13 มีนาคม 2554 03:36 น.
ลักษมณ์
ยินดีที่ได้พบ..............เจอกัน
ที่รักที่ผูกพัน...............มั่นไว้
ได้รู้จักเพียงวัน..........หมุนผ่าน
รู้จักเหมือนกับได้......พบทั้งชีวิต
12 มีนาคม 2554 15:00 น.
ลักษมณ์
ไปเปลี่ยนเพื่อ เผื่อใครพึ่ง จึงเปลี่ยนไป
ชีวิตเพื่อ เอื้อสิ่งใด ในชีวิต
ยืนยงมา พาความคิด ผิดยงยืน
ภูมิใจยื่น ยืนยงช่วย ด้วยภูมิใจ
11 มีนาคม 2554 23:59 น.
ลักษมณ์
ดินที่แข็งกลับข้าง......อ่อนไหว
น้ำที่เหลวจึงไหล.........ท่วมหล้า
ลมจึงพัดพาไป.............พายุ
ไฟจึ่งลุกท่วมฟ้า...........ท่วมพื้นแผ่นดิน
7 มีนาคม 2554 01:00 น.
ลักษมณ์
รักคือโลกทั้งโลก..........หยุดไหว
ไม่อาจมีสิ่งใด..............หยุดยั้ง
ต้องการแค่เพียงใคร...คนหนึ่ง
เวลาทุกนาทีทั้ง............หมดนั้นคือเธอ
6 มีนาคม 2554 20:41 น.
ลักษมณ์
รักเธอที่สุดทั้ง..........หมดใจ
ไม่มีความรักใด.......เทียบได้
วันเวลาหมุนไป.......เลยผ่าน
ตายมิอาจห้ามให้......รักนั้นหมดไป