28 เมษายน 2549 23:33 น.
ลายดินสอ
หลับไม่ได้เพราะเธอ...จะเชื่อมั้ย
ไม่เป็นไร..ไม่รับรู้..ก็จะไม่ถามถึง
แค่นั่งคิดถึง คิดถึง ใครคนนึง
แอบทำหน้าซึ้ง ประดุจหนึ่งนางเอกm.v.
ก็ฉันมันมีแค่ความรัก
ที่เธอผลักความหวังจนริบหรี่
ถึงจะสร้าง"ค ว า ม ห วั ง"เท่ากำแพงของจิ๊นซี..
เธอคนดียังไง..ก็ไม่มอง
เหนื่อยแล้วล่ะ..หัวใจ
รักด้วยวิธีไหน..กำปั้นข้างใน..ยังส่งสีหมอง
มองฟ้าไม่อาจคว้าด้าว เห็นเธอทุกคราว ไม่อาจจับจอง
ความรักที่ไม่ได้ครอบครอง คงต้องยอม "ป ล่ อ ย มื อ"
สำหรับเรา ความรักที่เป็นไปไม่ได้ มันท้าทาย^^!!
25 เมษายน 2549 21:26 น.
ลายดินสอ
ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตใคร..
ไม่อยากเป็นข้อเงื่อนไข..ของใครทั้งนั้น
ม่อยากเป็นไม้บรรทัดวัดความรู้สึก..ว่าใครมีมากกว่ากัน
ไม่อยากเป็นอะไรแบบนั้น..ที่มันบังคับใจเธอ
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
เพราะตอนนี้ ทุกอย่างมันลงตัว
แม้ความรักยังพล่ามัว..แต่หัวใจมันสู้เสมอ
ผู้หญิงธรรมดา..ไม่ล้ำค่าไม่เลิศเลอ
สุขทุกข์ก็แล้วแต่เธอ..จะเลือกสรรให้เกลออย่างฉันเป็น
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
เวลานี้ทุกอย่างยังสวยงาม
ความผูกพันค่อยๆถูกสาน..ระรานหัวใจให้เริ่มมองเห็น
ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มมีแสงสว่างในหนทาง..ที่มันเป็น
น้ำตาที่เคยสาดกระเซ็น..ยังยอมเว้นหยุดไหล..ระยะยาว
.+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*..+*.+*.
ความรักบริสุทธิ์คงเป็นแบบนี้
แม้ความหวังริบหรี่..ก็สู้ทุกที..ไม่หวั่นร้อนหนาว
มันเป็นความสุข..ความรุสึก..ของคนชั่วคราว
ที่อยากให้รักยืนยาว..เลยค่อยๆก้าวผ่านความปวดร้าว
เข้ามาในชีวิตเธอ..
"เหมือนไม่ใช่คนทะเยอทะยาน..แต่ยังแอบจินตนาการให้หัวใจ"
23 เมษายน 2549 02:30 น.
ลายดินสอ
เฮ้อ..คงจะมีก็แต่คำว่าขอโทษ
คำพูดแสนโปรด..ที่เธอได้ฟังมันบ่อยครั้ง
สร้างปัญหา ก่อเรื่องวุ่นวาย..ให้เธอประจำ
รุ้สึกเบื่อฉันรึยัง เบื่อกันบ้างมั้ยคนดี
เฮ้อ..ไม่เห็นเคยปริปากบ่น
และยังทนกับคนอย่างฉันได้ขนาดนี้
นับถือนับถือ..แต่ไม่เคยคิดยื้อ..ยวนยี
ถ้าเธอเหนื่อยก็บอก..กันซักที..ฉันคนนี้ละอายใจ
เฮ้อ...พูดก็พูดเถอะ
ปากดีเอาไว้เย๊อะ...จิงแล้วๆหัวใจมันรอนไหว
ก็ทำตัวปวดหัว..หาเรื่องใส่ตัว..ให้วุ่นวายกันไป
เรื่องเล้กๆก็ทำเป็นเรื่องใหญ่..ไม่รุจะพูดยังไง
สุดท้ายก็ได้แค่ "ขอบคุณ"
+++++++++++++
17 เมษายน 2549 23:41 น.
ลายดินสอ
ฟ้าจ๊า เหน เรากับเขาเป็นอะไร
ทำไมฟ้าต้องสั่งให้เราคลาดกันอยู่เสมอ
หัวใจร้างรักมานาน..นานกว่าจะมาพบเจอ
พบเจอเธอคนที่..ฉันเรียกว่าคนสำคัญ
-0-
แต่เราก็คลาดกันอีกจนได้
ทำไมน้าทำไม เราถึง ไม่ได้เจอกัน..เศร้านะฉัน
ฟ้าหนอฟ้า แกล้งให้เรารู้จักกัน
แต่ไม่ยอมให้เรา เจอกัน..ฉัน ค่อนข้างขุ่นใจ
-0-
หัวใจฟ้า ก็คงไม่ดำ...
แต่ทำไมชอบทำให้ใจช้ำๆแอบรอนไหว
หัด"ขัดใจ"ซะบ้างน๊ะ...เผื่อกำปั้นก้อนนี้ที่เรียกหัวใจ
จะได้เต้นจังหวะชีวิตได้ต่อไปด้วย...
...รอยยิ้มใสๆแทนน้ำตา
-0-
เฮ้อ...แอบหลงร้าก คนนึงอยู่..เค้าเปนเพื่อนพี่ชาย ฮิฮิ แต่ว่า..เรา-0-เคยเจอกันแค่คั้งเดียวเงียวๆ และหลายครั้งที่..เราเหมือนจะได้เจอกัน..ก็ต้องมีเรื่องให้คลาดกันทู้กที...จาเปนแบบนี้อีกนานมั้ยเอ่ย..เฮ้อ!!
10 เมษายน 2549 23:42 น.
ลายดินสอ
เธอไม่อยากคุยกับฉัน
อะไรกัน..ทำไมถึงเป็นแบบนี้
ผู้ชายหลายอารมณ์ ไม่เคยเข้าใจได้ซักที
แต่ฉันก็ยังยินดี..รอเธอคุยกลับมา
แต่ทำไมเธอยังทำอย่างนี้อยู่
ไม่เคยรู้..ไม่ยอมแก้ไข..ไม่เคยรักษา
รักษานิสัยไม่เป็นไร..มันคงต้องใช้เวลา
แต่ที่ไม่เคยรักษา..คือน้ำใจกัน เธอละเลย
ชอบทำตัว..ให้ฉันคิดอะไรไปเอง
อารมณ์วังเวง..ก็คิดโน่นคิดนี่..ไม่อยู่เฉย
คิดถึงคนดี..คิดถึงคนที่คุ้นเคย
ปล่อยให้ฉันก้มๆเงยๆรอเธอติดต่อกลับมา
เป็นแบบนีไม่รุ้..ครั้งที่เท่าไหร่
แล้วทำไมฉันถึง..ยังคอยมองหา
มองความรัก ความเห็นใจ..ตลอดเวลา
มองเผื่อว่า..คนฆ่าเวลาคนนี้..จะมีความสำคัญ
แม้ไม่ใช่คนโปรดอย่างคนอื่นเขา...
...แม้จะดูว่างเปล่าในสายตาเธอ
"ไม่เคยทำให้คำ..ว่าฉันรักเธอ ลดน้อยลงได้เลยซักวัน"