรักษา น้ำใจเพื่อน คนเหมือนกัน
ลุงรอง
4 กันยายน 2549 09:03 น.
ลุงรอง
ผู้แทน...ร้อนๆ....อีกแล้วจ้า....
๐ สู้อดทน พ้นเวลา คืนหมาหอน
ตะวันจร ส่องสว่าง พร่างแสงสี
เหล่าวิหค ผกโผลง จากพงพี
เกิดหน้าที่ คนผู้แทน เขตแดนดิน
อุดมคติ แก่กล้า มหาศาล
อุดมการณ์ สานสนอง งานท้องถิ่น
บริสุทธิ์ สดใส ไร้ราคิน
ในดวงจินต์ สดสวย ด้วยคุณธรรม
ต่างชาติพันธุ์ ต่างชั้นยศ จากทศทิศ
หลากความคิด หลายจิตใจ ใฝ่สูงต่ำ
ทั้งชาติกา ชาติหงส์ เป็นกงกรรม
เป็นผู้นำ ร่างกฎหมาย ให้ปวงชน
คนที่ดี มีคุณธรรม คนนำหนุน
คนทุ่มทุน ตั้งตา มาหาบขน
สืบเสาะซื้อ แทรกแซง แย่งผู้คน
โกลาหล อลเวง ไม่เกรงใจ
ฝ่ายข้างมาก จัดฉากตั้ง หวังสร้างสาน
เป็นรัฐบาล ร่วมดูแล ช่วยแก้ไข
เพื่อปากท้อง ประชาชน คนใกล้ไกล
มีกินใช้ บริการ งานพอเพียง
ฝ่ายข้างน้อย ตรวจสอบ ตามกรอบกฎ
ในบาทบท ฝ่ายค้าน ไว้คานเสียง
ทุจริต ผิดกฎหมาย ตามไล่เลียง
ถาม ถก เถียง บอกประธาน ผ่านทบทวน
คือบทบาท หน้าที่ ที่มอบให้
คิดแทนคน บ้านไกล ไร่นาสวน
มุ่งพัฒนา ออกกฎหมาย หลายกระบวน
ทุกสิ่งล้วน เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ไทย
ใครที่คิด มีจิตใฝ่ จ่าย/ซื้อเสียง
โอมเพี้ยง....ช่วยสาปส่ง อย่าหลงใหล
ใครที่ดี มีคุณธรรม ประจำใจ
ช่วยกันเลือก เข้าไป ให้มากพอ
กว่าจะถึง วันหน้า วันหมาหอน
มานึกย้อน รับรู้ ดู สอสอ
ใครที่เป็น อีกาดำ เงินค้ำคอ
วอนแม่พ่อ อย่าเลือกไป ให้เหม็นสภา
ลุงรอง
31 สิงหาคม 2549 10:21 น.
ลุงรอง
ถึง...กาฬสินธุ์
เมืองแดดฟ้า สองยาง สล้างไศล
แดนผ้าไหม แพรวา ค่าสืบสาน
โปงลางล้ำ งามผู้ไท ฉ่ำสายธาร
แดนภูพาน ทวาราวดี ที่เกริกไกร
เมืองน้ำดำ ซากไดโนเสาร์ ภูเขาเขิน
ถิ่นจำเริญ สังคีต ศิลป์ดีดไห
ชิมเนื้อทุบ เครื่องจักสาน สืบนานไกล
งามน้ำใจ ใสสวย ด้วยคนงาม
เคยไปเยือน ยังเตือนจิต หวนคิดถึง
สิ่งเคยซึ้ง มากมาย ใช่มองข้าม
กาฬสินธุ์ ถิ่นอุดม สมดังนาม
อยากทวงถาม รักหนหลัง ครั้งเคยเยือน
กลับมาครวญ หวนคำนึง ถึงวันนี้
มอบไมตรี เผื่อแผ่ แด่ผองเพื่อน
จะเก็บงำ ภาพไว้ ไม่ลืมเลือน
คงตามเตือน ในหัวใจ ไปแสนนาน
ตราบทะเล ยังสวย ด้วยน้ำใส
ตราบใด ที่คลื่นสาด อยู่ฉาดฉาน
มิตรไมตรี จักคงอยู่ คู่จักรวาล
เวลาผ่าน นานเพียงใด ไม่ลืมกัน
ฝากรักผ่าน สายลม พร่างพรมฟ้า
ทุกเวลา ยังสะท้อน นอนหลับฝัน
ความสดสวย จริตงาม ตามโรมรัน
ทุกคืนวัน ยังส่งใจ ไปให้เธอ
อาจารย์ฐปกรณ์ โสธนะ
25 สิงหาคม 2549 20:12 น.
ลุงรอง
วันใหม่
เธอมาหน่ายหายไปในวันหยุด
วันที่ฉันนั้นหลุดจากรอยฉาว
หลุดพ้นจากเรื่องรักมากเรื่องราว
ที่ปวดร้าวเพิ่งผ่านไปไม่เว้นวัน
หยดน้ำใสไหลลงตรงสองแก้ม
ดั่งหยดน้ำตามแต่งแต้มแซมโศกศัลย์
หยาดพิษรดใจให้จาบัลย์
หยดด้วยฝันวันศุกร์เศร้าซุกใจ
ยิ้มระรื่นตื่นจากฝันคืนวันเสาร์
อยากลืมเรื่องเก่าเก่าไม่เอาไหน
ฝังความช้ำจำความทุกข์ซุกข้างใน
ตั้งต้นใหม่เดินหน้าอย่างท้าทาย
ขอเริ่มใหม่อีกสักครั้งดังเคยฝัน
เป็นเดิมพันแห่งชีวิตคิดขวนขวาย
คอยเตือนจิตสู้ต่อไปทั้งใจกาย
เพิ่มคุณค่าในความหมายให้กับจันทร์
จะเป็นฟ้าคอยประคองป้องเธอไว้
พิทักษ์ภัยทุกทางสร้างสายฝัน
สองมือโอบกอดเธอไว้ในนิรันดร์
ขอรักมั่นคนใหม่ไม่ผันแปร
ลุงรอง
หน้าส่วนตัว
1112
