8 เมษายน 2547 16:00 น.
ลำนำรัก
จะว่าเพ้อฝันไป แล้วไฉนจึงเป็นจริง
ฝันไปในทุกสิ่ง ว่าแอบอิงพิงซบกัน
อุ่นใจอะไรปาน ชั่งแสนหวานทั่วชีวัน
อยากหยุดเวลานั้น ให้ตัวฉันอยู่กับเธอ
8 เมษายน 2547 15:40 น.
ลำนำรัก
รักนี้มีหนึ่งเดียว ที่โน้มเหนี่ยวใจไปหา
รักกันข้ามขอบฟ้า รักพามาอยู่ใกล้ใจ
ดั่งเช่นราตรีนี้ สิ่งที่มีคือฝันใฝ่
เผื่อว่ายอดดวงใจ จะมาใกล้ให้ชื่นชม
8 เมษายน 2547 15:39 น.
ลำนำรัก
รักนี้มีหนึ่งเดียว ที่โน้มเหนี่ยวใจไปหา
รักกันข้ามขอบฟ้า รักพามาอยู่ใกล้ใจ
ดั่งเช่นราตรีนี้ สิ่งที่มีคือฝันใฝ่
เผื่อว่ายอดดวงใจ จะมาใกล้ให้ชื่นชม
7 เมษายน 2547 15:46 น.
ลำนำรัก
เมื่อใจได้มีรัก แน่นอนนักเฝ้าครวญหา
ราตรีหรือทิวา กู่ก้องมาหาคอยซึ้ง
โธ่ใจนะดวงใจ เหตุไฉนได้คิดถึง
มั่นใจใฝ่ฝังตรึง ใคร่คำนึงถึงฉันบ้าง
7 เมษายน 2547 15:23 น.
ลำนำรัก
แสงดาว พราวสวยเด่น เหม่อมองเห็น แต่ไกลตา
สาดส่อง แพรวพราวมา ดูเหมือนว่า เธอยังอยู่
ทะเล งามยามดึก ยิ่งชวนนึก ถึงยอดชู้
นานเข้า เฝ้ามองดู กลับได้รู้ ว่าใจหมอง