18 ตุลาคม 2549 12:44 น.
ลายปัก
"หวัดดีข้าว"
"อ้าวโอ๊ตมาคนเดียวเหรอ"
"เปล่าก็มากับพี่อ้นแล้วก็นิค แต่ว่าสองคนนั้นอยากเล่นซ่อนแอบ ทำเป็นเด็กๆไปได้นะ" โอ๊ตกวักมือให้ข้าวเอาหูมาใกล้ๆ
"เดี๋ยวเราเข้าไปในห้องแล้วล็อคประตูนะ"
"อืม"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"น้ำออกไปเปิดประตูซิ" ข้าวบอก
"อืมก็ได้แต่บอกมาก่อนว่าเล่นอะไรกัน"
"อ๋อพี่อ้นอยู่ข้างนอกเปิดประตูให้พี่อ้นหน่อยซิ" โอ๊ตบอกน้ำให้เปิดประตู
"น้ำยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะเดินไปเปิดประตู"
"อ้าว พี่อ้น สวัสดีค่ะมาได้ไงค่ะ"
"ก็มากับโอ๊ต ว่าแต่โอ๊ตล่ะ อ้าวก็พี่โอ๊ตออกไปข้างนอกกับพี่ข้าวแล้วนี่นา ตอนแรกน้ำก็ว่าจะออกไปเหมือนกันแต่เดี๋ยวเพื่อนจะมาหาเลยบอกว่าเดี๋ยวน้ำค่อยตามไป" "พวกพี่เล่นอะไรกันรึเปล่าเดี๋ยวก็คลาดกันจริงๆ หรอกรีบตามไปซิค่ะ""สงสัยพี่โอ๊ตกับพี่ข้าวจะลงบันไดฝั่งซ้ายมือมั้งค่ะ แล้วพี่อ้นกับเอ่อ...พี่...คงเดินมาทางบันไดฝั่งขวาแน่เลย"
"อืมคงใช่อ้อ คนนี้พี่นิคเค้าเป็นกิ๊กกับพี่ข้าว"
"จริงอ่ะ"
"จริงดิ"
"ทำไมไม่เห็นพี่ข้าวเคยบอกเลย"
"คงอายมั้ง"
ข้าวที่แอบอยู่กับโอ๊ตได้ยินก็ก้มหน้ามองพื้นจนโอ๊ตอดแหย่ไม่ได้
ข้าวอายมากจนแก้มแดงเลยแกล้งดอ๊ตกลับด้วยการจี้เอวความลับและแผนการทั้งหมดเลยแตก
อ้นเลยงอนน้ำ
"น้ำโกหกพี่เหรอ"
"ก็น้ำโดนพี่โอ๊ตกับพี่ข้าวบังคับให้ทำนี่ จะขัดขืนได้ไงล่ะ"
"งั้นเป็นความผิดใครล่ะ"
"ก็พี่อ้นนั่นแหละอยากเล่นอะไรเหมือนเด็กๆทำไมล่ะเลยโดนแผนซ้อนแผนเลย"
อืม...อืม....
"งั้นเราออกไปกินกันได้แล้วเดี๋ยวดึกกันพอดีกว่าจะกินเสร็จ
ยิ่งข้าวกินเก่งๆ อยุ่สงสัยไม่ยอมกลับง่ายๆด้วย"
"บ้า ใครเค้าจะทำอย่างนั้นล่ะ"
"เออ... เดี๋ยวรู้" โอ๊ตช่วยเสริมที่อ้นพูด
"ก็ได้ ก็ได้ยอมรับก็ได้ ก็ข้าวกลัวทุกคนขาดทุนไง เลยต้องช่วย เนี่ย ข้าวทำเพื่อทุกคนหรอกนะถ้าไม่รักกันข้าวไม่ทำหรอก"
"จ้า แม่คุณ" โอ๊ตบอกข้าว
แล้วทุกคนก็หัวเราะกันอย่างเอ็นดูข้าวทั้งที่เจ้าตัวอายแสนจะอาย ซึ่งปกติไม่ค่อยอายหรอกหากมีแค่น้ำ พี่อ้น โอ๊ต แต่นี่นิคอยู่ด้วย เลยแบบว่าอายมากกกก
14 ตุลาคม 2549 13:19 น.
