22 ตุลาคม 2553 22:59 น.
ลานจันทร์ฝันกวี
แม้นวันจะผันจะระลุผ่าน
ศุภะกานท์ประทับทรวง
สานสายหฤทย์สะถิระพ่วง
ระมะยา ณ ลานโสม
จับจิตลิขิตวะระวิลาส
วะทะวาดก็ไล้โลม
สองใจประพัทธ์กะมะละโน้ม
ก็ผะสมผะสานใย
ยวงรัก ธ ห้วงอะติตะกาล
ฤ ก็จารสลักใน
ฉาบลึก ณ ธาร หะทะยะใส
ฤ จะเลือนจะลับหาย
จักกอบและเก็บอุรุทะยา
ระกะษามิกลับกลาย
กว่าปราณจะมอด ฤ จะมลาย
ก็จะรักนิรันดร
4 ตุลาคม 2553 19:06 น.
ลานจันทร์ฝันกวี
คิดถึงดะรุณ ณ มะนะทรวง
ผิจะล่วงละเลยกาล
เคยเคียงมะนัสจะระดะสาน
พะจะนา ณ ลานโสม
ยังคงประทับวะจะนะนวล
ฤดิหวนก็เล้าโลม
อาบเอมเกษม-กะมะละโน้ม
จะระคลายละหายหมอง
แม้นเพียงระลึกวะระอนงค์
อภิรมย์สราญครอง
หลากล้นกระแสกะรุณะย์คล้อง
ปฏิพัทธ์ ธ สองมน
ยามเจ้าสะบั้นหะทะยะภักดิ์
มะธุรักละล่วงพ้น
ไร้ถ้อยถวายพิริยะปรน
ดะนุล้วนมิผันแปร
ตั้งจิตประดิษฐ์พะจะนะหวาน
วะระจาร ณ รักแท้
แม้นเจ้ามิเคยจะยะละแล
อุระแผ่ก็เผยความ
ไม่พ้อ ฤ ครวญวะระอนงค์
มะนะคงระเรื่องาม
ยังซับอะดีตระมะย์วิราม
จะละล่วง ผิ กาลนี้
ความเป็นนิรันดร์กะมะละรัก
ก็ประจักษะพร้อมพลี
หนึ่งเดียว ณ ห้วงปิติฤดี
สะถิราปริยาอร
3 ตุลาคม 2553 12:27 น.
ลานจันทร์ฝันกวี
ดาราระดะดาษ
ก็พิลาศประทับมน
เคียงจันทร์ ธ เวหน
ก็วะวาบสะท้านใจ
รำลึกจิระกาล
จะระผ่านสิหลงใหล
เคยเคียงอะระไท
ยะละดาวและเดือนฉาย
วาดฝันระติสร้าง
ก็สล้างกระจ่างพราย
พลันเดือนก็ละหาย
บ่มิแสงแจรงงาม
ตาราวะวะวับ
ฤ ก็กลับมิวับวาม
เหมือนรักระอุท่าม
อุระนั้นมิบรรยาย
ยามรัก ฤ ก็หวาน
ผิจะซ่านมิเว้นวาย
เมื่อรักมะละหาย
มะนะไห้และโหยหา
จอมนาถคะละจาก
จรพรากละวิญญา
ให้ใจดนุล้า
ตะละผู้พิลาปมาน
สายใจทุกะข์นัก
ฤ จะหักหะทัยราน
แหลกแล้วสิวิญ์ญาณ
ธ ชิพิตบ่มีเธอ
2 ตุลาคม 2553 14:42 น.
ลานจันทร์ฝันกวี
ไพเราะเสนาะวะจะภิรมณ์
ยะละพรม ณ ทรวงใน
ยามยินวะลีกะรุณะย์ใส
ดะละให้กะมลหวาน
นวลเอื้อนกะวีสะถิระเลิศ
ก็ประเสริฐลิขิตจาร
แสนซับอะณูพะจะนะสาน
มะนะซ่านสะท้านไหว
งามวาทย์วิมุตรุจิตระการ
สุตะมานก็อำไพ
เมตตาภิรมย์หะทะยะไล้
อะระเอ่ย สิ เผยความ
รอยวาสนาดะละประสบ
อุระพบกะมลงาม
สองใจผสานกุศะละท่าม
ก็อร่าม ธ ลานธรรม
ตราบสิ้นชิวิตจะมิละเลย
ฤดิเกย ณ ศีลธรรม
เคียงใจมิให้ทุกะข์ระกำ
บ่ ถลำชะรอยมาร
จักกอบกุมอ้อมหะตะถะอร
ดะละพรลุสุขศานติ์
จากองค์ตะถาพิชิตะมาร
ก็สราญภิรมย์แด
ให้นวลอนงค์ปะริยะนาถ
มะนะวาดดั่งดวงแข
สาดแสงกระจ่างสะถิตะแด
วะระแท้ ณ รอยธรรม
2 ตุลาคม 2553 12:51 น.
ลานจันทร์ฝันกวี
โสมงามจรัสแสง
อุระแฝงจะหมายปอง
ยลจันทร์ฤทัยครอง
ดะละถึงคะนึงอร
พักตร์เจ้ายะเย้ยจันทร์
ฤดิพลันสะท้านจร
ข้ามลาน ณ อัมพร
ก็ประทับลุโฉมนงค์
หยาดฟ้าสถิตหล้า
ละลิตาวิรามคง
ปานหนึ่ งสุรางค์องค์
จะระแดน ธ แมนสรวง
เก็บภาพพะธูรัก
ดะนุภักดิ์มิหลอกลวง
ร้อยสายประพัทธ์พ่วง
วะระกานท์นิรันดร
วอนดวงบุหลันฉาย
รุจิสายประภัสสร
ห้อมห่มกะมลอร
ดุจะกรจะโอบกาย
ให้นวลนะรีอุ่น
อุระกรุ่นละเลื่อมพราย
ไอรัก ฤ เสื่อมคลาย
มิมะลายรึโรยรา
มองม่านนิศากาล
กะนะมานคะนึงหา
หนึ่งเดียว ณ จิตตา
ปะริยาสะนิทเนา
ขอกอบหะทัยภักดิ์
บะริรักษ์มิหมองเศร้า
เพื่อรัก ธ สองเรา
บะริสุทธิ์ตลอดกาล