26 ตุลาคม 2551 10:11 น.
ลิลิต
ต่างทุ่มเถียง เสียงอึงอื้อ จากมือน้อย
น่าเศร้าสร้อยนิ้วทั้งห้าพาหุนหัน
นิ้วโป้งว่า ข้า ฯ นั้นใหญ่ กว่าใครกัน
อำนาจนั้นมากล้นคนร่ำลือ
นิ้วก้อยเถียง อย่าแถถูทำดูถูก
รูจมูกมีสิ่งร้ายทำได้หรือ
ก้อยเล็กเตี้ย ไว้เขี่ยรู ก็อยู่มือ
นิ้วอื่นหรือจะทำได้น่าอายจัง
นิ้วนางว่า ข้า ฯ สดใสกว่าใครหมด
เพื่อภาพพจน์ของมือน้อยเฝ้าคอยหวัง
สวมแหวนเพ็ชรเม็ดเขื่องรุ่งเรืองดัง
ใครหันหลังหรือหลีกลี้ไม่มีเลย
นิ้วชี้แย้ง แถลงอ้างแม่นางน้อง
ถ้านิ้วพี่ไม่ชี้ช่องเจ้าต้องเฉย
นางหรือจะ มีสุขสมได้ชมเชย
นั่งเฉย ๆ เพียงชี้สั่งยังได้ดี
นิ้วกลางหยันยิ้มเยาะหัวเราะร่วน
พวกตัวป่วนจมปลักไร้ศักดิ์ศรี
นิ้วไหนเล่าที่ยาวกว่าบอกข้า ฯที
สัมผัสนั่น สัมผัสนี่..มีกำไร
มือน้อยโกรธพิโรธกริ้วเจ้านิ้วเอ๋ย
ไฉนเลยมาเอ่ยเถียงทำเสียงใส
ต่างคน ต่างก็มีหน้าที่ไป
เถียงทำไมให้อายสิ้น..ไอ้ตีนโต
ดูเถอะ..ไอ้ตีนโตทั้งห้านิ้ว
มันชิวชิวมิเคยพล่ามมีน้ำโห
ไม่เคยแบ่งแข่งขันแย่งกันโชว์
เพราะนานที ที่จะโผล่..จากรองเท้า
23 ตุลาคม 2551 12:43 น.
ลิลิต
อันสยาม นามประเทือง เป็นเมืองยิ้ม
ใครพานพบ ก็เปรมปริ่ม ยิ้มสยาม
คนทั้งโลก เลื่องลือ ระบือนาม
ว่าสยาม คนยิ้มแย้ม แจ่มใสเอย
เรื่องฉ้อฉล ปล้นจี้ ไม่มีหรอก
ใครมันบอก อย่าไปเชื่อ เบื่อจริงเหวย
เรื่องตีตบ รบรา หาไม่เลย
เรื่องข่มขืน ก็บ่เคย ปรากฏมา
จะเล่าเรื่อง เมืองนิมิตร วิตถาร
คนเมืองนั้น ไม่กินผัก เป็นภักษา
ชอบกินอิฐ ปูนเปล่า แทนข้าวปลา
กินสะพาน เสาไฟฟ้า สถานี
กินวัดวา อารามสงฆ์ ทั้งโลงศพ
กินทำนบ กินถนน เสียป่นปี้
กินทุกอย่าง ที่ขวางหน้า ประดามี
แต่เมืองนี้ ไม่มีครับ ..ขอ - รับ - ฉัน
อันสยาม นามประเทือง เป็นเมืองพระ
ยึดธรรมะ ท่องธรรมโม ละโมหัน
ถ้าผิดพ้อง หมองมัว ไม่กลัวมัน
ยิ้มหัวร่อ ขอโทษกัน...แล้วลั่นไก
ทั้งยาจก เศรษฐี ล้วนมีสุข
ไม่เคยทุกข์ โศกสลด ต่างสดใส
ถึงมื้อนี้ กินข้าวเปล่า มิเศร้าใจ
มื้อต่อไป ถึงไม่อิ่ม ยัง (ฝืน) ยิ้มเอย..
+ + ..พี่เตือนเจ้าแล้ว..ใยไม่ยอมฟังกันบ้าง..+ +
หากจะหยุด เยื่อใย ใช่เรื่องยาก
พี่ไม่อยาก ยัดเยียด หรือเหยียดหยาม
พอเธอยิ้ม ยวนยั่ว ทุกชั่วยาม
เจ้าก็ย่าม ยื้อยุด ไร้จุดยืน
บอกให้เข้า ไปแข่ง เพื่อแข็งข้อ
เจ้าก็ขอ ค้านคัด ทำขัดขืน
พี่นั้นเคย เตือนคำ ทุกค่ำคืน
เจ้าขมขื่น ขึงขัง มิฟังคำ
เจ้าอิงแนบ แอบหนุน อบอุ่นนัก
ด้วยแน่นหนัก รักเนื้อนิ่ม จนอิ่มหนำ
เหตุไฉน ใยหนี พี่แนะนำ
เขากระหน่ำ หน่ายแหนง แย่งน้องนาง
รักสามเส้า เฝ้าซุก จึงทุกข์ซ้อน
เจ้าหลบซ่อน มรสุม รุมสะสาง
พี่สอนสั่ง ก็ฟังซะ กระเทือนซาง
รักที่สร้าง จึงสิ้นสุด และทรุดโทรม
เจ้าโหยหวน ครวญหา พาหดหู่
ถ้าฟังหู ไว้หู ดูหักโหม
จึงร้องไห้ โฮโฮ ต้องโกโฮม
หยิบผ้าห่ม ขึ้นห้อง ร่ำร้องฮือ
พอความรัก โรยรา ก็หาเรื่อง
เคยรุ่งเรือง กลับร้อนรน ทนได้หรือ
ทำดื้อรั้น เริงร่า ไม่หารือ
จนถูกรื้อ ทิ้งร้าง ช่างร้าวรอน
เมื่อเถ้าถ่าน ก้นกระทะ มันปะทุ
ไหม้วัตถุ ลามทั่ว กลัวลืมถอน
ถ่านเก่าที่ ถามถึง จึงอาทร
ถ่านใหม่ท่อน ถูกกระทั้น ตัวสั่นเทา
เจ้าแพ้เล่ห์ ลับล่วง ถูกลวงหลอก
ปูคราบลอก ปอกลื่น พาขึ้นเหลา
น้ำตาล้น หลั่งไหล ไม่ทุเลา
พี่เตือนแล้ว เตือนเล่า. “ ใจ ” เจ้า เลว...
