19 เมษายน 2548 14:51 น.
ลานทราย
เก็บเรื่องราวเอาไว้ในความเงียบ
รู้ไหม หัวใจเย็นเฉียบมันรุมร้อน
รำพัน รำพึง ก่อนหลับตานอน
ภายใต้อ้อมแขนอาทรของใครอีกคน
ไม่อาจทำลาย ความรู้สึก
ไม่อยากทำร้ายให้ใคร มานึกสับสน
เธอคือ อดีตที่กรีดใจให้ร้อนรน
ทำให้ฉันไม่อาจรักใครอีกคน ได้เต็มใจ
เสียงร้อง จากมุมของความมืด
ยืดเยื้อ เรื้อรัง คาซัง หม่นไหม้
ที่คิดถึงเรื่องของเราจากเงาของใจ
เป็นความรักที่ซ่อนไว้ ภายใต้สีดำ
5 เมษายน 2548 12:51 น.
ลานทราย
แบ่งความรู้สึกมาไว้กับฉัน
จะขอรับมันไว้เวลาใจเธอสับสน
จะยอมให้เธอยิ้มกับใครเป็นร้อยคน
แต่เวลาเธอทุกข์ทนฉันขอเป็นคนซับน้ำตา
ความร้าวจะหลอมคนให้แกร่งโลก
ความโศกจะสร้างเธอให้แกร่งกล้า
หากความหลอนหลอกในโลก จะทำให้เธอโศกจนมีน้ำตา
เธออย่าใช้สองแขนที่อ่อนล้า ซับน้ำตาตัวเอง
5 เมษายน 2548 11:03 น.
ลานทราย
อยากจะหนีไปให้พ้น
เพื่อหลีกเร้นความเป็นคนอ่อนไหว
อยากจะซ่อนหัวจิตหัวใจ
ใครต่อใครจะได้ ไม่เอาไปย่ำยี
เคยให้ความรักที่สูงค่า
แต่กลับโดนขว้างปาอย่างนี้
จะหลบไปไกล-ไกล ซัก 2-3 ปี
ไปฝึกฝนคัมภีร์ ไม่มีหัวใจ
5 เมษายน 2548 09:33 น.
ลานทราย
เหมือนเป็นคนอื่นในสายตา
ที่เธอเห็นน้อยค่าในความหมาย
หรือคำรัก ของผู้ชาย
จะหมายถึงความ เลือนลาง ในจิตใจ
เหมือนเอาความเหงามาห่มโลก
แล้วกอดความทุกข์โศกเอวไว้
หรือความผูกพันธ์ที่เธอมีให้ใครต่อใคร
มันมีความนัยว่า หลอกลวง