27 มีนาคม 2550 10:00 น.
ลักษมณ์
...
ตายทั้งเป็นแน่แล้ว.............ชีวี
มีแต่เหมือนไม่มี..................หม่นเศร้า
วันคืนเปลี่ยนนาที..................หมุนผ่าน
มีแต่เฝ้าคอยเจ้า...................อยู่ทั้งชีวี
เป็นกับตายผูกไว้.................สับกัน
สุข ทุกข์ ความผูกพัน.............ถักเร้า
วาดเป็นบทโคลงอัน................ถ่ายทอด
จะสุขรึจะเศร้า........................ผูกไว้เท่ากัน
_____
17 มีนาคม 2550 18:00 น.
ลักษมณ์
...
ไม่รู้จริง ๆ ว่าอยู่ไหน
ได้แต่คิดไปต่าง ๆ นา ๆ
ว่าอาจจะอยู่บนฟ้า
หรือว่าอยู่ไกลกว่านั้น
ที่รู้คือยังมี
ใจนี้ที่คงมั่น
ในความคิดถึงกัน
กัลยาณมิตรใส ๆ ของใจ
_____
5 มีนาคม 2550 10:45 น.
ลักษมณ์
การให้พระธรรม
ชนะการให้ทั้งปวง
รสพระธรรม
ชนะรสทั้งปวง
ความยินดีในรสพระธรรม
ชนะความยินดีทั้งปวง
ความสิ้นตัณหา
ชนะทุกข์ทั้งปวง
ละชั่ว ทำดี
ทำใจผ่องใส
ทาน ศีล ภาวนา
รู้ ตื่น เบิกบาน
มาฆบูชา
วันพระธรรม