30 กันยายน 2547 10:17 น.
ลำนำรัก
ถึงคนแสนงอน
จำไว้นะว่าฉันจะไม่ง้อ
ไม่ต้องขอให้ง้อดั่งใจหวัง
ส่วนตัวฉันจะทำหน้าบึ้งตึงตัง
ใส่ทุกครั้งที่เธอทำเมินมา
เพราะฉันรู้ว่าฉันรักฉันถึงรั้ง
จึงพวังค์กังวลและห่วงหา
อย่าใจร้อนงอนกันนะแก้วตา
ฉันคงบ้าที่หวงเธอมากไปหน่อย
24 กันยายน 2547 15:15 น.
ลำนำรัก
ตัดไม่ขาดสวาทรักแม้ซักที
ความรักนี่มีอยู่ใยเมื่อใจหมอง
โอ้ความรักที่ใจนั้นใฝ่ปอง
อย่าเป็นสองเลยนะ...วอนคนดี
----------------------------------------------
ยามโทรไปใยจึงไม่รับสาย
ใยร้องไห้ยามออกมาเห็นหน้าฉัน
ฉันก็แค่อยากมาเจอหน้ากัน
ขอสักวันรักฉันได้ไหมเธอ
-----------------------------------------------
คำที่ว่าขอโทษไปแล้วได้ผล
คงไม่ทนง้อเธออยู่อย่างนั้น
ถือซะว่าเธอเองฝันไปแล้วกัน
อย่าจำมันไว้เลยฉันขอโทษ
-----------------------------------------------
อ่านหน่อยนะ
-------------------------------------------
นี่แหละคือความรู้สึกที่ต้องทำเป็นไม่รัก
..............ขอโทษ.......ฉันทำให้เธอเสียน้ำตา
......สายไปหรือเปล่า...ที่จะกล่าวขอโทษ
-------------------------------------------
ที่รักฉันรู้แล้วว่าตายเพราะรักมันเป็นยังไง
-------ขอโทษ---------------------
หน้าส่วนตัว
1660
