29 กุมภาพันธ์ 2551 09:44 น.
ลิขิตใจ
ฉันน่ารำคาญมากเลยใช่มั้ย
ปากร้ายแล้วยังก้าวก่ายชีวิตเธอ
กี่ทีที่มาพบ มาเจอ
ก็ทำให้เธอปวดหัวได้เรื่อยมา
ไม่สวยแล้วยังจะงอนใช่มั้ย
ไม่ได้ดังใจก็บีบแต่น้ำตา
อ่อนแอได้ไม่เลือกเวลา
สร้างปัญหาให้เธอได้ทุกที
ยอมรับว่าเรื่องจริง
แต่ผู้หญิงก็เป็นอย่างนี้
ก็รู้ว่าทำตัวไม่ดี
แต่ไม่รู้จะเปลี่ยนยังไง
ก็อยากให้รู้ ผู้หญิงทุกคนต้องเอาแต่ใจรู้มั้ย
แค่อยากมีใครดูแลไม่ห่างกัน
และอยากให้รู้ผู้หญิงทุกคนอยากเป็นคนสำคัญ
ของคนที่รักกันเท่านั้นเอง
คำนี้เธอคงเบื่อเลยใช่มั้ย
อยู่ไหนทำไมไม่ยอมโทรเข้ามา
จับผิดเธอได้ทุกเวลา
ไม่พูดไม่จาเหตุผลก็ไม่มี
ยอมรับว่าเรื่องจริง
แต่ผู้หญิงก็เป็นอย่างนี้
ก็รู้ว่าทำตัวไม่ดี
แต่ไม่รู้จะเปลี่ยนยังไง
หากไม่รักจะห่วงมั้ย
จะหวงทำไมตอบฉันสิ
ที่ต้องระแวงอยู่ทุกนาที
อย่าคิดว่ามันไม่เหนื่อยใจ
ผู้หญิงคนหนึ่งไม่มีเหตุผล
แต่ก็ทำเพื่อใครสักคนด้วยใจ
ความรักอยู่เหนือคำว่าทำไม
ทั้งที่เป็นแค่เรื่องง่ายๆ แต่ผู้ชายไม่เคยรู้เลย
ปากบอกไม่รัก ปากบอกไม่แคร์
แต่เจ็บทุกครั้งที่เธออยู่ข้างใคร
เธอเข้าใจมั้ยปากกับใจฉันไม่ตรงกัน
แต่ละคำนั้นต้องกัดฟันพูดมันออกไป
แต่ในวันนี้ขอสักคำที่มันตรงกับหัวใจ
ให้เธอรู้เอาไว้หัวใจฉันมีแต่เธอ
อยากให้ฟังเสียงฉันสักครั้งที่ดังมากจากหัวใจ...
เธอได้ยินบ้างมั้ยหัวใจตะโกนว่ารักเธอ
22 กุมภาพันธ์ 2551 14:12 น.
ลิขิตใจ
ฉันมีค่าสำหรับเธอมากแค่ไหน
หรือว่าใจเธอมีอื่นไว้แนบสอง
หรือว่าฉันเป็นแค่เพียงตัวสำรอง
ที่เธอมองเพียงของเล่นแค่ชั่วคราว
หรือที่เธอเคยบอกว่าฉันเหมือน
ใครคนหนึ่งที่คอยเตือนใจเสมอ
ว่าเธอเคยรักเขาใช่ไหมเธอ
คิดเสมอว่าเป็นเช่นสำรอง
เธอไม่รักแต่เธอก็ไม่บอก
คิดจะหลอกให้รักฉันหม่นหมอง
พอแล้วเธอพอแล้วฉันขอร้อง
อย่าได้จองจำหัวใจฉันอีกเลย
22 กุมภาพันธ์ 2551 14:04 น.
ลิขิตใจ
ถึงจะร้ายเพียงใดใจก็รัก
ใยถึงพูดหาญหักใจหนักหนา
บอกว่าฉันคอยตามแจทุกเวลา
เบื่อหนักหนาบอกว่าเราน่ารำคาญ
อยากจะถามสักคำสักครั้งหนึ่ง
ให้นึกถึงถ้าเป็นเธอทำไงหนอ
ที่ทำไปเพราะว่ารักชักใจท้อ
อยากจะขอให้เธอโปรดเข้าใจ
เมื่อก่อนเธอเคยบอกว่าคือฉัน
ที่สำคัญต่อเธอเหนือสิ่งไหน
มาวันนี้เธอกลับมาเปลี่ยนไป
แล้วเหตุใดเธอจึงมาเปลี่ยนแปลง
พอฉันโทรมาหาเธอว่าจุ้น
อยากบอกรักคำเคยคุ้นนั้นอย่าหวัง
ไม่ต้องพูดอะไรไม่อยากฟัง
พูดเบาๆยังบอกดัง ไม่เข้าใจ
ตอนเธอพูดกับคนอื่นเสียงแสนหวาน
พอเจอหน้าเธอกลับพาลอารมณ์เสีย
หรือเพราะเธอแอบมีใครให้คลอเคลีย
เธอทำให้ใจอ่อนเพลียเมื่อเจอกัน
22 กุมภาพันธ์ 2551 13:43 น.
ลิขิตใจ
เมื่อเจอหน้ามาพบได้สบเนตร
เหมือนมียาวิเศษดีหนักหนา
อยากจะพบอยากเจอเธอทุกเวลา
ยากจะหาคำใดมาเปรียบเปรย
เหมือนว่าเราได้รู้จักนานหนักหนา
รำพันหาแต่เธอไม่ห่างหาย
อยากได้เธอมาแอบแนบดวงใจ
ให้หัวใจสองดวงห่วงผูกพัน
เธอหายไปหลายวันใจสั่นระทึก
ได้แต่นึกว่าเธอนั้นหายหน้า
นึกคราใดก็ให้ใจเจ็บจนชา
พอเธอมาหัวใจมันแสนดีใจ
22 กุมภาพันธ์ 2551 13:31 น.
ลิขิตใจ
มองพระจันทร์งามเด่นเปล่งทอแสง
อันเราเปรียบแมลงตัวน้อยๆ
ที่มันเฝ้าเหม่อมองตั้งตาคอย
เมื่อไหร่จันทร์จะล่องลอยต่ำลงมา
พระจันทร์มีท้องนภามาเป็นเพื่อน
มองดูเหมือนเป็นดาวเด่นที่เปล่งแสง
เราจะเทียบไปใยแค่แมลง
ได้แต่เฝ้าคอแหงนแลพระจันทร์
อีกทั้งดาวดวงอื่นก็ช่วยขับ
ระยิบระยับสอ่งประกายงามหนักหนา
พระจันทร์เจ้าต้องคู่สมกับดารา
เขาจะมาสนทำไมแค่แมลง
หน้าส่วนตัว
2096
