16 เมษายน 2547 11:33 น.
ลาเวนเดอร์
......เวลาก็เดินผ่านไปทุกนาที
เรื่องราวดี ๆ ก็อยู่ในมุมของฉัน
ท้องฟ้าในค่ำคืนก็....ยังมีจันทร์
ความผูกพันยังถักทอใต้แสงดาว
ฉันจะเก็บเอารอยยิ้มของเธอไว้
เก็บ - เก็บใส่กุญแจหัวใจของฉัน
ถึงแม้ระยะทางทำให้เราห่างกัน
แต่ความทรงจำจะทำให้เราไม่ลืมเลือน
12 เมษายน 2547 11:19 น.
ลาเวนเดอร์
มองฟ้าแล้วก็คิดถึง
ห้วงคำนึงมีแต่ความห่วงหา
ห่วง..หวง..คนที่อยู่ไกลตา
แม้กระทั่งม่านฟ้าก็ปิดกัน
- - เค้าจะรู้บ้างไหมนะ - -
ว่าอีกซีกของปลายฟ้า...ยังมีคนช่างฝัน
ที่คอยส่งความอาทร....ผูกพัน
ภายใต้อ้อมแขนแห่งจันทร์ทุกคำคืน
12 เมษายน 2547 10:51 น.
ลาเวนเดอร์
....ไม่รู้จะทำไงดี.....
เมื่อคนที่มีใจให้เธอคือเพื่อนฉัน
......ทั้ง ๆ ที่ฉันเองก็ผูกพัน
เกินที่จะแปรผันและเปลี่ยนใจ
- - - คงทำได้แค่มอง - - -
ช่วยเธอทั้งสอง - - ให้สมหวัง
เพราะทั้งเธอและเขาฉันเองก็ผูกพัน
ยากเกินที่จะต้องตัดสัมพันธ์กับใคร
- คงทำได้แค่อวยพร -
ให้เธอทั้งสองพบรักที่ยิ่งใหญ่
มั่นคงในความรักกว่าใคร ๆ.....
ส่วนฉันขอเป็นฝ่ายตัดสินใจจากไปเอง
9 เมษายน 2547 11:35 น.
ลาเวนเดอร์
คิดถึงฉัน....บ้างได้ไหม
ยามที่ห่างไกลและห่างเหิน
อย่าให้กาลเวลาทำให้เราหมางเมิน
..อยากเป็นคนเดิมของเธอเรื่อยไป...
ส่งข่าวมาบ้างนะ..เวลาเหงา...
อย่าให้เงาความรักนั้นห่างหาย
ความห่วง..ความอาทร..จากฉันยังมากมาย
แม้ระยะทางยาวไกลแต่ใจฉันยังใกล้เธอ