เที่ยงคืนเดือนตรง น้ำค้างจะทรง หยดลงยอดหญ้า แล้วจะเก็บไป ร้อยใส่รอบข้าง ใส่เอวบางร่าง ไม่ร้างห่างกัน ลีลาวดี ขาวราวแสงมี หอมนี้เทียมนาง กลิ่นหอมเย็นใจ โชยไปในลม ผู้ผึ้งหึ่งดม เกลียวกลมชมชอบ หอมอยู่ข้างข้าง คือหอมกลิ่นนาง มิลางร้างร่ำ หอมสิ้นดินฟ้า สุดป่าท่าธาร แก้มนางแย้มบาน หอมหวานอรชร กลอนนี้ได้มาจากทางอีเมล ที่มีคนส่งมาให้เรา จากอิซึมิ ผู้เผยแพร่
หน้าส่วนตัว
4263
