27 พฤษภาคม 2551 18:34 น.
ลัลลบาย
...เพราะหัวใจร่ำร้องเฝ้ามองหา
หยาดน้ำตารินหยดจรดเป็นสาย
ติดอยู่ในวังวนจนเจียนตาย
มิเคยคลายหม่นเศร้าและเหงาทรวง
...บ่อยที่ในหัวใจได้ยินเสียง
เหมือนว่าเธอยังเคียงเพียงห่วงหวง
บ่อยที่นอนละเมอเพ้อลมลวง
ถึงภาพคนที่ล่วงเป็นดวงดาว
...รู้ทั้งรู้อยู่ไกลสุดปลายฟ้า
ยากให้กลับคืนมาพาเหน็บหนาว
ยากลืมเลือนแล้วจบลบเรื่องราว
เพราะเหน็บหนาวร้าวรวดให้ปวดใจ
...อยากเข้มแข็งกว่านี้ไม่มีเธอ
ไม่อยากเพ้อคนึงคู่เธออยู่ไหน
ไม่อยากหวนครวญคร่ำร่ำอาลัย
อยากลบเธอออกไปในวังวน
หน้าส่วนตัว
1489
