11 สิงหาคม 2548 08:42 น.
ลุงยุทธอมก๋อย
.....สองมือแม่ ที่แท้จริง คือสิ่งสร้าง
ปลูกตำนาน กับคุณพ่อ ก่อเราขึ้น
เป็นเด็กชาย เป็นเด็กหญิง ดั่งที่พึง
แม่คำนึง พ่อคอยห่วง กับทรวงเรา
.....สองเท้าแม่ ย่ำบนทาง ถากถางสู้
ให้โลกรู้ ว่าเพื่อลูก ผูกพันยิ่ง
เดินข้างพ่อ ถ่อข้างกาย ไม่ระวิง
เพื่อทุกสิ่ง ส่งให้ลูก สุขสบาย
....สองตาแม่ คอยจ้องดู ศัตรูลูก
ไม่ให้ถูก สิ่งไม่ดี ให้หนีหาย
คอยระวัง คอยปัดป้อง จ้องไม่คลาย
ไม่เคยหน่าย ไม่เคยท้อ พ่อยังชม
....สองหูแม่ คอยตระดับ รับฟังลูก
ถึงลูกสุข แม่ก็ห่วง หวงหนักหนา
ลูกเดินทาง แม่ยังคอย ไม่นิทรา
โอ้แม่หนา ลูกรักแม่ แท้จริงเอย...
(รักแม่ตลอดไป)
9 สิงหาคม 2548 20:58 น.
ลุงยุทธอมก๋อย
......เดินจากแม่ มานานปี ที่ไม่เห็น
แม่ลำเค็ญ หรืออยู่สุข หรือทุกข์ไหม
จากแม่มา ยาวแสนนาน และแสนไกล
ลูกขอใหว้ กราบเท้าแม่ แช่ที่ทรวง
......ลูกจำเป็น ต้องจำจาก พรากจากแม่
ลูกรู้แท้ ว่าแม่รัก จักห่วงหา
ด้วยจำเป็น หางานทำ จึงจากลา
โอ้แม่จ๋า ลูกรับรู้ อยู่ประจำ
......เห็นคนอื่น เขากอดแม่ ให้แน่ชิด
มันสะกิด ใจของลูก ผูกพันหา
อยากกราบแม่ ซบตักแม่ แลเห็นตา
ทุกเวลา คิดถึงแม่ แต่จำจร
......มาวันนี้ ลูกเติบใหญ่ ในหน้าที่
เพราะแม่นี้ พร่ำสอนสั่ง วาดหวังให้
ลูกไม่ลืม ลูกยังจำ ท่องขึ้นใจ
เพราะแม่ไซร้ ลูกได้ดี เป็นศรีเอย
1 สิงหาคม 2548 12:59 น.
ลุงยุทธอมก๋อย
........ถึงสิงหา คราใด ใจรำลึก
ส่งให้นึก พระคุณ แม่ยิ่งใหญ่
ในทั่วหล้า ปฐพี ทั่วพงไพร
กังวานไกล คุณของแม่ อย่างแท้จริง
.......ขอน้อมนบ ประนมกร ให้พรแม่
จากรักแท้ ลูกขอส่ง ให้สมหวัง
พรอันใด ที่ประเสริฐ เลิศพลัง
ให้แม่ดัง มาได้พบ บรรจบจริง
.....อันของดี ของหวาน ที่แม่โปรด
ลูกจะโดด ขวานขวาย มาให้สม
หาเสื้อผ้า ที่ดีมา พาภิรมย์
หาพรพรหม เทวท้าว มาอวยพร
....กราบเท้าแม่ วันนี้ ลูกมีสุข
ขอให้ทุกข์ พ้นผ่าน กาลทั้งผอง
ขอใจแม่ สุกสกาว เหมือนดั่งทอง
ลูกขอจอง เป็นลูกแม่ ไม่แชเชือน
1 สิงหาคม 2548 12:57 น.
ลุงยุทธอมก๋อย
.......ณ..ไกลพ้น สุดแดน ที่แสนสุด
ไม่มีหยุด กาลเวลา พาใจหาย
มันล่วงเลย ทุกวัน พลันมลาย
คือความตาย มาเยือน เตือนใจตน
.....ตัวคนเรา มีเกิด ย่อมมีดับ
จะใหญ่คับ แค่ไหน ใช่หลีกหนี
จะร่ำรวย ทุกข์ยาก หรือคนดี
คงไม่มี ใครยืนหยัด ซัดกับมัน
......ทุกทุกวัน มันพร่ำ ย้ำเตือนว่า
ใกล้เวลา จะมารับ พากลับถิ่น
สู่อ้อมอก พสุธา มาลงดิน
นำชีวิน คืนกลับ ลาลับไกล
.....ชีวิตคน ของเรา เขาว่าสั้น
ดังฉะนั้น จงทำดี อย่าหนีหาย
จะได้สุข เมื่อมาพบ กับความตาย
ร่างมลาย คืนสู่เหย้า เถ้าธุลี
29 กรกฎาคม 2548 18:50 น.
ลุงยุทธอมก๋อย
......ฉันอยู่ไกล แสนไกล ใครเล่ารู้
มีแต่ผู้ ผองเพื่อน เฝ้าเตือนหา
มีแต่นก แต่เขา เศร้าเอกา
มองนภา เห็นเมฆหม่น ต้องทนยืน
.....เข้าหน้าฝน ฟ้าคำราม นะยามนี้
เมฆหมอกชี้ ฝนกระหน่ำ ซ้ำกระสาย
สนต้องลม สักต้องลู่ ต้องสู้ตาย
น้ำกระจาย ตกกระเซ็น แทรกเซ็นทรวง
.....เจ้าดำวิ่ง หลบสายฝน ที่ปนน้ำ
เจ้าดำจ้ำ กระโดดจ้อง มองเขม็ง
เจ้าดำร้อง เห่าโหยหา น่าลำเค็ญ
เจ้าดำเห็น แต่เจ้านาย ไม่คลายตรม
......ฝนหมดแล้ว แต่ใจเรา ยังเศร้าอยู่
คงเพราะรู้ ดวงชะตา น่าขบขัน
คนบนดอย ที่อยู่ไกล โอ้ใครกัน
หรือตัวฉัน หรือเจ้าดำ ที่ช้ำทรวง
หมายเหตุ....เจ้าดำคือ สุนัขตัวผู้ที่เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน
หน้าส่วนตัว
1017
