31 กรกฎาคม 2552 07:52 น.
ลักษมณ์
โลกอันกระจ่างแจ้ง.............ดำเนิน
เหล้าขับความเพลิดเพลิน....สุขไซร้
ความรักส่องทางเดิน...........ไปต่อ
ใจที่เคยหมดไร้..................กลับฟื้นตื่นเห็น
________________
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒
27 กรกฎาคม 2552 00:01 น.
ลักษมณ์
ตื่นขึ้นมาจากปรินิพพานเถิดพุทธองค์
สู่ท่ามกลางหมู่สงฆ์ ณ สงสาร
โปรดทุกเวไนยสัตว์ ณ ห้วงถกลกาล
ปราบเหล่าเสนามารแลพระยามาราธิราชด้วยอมฤตธรรม
ตื่นขึ้นมาจากปรินิพพานเถิดพุทธองค์
ทั้งสามโลกยังคงเฝ้ารอคอยอยู่ทุกฉนำ
สี่อสงไขยกำไรแสนกัปนับถ้วนธรรม
ตื่นขึ้นมานำพาส่ำสัตว์อีกครั้งเถิดพุทธองค์
________________
๒๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒
4 กรกฎาคม 2552 23:45 น.
ลักษมณ์
บทกวีบทนี้.................จะนิพพาน
อยู่ที่ขอบจักรวาล.........ล่างเบื้อง
ดับซึ่งอวสาน...............กาลเกิด
เตลิดเข้าปลดเปลื้อง....สร่างสิ้นอสงไขย
_____________
๔ กรกฎาคม ๒๕๕๒