22 ตุลาคม 2551 20:48 น.
ลิลิต
สิ่งแปลกแยก แตกต่างทางความคิด
ฝ่ายหนึ่งนั้น ..คือ " พันธมิตร " คิดมือตบ
เสียงพูดพร่ำ ร่ำร้อง ลั่นกลองรบ
เมื่อถูกใจ ใช้มือตบ แทนปรบมือ
สวมเสื้อเหมือน เกลื่อนเมือง เหลืองอร่าม
ดูงดงาม วามวับน่านับถือ
เปรียบดอกไม้ บานล้ำ คนร่ำลือ
สีนั้นหรือ ..คือ สัญญลักษณ์ความภักดี
อุดมการณ์ มองเห็นได้เด่นชัด
อ้างป้องชาติ ศาสน์กษัตริย์ ทั่วรัศมี
ไล่ฉ้อฉล คนสับปรับ พวกอัปรีย์
ปลุกน้องพี่ เพื่อนพ้อง ป้องแผ่นดิน
ส่วนอีกฝ่าย ใส่เสื้อแดง สีแรงฤทธิ์
เป็นมวลมิตร สุดที่รักของทักษิณ
อ้างอุดมการณ์ ประชาธิปไตยได้ยลยิน
ขุดซากสิ้น เผด็จการที่ผ่านมา
สร้างตีนตบ มากลบแข่ง อย่างแข็งกร้าว
คอยปลุกเร้า รบรุกทุกข้อหา
จะผิดถูก อย่างไรไม่นำพา
ใครเก่งกล้า เกลือกกลั้วไม่กลัวเกรง
สองเส้นทาง ของผู้คน บนเส้นขนาน
มืดแปดด้าน สมานฉันท์ มันโหวงเหวง
ถ้าเหลือง - แดง เข้าแข่งขัน ฆ่ากันเอง
จะร้องเพลง ชาติไหนให้ไทยฟัง
... ... “ จะร้องเพลง ชาติไทย ให้ใครฟัง ”..
22 ตุลาคม 2551 19:16 น.
ลิลิต
ศีลข้อหนึ่ง ปาณา ห้ามฆ่าสัตว์
ควรเคร่งครัด ถึงคำพระ จะสันต์สุข
แต่เมืองไทยทุกวันนี้มีแต่ทุกข์
ผู้ร้ายชุก เข่นฆ่ากันมันมากแยะ
ศีลข้อสอง อทินนา อย่าลักทรัพย์
ขอเถอะครับ..เรื่องทรัพย์เขาเราอย่าแตะ
แต่ขโมย ทุกวันนี้มีเยอะแยะ
ชอบงัดแงะ ตึกรามตามซอยลึก
ศีลข้อสาม กาเม อย่าเร่รัก
หรือชวนชักคบชู้เสียรู้สึก
ผิดลูกเมียเสียหายไร้สำนึก
บ้างคักคึกค้ากาม หมดความคิด
ศีลข้อสี่ มุสา อย่าพูดเท็จ
พวกลิ้นเผ็ด ละปด คงลดผิด
แต่วันนี้ พูดเรื่องจริงต้องนิ่งคิด
เพราะชีวิตมีสิทธิ์จบ..เป็นศพทับ
ศีลข้อหา สุราเมรัยยะ
เราควรละ เลิกเสีย เหล้า-เบียร์-กับ
กินแต่เหล้า เช้าสาย เสียดายทรัพย์
เมาแล้วขับ ถูกปรับเงิน เดินเข้าคุก
อันเหล้าหรือ ก็คือน้ำ อำมฤต
ยาเสพติด ถูกกฎหมายขายสนุก
เพราะอย่างนี้ คนชั่วฉลจึงล้นคุก
จันทร์ถึงศุกร์ อาทิตย์-เสาร์...ไทยเมาเละ
22 ตุลาคม 2551 11:33 น.
ลิลิต
ถ้าผู้หญิง เปรียบดัง เช่นหนังสือ
ควรเลือกซื้อ หาอ่านจำ ถ้อยคำหวาน
ถึงหน้าปก จะสวยหรู ชูตระการ
แต่เนื้อใน ไร้แก่นสาร...อย่าอ่าน(มัน)เลย
หน้าส่วนตัว
1245