ลายปัก
"หวัดดีข้าว"
'อืมหวัดดี''
"จำได้มั้ยว่าใคร"
"ได้ซิ ทำไมคิดว่า ข้าว จะจำนิคไม่ได้เหรอ"
"ใช่ การที่ถูกลืมยังเจ็บน้อยกว่าการ ไม่เคยถูกจำนะ"
"เราอยากเจอข้าวจัง"
"ทำไมล่ะ"
"ก็เรา.....อืมไม่มีอะไรหรอกก็แค่อืม...คิดถึงอยากเจอ"
"นิคจะคิดถึงข้าวได้ไงในเมื่อเรายังไม่เคยเจอกันเลย"
"เคยเจอแล้ว ไม่ใช่สิ เราเคยเห็นข้าวแล้วแต่เราไม่กล้าเข้าไปพูดด้วยนะ"
"ทำไมล่ะ แล้วเห็นข้าวตอนไหนล่ะ"
"วันก่อนเราเห็นข้าวนัดเจอกับโอ๊ตที่ร้านขายนม แต่ไม่กล้าเข้าไปหาโอ๊ต แบบว่าเราเป็นคนขี้อายนะ"
"บ้ารึเปล่าจะอายอะไรแล้วนิคก็เป้นผู้ชายนะจะอายอะไรกับคนที่ไม่รู้จักกัน"
"แต่เราอายเพราะคนที่เราชอบนี่"
.................
"เออ วันนี้โอ๊ตโทรหาข้าวรึยังล่ะ"
"ยังทำไมล่ะ"
"ก็โอ๊ตฝากให้เราโทรมาชวนข้าวไปกินหมูกะทะว่างมั้ยล่ะ"
"แล้วใครไปบ้างล่ะ"
"ก็เพื่อนเรานั่นแหละ"
"ก็เพื่อนนิคไม่ใช่เพื่อนข้าวสักหน่อย"
"ก็โอ๊ตไงล่ะ"
"แล้วไปกันแค่ 3 คนเองเหรอ"
"อ๋อเปล่าหรอกมีพี่อ้นด้วยที่พักอยู่กับโอ๊ตไง"
"อืม งั้นข้าวพาน้องสาวไปด้วยได้มั้ย"
"อืมได้สิ ว่าแต่น้องข้าวชื่ออะไรเหรอ"
"อ๋อ...ชื่อน้ำ"
"อืมงั้นเดี๋ยวเจอกันคืนนี้ ทุ่มครึ่งนะเดี๋ยวไปรับ"
"นิครู้จักบ้านข้าวเหรอ"
"ก็เดี๋ยวไปรับกับโอ๊ตไง"
"อืมงั้นเดี๋ยวเจอกันนะ"
"สวัสดีค่ะ"
"ครับ สวัสดีครับ"
13 ตุลาคม 2549 13:00 น.
ลายปัก
จะรักทำไมให้เจ็บให้ชำรักทำไมให้เหนื่อยให้ล้า....
เสียงเรียกเข้าโทรรศัพท์ดังขึ้น...ก่อนจะมีคนรับสาย
"สวัสดีค่ะ..."
"เอ่อ..."
"ขอโทษครับไม่ทราบว่าเบอร์ใครครับ"
"เบอร์ข้าวค่ะ"
"ข้าวเหรอ เออ... ตอนนี้อยู่ที่ไหนเหรอ"
"ก็ที่เดิมภูเก็ตไงล่ะ ทำไมเหรอ"
อืม...
"เอ่อแต่ว่าใครเหรอพอดีข้าวจำเสียงไม่ได้นะ ขอโทษที"
"เรา นิคไง"
"แต่ข้าวไม่มีเพื่อนชื่อนิคนี่น่า"
"ก็ใช่คือเราเป็นเพื่อนกับโอ๊ตนะเพื่อนข้าว พอดีเราเคยเห็นรูปข้าวเราอยากรู้จักเราถามโอ๊ตเกี่ยวกับเรื่องข้าว โอ๊ตรำคาญเลยให้เบอร์โทรมาเราขอเป็นเพื่อนกับข้าวได้มั้ย "
"อืมได้ซิแต่ต้องตอบคำถามข้าวก่อนนะ ได้รึเปล่า"
"ได้สิ"
"อืม...นิคมีแฟนรึยังล่ะ เอ่อไม่ได้มีอะไรหรอกนะแต่เรากลัวมีปัญหาที่หลังนะถ้าเกิดว่าแฟนนิคเข้าใจผิดอ่ะ"
"ไม่มี หรอก เคยมีแต่เลิกกันนานแล้ว... อืม...ข้าวเราขอเป็นกิ๊กกับข้าวได้มั้ยแบบว่ามากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนนะ เรารู้ว่าถ้าขอเป็นแฟนตอนนี้มันมากเกินไป แต่จะให้เป็นเพื่อนเหมือนที่เราบอกตอนแรกเราก็ทำไม่ได้อ่ะ คงไม่โกรธนะที่พูดแบบนี้"
"ขอไม่ตอบแล้วกันนะเอาเป็นว่าตอนนี้เรารู้จักกันแล้ว ตกลงมั้ยแล้วค่อยว่ากันอีกที่"
"อืม"
"'งั้นค่อยคุยกันใหม่นะ"
"ครับ"
"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับ"
หน้าส่วนตัว
731
