15 มิถุนายน 2550 15:03 น.
ลิขิตใจ
เมื่อดวงดาวพร่าพราวบนท้องฟ้า
ช่างสุดแสนงามตาพาปลื้มใจ
ทุกเวลาที่แหงนมองฟ้าวันใด
ในหัวใจช่างชื่นฉ่ำอุรา
พอมีเธอมาอยู่คู่เคียงข้าง
ความอ้างว้างที่เคยมีพลันจางหาย
ความทุกข์ใจเคยมีได้มลาย
ความสุขใจมาแทนที่ช่างแสนงาม
อยากจะหยุดทุกอย่างไว้ตรงนี้
ไว้ตรงที่มีเราอยู่เคียงสอง
ขอให้ใจสองเราได้ปรองดอง
ขอให้สองใจเรารักนิรันดร์
เพียงอยากขอดวงดาวที่พราวแสง
ที่เปล่งแสงเฉิดฉายอยู่ทุกเมื่อ
ขอให้รักของเราได้เอื้อเฟื้อ
รักที่เหลือแต่งเติมใจให้นิรันดร์
13 มิถุนายน 2550 09:11 น.
ลิขิตใจ
เจ้ามดน้อยเอ๋ย
เจ้าเคยบ้างไหม
โดนใครย่ำใจ
อย่างที่ข้าโดน
เจ้ามดน้อยเอ๋ย
เจ้าเคยหรือเปล่า
ใจเจ้าเคยร้าว
เพราะคนรักไหม
ใจที่โดนย่ำ
รังแกหัวใจ
มันเจ็บเจียนตาย
เพราะใครที่เรารัก
รักเขาก็มาก
ด้วยใจปรารถนา
สิ่งที่ได้กลับมา
คือความหมางเมิน
เจ้ามดน้อยเอ๋ย
เจ้ารู้หรือเปล่า
ใจข้าปวดร้าว
เพียงใดเมื่อเจอ
ความรักภักดี
ที่มีเสมอ
ไม่ช่วยให้เธอ
นั้นมารักเรา
2 มิถุนายน 2550 12:19 น.
ลิขิตใจ
บทกลอนไทย
แสงดาวยามราตรีนั้นเจิดจ้า
ดูสดใสงามงตาพาให้สม
เปรียบกับรักก็เป็นรักที่รื่นรมณ์
ดั่งมิเคยระทมสายลมเบา
เพียงคิดถึงใจหนึ่งก็พึงจิต
พาให้คิดถึงดารา โอ น้องเจ้า
แม้วันใดที่เป็นวันของสองเรา
สายลมเบา ดวงดาราพาชื่นชู
ไม่มีใครเหมาะกับเจ้าเท่าตัวพี่
คำพูดนี้ไม่ได้เห็นแก่ตัวข้า
เจ้าคิดดูว่าตัวเจ้าเป็นดารา
หากหมายตาสุริยาคงร้อนตัว
แสงเจ้าน้อยริบหรี่มีที่ไหน
ที่จะไปเลือกสุริยามาเป็นคู่
เจ้าลองคิดใคร่ครวญนะโฉมตรู
ว่าใครกันควรคู่อยู่กับเธอ
หน้าส่วนตัว
1271
