28 มกราคม 2549 02:15 น.
ลายดินสอ
ขอบคุณที่ยังมาบอกว่าปลอดภัย..
ขอบคุณที่ทำให้หัวใจมันโล่งหาย
ขอบคุณจิงๆกับเศษน้ำลาย
ขอบคุณนะที่ยังทำกันได้ทำกันลง
ห้าห้าน่าขำเนอะฉันเป็นห่วงเธอสารพัด
ห้าห้ารู้แล้วความเจ็บมีจำกัด..และมีพิษสง
ห้าห้าขำตัวเองอยู่ ที่..หลงโง่งม
ห้าห้าฉันก็แค่คนสมน้ำหน้าตัวเอง
ก็ฉันมันคนมาทีหลัง
เป็นแค่เพียงฉากหลังในฉากหนัง..ที่สายตาเธอมองเห็น
และยังเป็น ตัวตลก ในคราบนักเลง
หึๆ ก็น๊ะ นางมารร้าย แสดงเอง..ครบทุกตอนที่มี
ส่วนน้ำตาที่ใช้แสดงในฉากนั้น
มันออกมาเอง เป็นน้ำใส..ที่ไร้สี
นางมารร้าย..แปลกมั้ย..ตอนจบต้องช้ำทุกที
คนเลวแบบนี้..มันก็แค่ตัวละครในนิทานสอนคน
แต่ฉันไม่ใช่นักแสดงตัวร้าย
ถึงมาทีหลัง ก็มีหัวใจ ใช่ล่องหน
ถ้าเธอบอก..ว่าเธอหลอก..เรื่องใครอีกคน
ฉันก็คงไม่ทน..แสน้งเป็นนางเอกในคราบคน
บนจอหนังของเธอ...
***จอบอจบ***
28 มกราคม 2549 00:43 น.
ลายดินสอ
น้ำตาแทบร่วงตอนเธอพูดถึงเรื่องเขา
ใช่สิคำว่าเราคงไม่มีหรอกในตอนนี้
ในเมื่อฉันยังอยู่นอกสายตาของเธอคนดี
ก็คงต้องปล่อยให้เป็นแบบนี้..อืม ไม่เป็นไร?
ถ้าไม่คิดชอบ อย่ามาสร้างความหวัง
เพราะสุดท้ายมันก็พัง..รุบ้างไหม
ฉันแค่ผู้หญิงที่ดูเหมือนหลอกง่ายหรอ..หัวใจ
ฉันก็เป็นเหมือนใครๆ..งั้นหรอที่เธอเคยทำ
ขอบคุณจิงๆที่แกล้งมาทำให้ซึ้ง
ขอบคุณที่มาทำให้คิดถึง..เช๊อะน่าขำ
ขอบคุณที่มาสร้างความผูกพัน
ซึ่งฉันคงต้องจดจำทั้งหมดที่ผ่านมา..
ฉันเองแหละที่เป็นคนผิด
ที่มัวแต่คิดเข้าข้างตัวเอง..โง่หนักหนา
ขอโทษที่ทำให้เธอ...หวั่นไหวชั่วเวลา
ขอโทษที่คนอย่างฉัน..ทำได้แค่เป็นเงา/font>
น้ำที่ไหลออกจากตา..ก็แค่นี้
ไปเถอะคนดีกลับไปกับเขา
คนที่เธอ..เลือกแล้วจะใช้คำว่าเรา
คนอย่างฉันมันเคยชินกับความเศร้า..
..แค่ปล่อยมือฉันเบาๆ..เท่านั้นก็พอ
27 มกราคม 2549 14:18 น.
ลายดินสอ
คนดี..อยู่ไหน..ล่ะตอนนี้
โทรศัพท์ไม่มี..ติดต่อไม่ได้..ฉันใจหาย
เมื่อวานตอนแยกกัน..ก่อนเธอบ๊ายบาย
เธอไม่วายทำให้ฉัน..เป็นห่วงเธอ
ตี1กว่าเธอบอก..ใกล้จะกลับ
ก่อนฉันหลับ..จะมาบอก..ไม่ผลีเผลอ
ตี2แล้ว..เธอยังไม่..มาให้เจอ
ฉันรอเก้อ..หน้าคอม..ก่อนส่งเมล์
ส่งไปแล้วเมื่อคืน..ตอนตื่นอยู่
ไม่รับรู้..ไม่อะไร..ไม่ได้เห็น
เมื่อตี1 เอารถมา..เธอบอกขับรถเป็น
พูดซะเก่ง..ฉันก็เลย..ได้วางใจ
แต่นี่ บ่ายโมงครึ่ง ครบแล้วนะ
12ชั่วโมงอ่ะ..ไหนล่ะ..เธออยู่ไหน
คนดี..อย่าให้รออีกเลย..มันปวดใจ
กลับมาเมื่อไหร่ ติดต่อฉันได้มั้ย
บอกกันว่าปลอดภัย..บอกกันว่ายังโอเค
27 มกราคม 2549 01:43 น.
ลายดินสอ
เคยมั้ย..ไม่เจอกับใครหลายๆวัน
เคยมั้ย..ที่อกสั่นใจหวั่นไหว
เคยมั้ย..ที่รู้สึกเหมือนเขาหนีหน้าไป
เคยมั้ย..ที่เธอจักต้องวิ่งตาม
เคยมั้ย..อ้างว้างยามไร้เขา
เคยมั้ย..ที่เราเฝ้าหา-ถาม
เคยมั้ย..ไม่รู้สึกเหนื่อยกับการวิ่งตาม
เคยมั้ย..ที่เขายังมองข้ามกับการกระทำ
รอมั้ย..ใช่สิก็ยังรอ
รอมั้ย..รอหนอ..แม้เจ็บหนำ
รอมั้ย..รออยู่แล้วใช่ไม่จำ
รอมั้ย..ก็แค่ทำตามหัวใจ
รอมั้ย..หัวใจเริ่มอ่อนล้า
รอมั้ย..ใจชาๆเริ่มอ่อนไหว
รอมั้ย..แม้เขาไม่เห็นค่าช่างปะไร
รอมั้ย..รอสิจนกว่าเมื่อไหร่
เขาเห็นใจ..จะเลิกรอ ^^!!
25 มกราคม 2549 22:02 น.
ลายดินสอ
ดนตรี ดนตรี ดนตรี
ในชีวิตเธอมีแต่อะไรแบบนี้ใช่ไหม?
น้ำเสียงเหมือนโกรธ..แต่แต่งไปยิ้มไป
ก็ไม่ได้ว่าอะไร้..เพราะฉันก็ชอบดนตรี
เสียตรงที่เล่นไม่เป็นซักอย่าง
ทำได้แค่วางมาด..นั่งจับซอแล้วเริ่มสี
อ๊ะ..ขอจับกีตาร์ลองมาดีดดูซักทีสองที
โอ้โห!!ยากจังนี่ อีไมเน่อ..จับนิ้วไหนจับยังไง?
เอาเถอะล้มเลิก ล้มเลิก- -^
ฟังแค่ดนตรี ล้ำเลิศ..ทุกวันก็พอไหว
งั้นขอเป็นแฟนคลับคนแรก..ของเธอตลอดไป
แต่จะให้เป็นแฟนคลับหัวใจ..จำไว้ต้องมาร้องเพลงขอกัล(ฮิฮิ)
หน้าส่วนตัว
992
