3 พฤศจิกายน 2551 20:54 น.
ลิลิต
แอบหลงรักคนอ้วนล้วนอิ่มอวบ
ดูผมเผ้ายาวยวบรวบไว้หลัง
ผิวขาวสวยหมวยอึ๋มกระหึ่มจัง
เห็นเนื้อหนังมังสาน่าชื่นใจ
แอบหลงรักคนอ้วนล้วนอวบอิ่ม
ได้แย้มยิ้มลิ้มรสความสดใส
ถ้าอิงแอบแนบหนุนคงอุ่นไอ
ได้โลมไล้เล้าลูบก่อนจูบลา
แอบหลงรักคนอ้วนล้วนคิดถูก
นี่กระดานนั่นกระดูกนอนฟูกหนา
คงสดชื่นรื่นรมสมอุรา
มันเร่าร้อนเริงร่าในอารมณ์
แอบหลงรักคนอ้วนทุกส่วนสัด
คงแก้ขัดแทนเบาะดูเหมาะสม
ทุกเย็นย่ำค่ำเช้าเฝ้าชื่นชม
แม่เอวกลมสมส่วนดูอ้วนพี
แอบหลงรักคนอ้วนล้วนดีออก
เขาพร่ำบอกเหมือนดอกหญ้ายอดยาหยี
ใครจะด่าว่าเหมือนหมูก็ดูดี
ไม่เดินหนีมีสุขทุกวี่วัน
แอบหลงรักคนอ้วนล้วนดีแน่
คนผ่ายผอมต้องยอมแพ้นั่งแลหัน
โปรดอย่าคิดอิจฉาไปว่ากัน
สร้างสีสัน..ทุกสัดส่วน...คนอ้วนเอย
3 พฤศจิกายน 2551 13:31 น.
ลิลิต
สะพานเชื่อมฝั่งคลองทั้งสองฟาก
คือสะพานไม้หมากมากความฝัน
ราวไม้ไผ่ลำเก่าผูกเถาว์วัลย์
ให้คงมั่นปันปลูกเหมือนผูกใจ
เขาวางเบ็ดเรียงรายเอาไม้ปัก
เพื่อเกี่ยวดักปลาน้อยลอยน้ำใส
อยากเป็นเบ็ดราวขาวขึงยาวไกล
คอยยึดเหนี่ยวเกี่ยวไว้..เกี่ยวใจคน
เสียงหัวร่อต่อกระซิกระริกรี้
เหมือนกระดี่ได้น้ำยามหน้าฝน
มีสะพานเชื่อมหาพบหน้ามล
ก็สุขล้นจนเกินย้ำคำบรรยาย
แต่วันนี้ ที่ลำคลองต้องแห้งขอด
แหเคยทอด เบ็ดเคยวางก็จางหาย
สะพานเก่าผุกร่อนมันคลอนคลาย
รักสลายเจ้าหายลับไม่กลับคอน
พี่หม่นไหม้ใจคนึงคิดถึงมาก
เห็นสะพานไม้หมากยากจะถอน
ทุกคืนค่ำพร่ำพรอดเคยกอดนอน
กลับถูกหลอนหลอกถลำด้วยคำลวง
ได้แลเห็นเมื่อเย็นย่ำตอนน้ำหลาก
สิ้นสะพานไม้หมากยากจะหวง
สร้างสะพานคอนกรีตเหมือนกรีดทรวง
ใจพี่ร่วง พังพ่าย...คล้ายสะพาน
หน้าส่วนตัว
5547
