21 มีนาคม 2556 20:31 น.
ลานจันทร์ฝันกวี
กราบบาทพระมารดา
สมัญญา..วิภาพร
ลูกน้อยประณตกร
ด้วยดวงจิตคิดบูชา
เนื่องในสำนึกคุณ
แห่งกรุณย์พระมาตา
โอบเอื้อนุศิษยา
ตามรอยธรรมองค์มุนี
ชี้ทางรัตนะ
เปี่ยมวาทะเรืองรุจี
หวังลูกทรงความดี
ปิดซึ่งหนพ้นอบาย
ด้วยจิตล้นเมตตา
เรืองโสภายากบรรยาย
ดุจแก้ววิเชียนฉาย
ชวลิตเหนือไผท
คุณแห่งมาตุเรศ
ลูกน้อมเกศใส่เกล้าไว้
จารึกแนบทรวงใน
ตราบลุถึงซึ่งนิพพาน
ขอพรพระทรงธรรม์
แสงฉัพพรรณนิรวาน
เหล่าพรหมผู้ทรงฌาน
แลเทพไท้ในโลกา
ได้โปรดมาปกปักษ์
เวียนพิทักษ์เฝ้ารักษา
กายขันธ์พระมารดา
ให้โรคาพินาศไป
ลูกน้อยขอบัดพลี
จิต-กายนี้เพื่อรับใช้
แทนคุณพระจอมใจ
ด้วยหทัยตราบปราณวาย..
19 มีนาคม 2556 23:07 น.
ลานจันทร์ฝันกวี
สิ้นฤดูแก้วบานดอกรานร่วง
ร้างช่อพวงจางกลิ่นหมดสิ้นหอม
กลีบบอบบางเกลื่อนลานอย่างจำยอม
บ้างเปรอะย้อมหยาดเลนน่าเอ็นดู
จึงบรรจงเก็บวางกลีบบางน้อย
เฝ้าทะยอยชะเลนที่เห็นอยู่
อย่างอ่อนโยนด้วยใจใฝ่อุ้มชู
เพราะหมายรู้คุณค่ามาลีราน
10 มีนาคม 2556 20:43 น.
ลานจันทร์ฝันกวี
ซาบซึ้ง ณ ห้วง ปิติฤดี
อุระพลี ธ แนบองค์
เกล้าซบพระบาทอะติอะนงค์
อุชุคงเสมอกาล
วัฏฏ์เวียนกี่รอบก็มิสลาย
มะนะหมายอธิษฐาน
สบผู้เสมือนประดุจะมาร-
ดะระจารย์ทุกชาติไป
เทิดทูลพระนนทะลิ..ลุ..ตราบ
วะนะคาบอสงไขย
จวบสิ้นกิเลสจะระหทัย
ยุระยาตร ณ มรรคาฯ
...หาก...
วันหนึ่งพระแม่คะละจะพราก
สะริร์จากละจิตตา
จักคงสะถิตยะหะทะยา
บุตะรานิรันดร
หน้าส่วนตัว
1667
