แม้เพียงสิ้นดินฟ้าสดับเสียง สิ้นคู่เคียงสัพยอกเคยหยอกเย้า จะดับดิ้นสิ้นชีวาแล้วหรือเรา เรียกหาเขาเขาจากไปไกลสุดตา โอ้สังเวชวาสนานิจาเอย อย่ามีรักเสียเลยจะดีกว่า มีรักไปให้บ่งยอกชอกอุรา แล้วน้ำหน้าอย่าใครไม่โศกศัลย์ ดับดาราหมดฟ้าให้หม่นหมอง เหมือนคู่ครองดับรักที่ฝากฝัน ลืมหมดสิ้นหมดรักหมดคืนวัน เดินจากกันไม่ทันจะกล่าวลา ต่างใช้เนตรเกตุแก้วบรรจงจ้อง สงบนิ่งกุมมือค่อยแล้วมองหน้า นั่งประทับจับจ้องทั้งสองตา กล่าวแจ้งมาจับใจถ้อยสุนทร